Ελεονώρα Μελέτη

« -Αυτή είναι η σημαία της Ευρώπης. Δεν είναι χώρα, αλλά πολλές χώρες μαζί, κάτι σαν μια μεγάλη οικογένεια».

Αυτή είναι μια ερώτηση που μου έκανε η Αλεξάνδρα σε ένα πρόσφατο ταξίδι μας, που σε άλλες περιπτώσεις θα ακουγόταν ως ένα απλό ερώτημα όπως τα τόσα που κάνει που κάνει κάθε μέρα ένα παιδι, όμως αυτή τη φορά στο άκουσμα της απορίας που είχε η κόρη μου, ένιωσα μέσα μου να με κατακλύζουν δυνατά νοήματα, αλλά και ένα ισχυρό αίσθημα ευθύνης.

Ευθύνης να απαντήσω -χωρίς ψεγάδια- στις ερωτήσεις που εύλογα ακολούθησαν από την κόρη μου, αλλά έθεσα και εγώ στον εαυτό μου πριν πάρω την απόφαση να είμαι υποψήφια. Η πιο βασική από αυτές ήταν υπαρξιακή. Τι πραγματικά είναι η Ευρώπη;

Ευρώπη είναι τα 440 περίπου εκατομμύρια πολιτών των συνολικά 27 κρατών-μελών της που ασπάζονται τις γενέθλιες ιδέες της Ένωσης, που αποτυπώθηκαν στο σχέδιο Σουμάν και σήμερα συμπληρώνουν 74 χρόνια ζωής.

Ευρώπη σημαίνει κανείς μόνος απέναντι σε κοινές προκλήσεις. Σημαίνει αλληλεγγύη, ενότητα και συναδέλφωση να «γεμίζουν» τις γεωπολιτικές ρωγμές που άφησαν πίσω τους αιματηροί πόλεμοι. Σημαίνει κοινός βηματισμός απέναντι σε όσα επισκιάζουν την καθημερινότητα μας: σε κρίσεις, σε απειλές, σε προβλήματα διαβίωσης.

Ευρώπη είναι το κοινό πιστοποιητικό εμβολιασμού για ελεύθερη διέλευση από τα κράτη-μέλη εν μέσω πανδημίας. Είναι η εύρεση λύσεων στα περιφερειακά ζητήματα που εμφανίζονται στο βόρειο ή νότιο τμήμα της ευρωπαϊκής γειτονιάς. Είναι η σύσσωμη απάντηση σε όσους αμφισβητούν την ενεργειακή αυτονομία, αλλά και το κράτος Δικαίου σε διεθνές επίπεδο.

Ευρώπη σημαίνει ενιαίος χώρος ελευθερίας λόγου, μετακίνησης, έκφρασης. Σημαίνει κατάργηση των εσωτερικών, αλλά ταυτόχρονα περιφρούρηση των εξωτερικών συνόρων. Όχι με αφέλεια, αλλά με αποφασιστικότητα, όπως επιτάσσει η ιστορία των ευρωπαϊκών λαών. Αλλά, ταυτόχρονα, ανοίγει συχνά την αγκαλιά της για να χωρέσουν μέσα περισσότερα έθνη.

Ευρώπη, όμως, είναι και μια πιο στοχευμένη και ολοκληρωμένη προσέγγιση σε ζητήματα που αποτελούν τα θεμέλια της ισότητας και της ανθρωπογεωγραφίας, πάνω στα οποία ανεγέρθηκε το ευρωπαϊκό εποικοδόμημα. Είναι η πίστη στη δύναμη των γυναικών και οι πολιτικές που τις βοηθούν να σπάσουν τη γυάλινη οροφή και το έμφυλο μισθολογικό χάσμα. Είναι η φαρέτρα επιλογών για δυνητικούς γονείς, που θα επιφέρουν ισορροπία στο επαγγελματικό τους status και τις κοινωνικές τους ανησυχίες. Είναι, τέλος, η έμπρακτη συμπαράσταση απέναντι σε αδικίες και διακρίσεις ετών με βάση το φύλο, το χρώμα ή και την αναπηρία.

Ευρώπη, τέλος, για μένα, είναι ένας μόνιμος σελιδοδείκτης σε μεγάλες εθνικές επιλογές του παρελθόντος, ένας καθρέφτης όπου αντικατοπτρίζονται οι προκλήσεις του παρόντος, αλλά και ένας καμβάς μέσα στον οποίο πρέπει εμείς πρέπει να προσθέσουμε τα κομμάτια του μέλλοντος. Ακριβώς όπως θα κάναμε στο σπίτι μας, ακριβώς όπως θα θέλαμε να μεγαλώσουν τα παιδιά μας, ακριβώς όπως θα θέλαμε να ζήσουμε την επόμενη μέρα.

Σε αυτόν τον καμβά, καμία πινελιά δεν περισσεύει, καμία μπογιά δε χάνεται, καμία έμπνευση δεν πρέπει να αποθαρρύνεται. Γιατί Ευρώπη τελικά είμαστε όλοι εμείς που γιορτάζουμε όχι μόνο σήμερα, αλλά καθημερινά τα όσα απλόχερα μας προσφέρει.

*Η Ελεονώρα Μελέτη είναι δημοσιογράφος και υποψήφια Ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας