Δημήτρης Δανίκας

Και πως αυτό; Απλό. Από τη μια τα στικάκια που κυκλοφορούσαν παντού. Από την άλλη οι «διορθώσεις» του υπουργού. Και από την τρίτη η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Κατάληξη; Ο ένας κατηγορούσε το άλλο. Ο Τσίπρας κατηγορούσε την κυβέρνηση του Σαμαρά. Και στο τέλος πόσα εισπράξαμε παιδιά; Κάτι ψιλά

Και μετά; Μετά όλα τα ξεχάσαμε. Ολα κάτω από το χαλάκι τα βάλαμε. Μετά καταφθάνει το «μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως νεοελληνικού κράτους, με το όνομα Novartis»

Κάπως έτσι πάλι ο Τσίπρας άρχισε να εξαπολύει μύδρους εναντίον των αντιπάλων του Κάπως έτσι στα μανταλάκια δέκα πολιτικοί του αντίπαλοι. Κάπως έτσι στο περιθώριο και στη λήθη όλοι οι αρμόδιοι και υπεύθυνοι επί κυβερνήσεως Καραμανλή που είχαν εκτοξεύσει την φαρμακευτική δαπάνη σε υπερδιπλάσια νούμερα από τα αντίστοιχα της Ισπανίας

Κάπως έτσι οι «προστατευόμενοι μάρτυρες» αποδείχτηκαν αναξιόπιστοι. Κάπως έτσι ο ένας μετά των άλλον, όλοι σχεδόν οι κατηγορούμενοι πολιτικοί απαλλάχθηκαν. Κάπως έτσι έμεινε η λάσπη και η ρετσινιά. Και κάπως έτσι, τώρα, αντί να μιλάμε για τα δισεκατομμύρια που εξαερώθηκαν, καταλήξαμε στην ιστορία της «σκευωρίας» που είχε καταστρώσει ο Ρασπούτιν και κατ άλλους Ιαβέρης


Λέω τώρα εγώ. Με το φτωχό μου το μυαλό. Αν πρόκειται, με αποδείξεις, περί σκευωρίας, τότε οι οργανωτές σκευωροί να μπούνε φυλακή. Τελεία παύλα. Οποιοι κι αν είναι. Οποιο βαθμό και να κατέχουν. Οποιο κόμμα κι αν υπηρετούν. Ολα αυτά μου είναι παντελώς αδιάφορα. Εντάξει; Οι σκευωροί στο σκαμνί. Το λέω, το υπογραμμίζω, το εννοώ

Ομως επιμένω. Where is the Money Amigos? Μόνο οι τέσσερις χιλιάδες γιατροί ροκάνισαν; Μόνο μερικά στελέχη της εν λόγω φαρμακευτικής; Μόνο αυτοί γλέντησαν και ξάφρισαν ασφαλιστικά ταμεία και τον δημόσιο κορβανά;

Αν είναι έτσι. Δεν το αποκλείω. Τότε πρέπει με στοιχεία, ονόματα και διευθύνσεις να αποκαλυφθούν οι ένοχοι και να τιμωρηθούν. Ετσι;

Αν όμως η σκευωρία χρησιμοποιηθεί και αξιοποιηθεί αποκλειστικά και μόνο για λόγους αντεκδίκησης προς όλους αυτούς τους αντιπάλους που κι αυτοί με τη σειρά τους κρέμασαν στα μανταλάκια και διέσυραν αθώεις υπολήψεις, ε τότε το σκάνδαλο διπλό


Γιατί κι εγώ με τη σειρά μου σκέπτομαι κάτι επίσης ύποπτο και τρομερό. Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποίησε και επωφελήθηκε από το σκάνδαλο το υπαρκτό προκειμένου να πλήξει τους πολιτικούς αντιπάλους του. Αφού μάλιστα δεν κατάφερε να εξασφαλίσει επαρκείς, αξιόπιστες μαρτυρίες από φερέγγυες πηγές, τότε με τη βιασύνη και την προχειρότητα του κατάφερε να απαξιώσει το μέγεθος του σκανδάλου στο επίπεδο «έκανε η μύγα κ...ο και έχεσε τον κόσμο όλο»

Από την άλλη η σημερινή κυβέρνηση χρησιμοποιεί κι αυτή το σκάνδαλο το υπαρκτό προκειμένου να αποδείξει πως όλη αυτή η φασαρία ήταν μια καλοστημένη σκευωρία

Κοντολογής το ερώτημα και προς τους ταχαριστερούς και προς τη σημερινή κυβέρνηση και προς όλα τα κόμματα είναι απλό. Υπάρχει σκάνδαλο; Φαγώθηκαν δισεκατομμύρια από τα ασφαλιστικά ταμεία; Υπάρχουν ένοχοι; Μπας και όλα αυτά ήταν παραμύθια της Χαλιμάς; Μπας και το σκάνδαλο ήταν μια σκευωρία του Ρασπούτιν; Μπας και βλέπω όνειρο; Μπας και μόλις βγήκα από κινηματογραφική αίθουσα; Μπας και μόλις είδα τηλεοπτική σειρά από το Netfilx; Μπας και είμαι κοροιδάρα;