Δημήτρης Δανίκας

Προσωπικά ουδεμία εντύπωση, ούτε ο παραμικρός αιφνιδιασμός. Η ελάχιστη απορία σχετικά με τα χειροφιλήματα, τους ασπασμούς και το φωτογραφικό στιγμιότυπο με τον Μητροπολίτη Αμβρόσιο. Και το εξηγώ

Η συνάντηση συμβολική. Με άφθονη ουσία σημειολογική. Προφανώς προς αλλίευση ψήφων. Μάζευε κι ας είναι ρώγες. Μωρέ δε πα να κατηγορείται ο Αμβρόσιος για ρατσισμό. Μωρέ δε πα να κατηγορείται για ακραίες αντιλήψεις και για κηρύγματα μίσους. No Problem

Επειδή έτσι όλο και κάποιος θα τσιμπήσει. Επειδή έτσι όλο και κάποιος ακροδεξιός, πειραγμένος εγκέφαλος θα αλληθωρίσει προς το «παιδί» το αριστερό. Επειδή έτσι θα καθιερωθεί η εικόνα ενός Κουρουμπλή πολιτικού που χωρίς προκαταλήψεις κυκλοφορεί παντού

Επειδή έτσι θα κυκλοφορήσει η φήμη πως ο Κουρουμπλής είναι θεοσεβούμενος Χριστιανός. Και πως λόγω θρησκευτικής πίστεως δεν έχει την παραμικρή επιφύλαξη να επισκεφθεί ακόμα και αντίπαλο ανώτερο κληρικό. Και επειδή λόγω εκλογών, μια τέτοια συνάντηση θα είναι εμβληματική

Που πάει να πει «εγώ μπορεί να έχω συμπράξει με την Αριστερά, αλλά κατά βάθος πάντα θα είμαι Χριστιανός και πάντα θα σέβομαι και θα προσκυνώ κάθε Μητροπολίτη ορθόδοξο χριστιανό»

Ταυτόχρονα μ αυτό και ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος έκαμε κι αυτός το «καθήκον» του το δημοκρατικό. Ο Κουρουμπλής λειτούργησε ως πλυντήριο πολιτικό και ιδεολογικό. Ο, τι κι εγώ ο Αμβρόσιος παραμερίζω τις υποκειμενικές μου απόψεις προκειμένου και δια μέσου Κουρουμπλή, να απευθυνθώ στις μάζες των «αριστερών». Ο, τι κι εγώ είμαι συναινετικός. Κι εγώ στο παρελθόν πίστεψα στον Αλέξη τον αριστερό. Επομένως ο Κουρουμπλής ένα βήμα προς τα δεξιά. Ο Αμβρόσιος ένα βήμα προς τα αρστερά. Τσουπ αμφότεροι βρέθηκαν στην ίδια κολυμβήθρα του Σιλωάμ

Ολα θυσιάζονται στο βωμό της ψηφοθηρίας. Ολα. Ούτε αξίες. Ούτε φραγμοί. Ούτε στοιχειώδης πολιτική ηθική. Σήμερα εδώ, αύριο εκεί. Μεθαύριο κάπου αλλού. Σημασία έχει το τομάρι μου. Ο φιλοτομαρισμός είναι η αδιαπραγμάτευτη περιουσία αυτών των πολιτικών

Και να μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία. Με την ίδια άνεση και με την ίδια λογική, ο Παναγιώτης Κουρουμπλής μπορεί αύριο να ασπαστεί κάθε πολίτη που για τον Αμβρόσιο είναι «μίασμα» και σχεδόν περιττός

Αλλωστε το παράδειγμα το έχει δώσει ο αρχηγός. Με την ίδια άνεση. Με την ίδια προσήλωση. Με την ίδια χτεσινή επιμονή που κόλλησε με τον Πανοκαμμένο, σήμερα πορεύεται προς την «δημοκρατική συμπαράταξη προκειμένου να μην επανέλθει στην εξουσία το παλιό, δεξιό πολιτικό προσωπικό»

Κάθε φορά πορεύομαι με ό, τι με βολεύει προσωπικά και κομματικά. Χτες φίλος με τον Πανοκαμμένο. Σήμερα εχθρός. Αύριο με το ΠΑΣΟΚ. Μεθαύριο με τον διάβολο. Χτες η Μέρκελ ήταν εχθρός. Σήμερα είναι φίλος καρδιακός. Πάντα πρόθυμος, Πάντα αίλουρος. Και πάντα γελαστός. Οπως και ο τίτλος ο γνωστός: «Ο δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο»