Δημήτρης Δανίκας

Η περίπτωσή του παραπέμπει, ευθέως, στο πρόσφατο περιστατικό με τους Μακεδονομάχους «παιδαράδες» που παραλίγο να «καταβροχθίσουν» τον Γιάννη Μπουτάρη. Ολοι μαζί εναντίον ενός απροστάτευτου γέροντα. Βουρ. Φάτε τον

Ρε σεις, αν σας κοτάει ένας εναντίον ενός. Ενας «παιδαραδάς» εναντίον ενός μπρατσωμένου και κατόχου της μαύρης ζώνης του καράτε. Που τέτοιο πράγμα. Κόβω το σβέρκο μου. Οτι τα νταηλίκια τους τα εξαντλούν στις γυναίκες, τα παιδιά τους, τους ηλικιωμένους και τους ανήμπορους. Κλασική περίπτωση απροσμέτρητης δειλίας

Οπως, για παράδειγμα, η περίπτωση του «παιδαρά» Ηλία Κασιδιάρη. Που τα βαλε με δύο γυναίκες. Με ακούνητο παρατηρητή τον σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Και που στη συνέχεια την κοπάνησε για να αποφύγει το αυτόφωρο!
Εκτοτε οι απλοί παρατηρητές τέτοιων επεισοδίων ονομάζονται «Παυλόπουλοι»

Το ίδιο, και χειρότερα, η τζάμπα μαγκιά του Νότη Σφακιανάκη. Εκ της οικίας του αμολάει ρατστιστικές μπούρδες εναντίον Αλβανών. Στα Τίρανα «γλείφει» τους Αλβανούς. Οπως πολύ σωστά παρατήρησε η συνάδελφος Φατμά Χατζιαλίου:

«Στην Αλβανία είσαι, θες δεν θες, εδώ στην Αλβανία που έχεις φτύσει, εδώ θα γλείψεις! Τον μποϊκοτάρω! Δεν στηρίζουμε αυτόν που από τα γεννοφάσκια του μας προβοκάρει και μας πολεμάει!
Αναμφίβολα αυτός είναι εθνικιστής, είναι ακροδεξιός, είναι χρυσαυγίτης. Δεν θα τσακωθώ για έναν γάιδαρο, για έναν βλάκα!»

Και για να εξηγούμαστε. Το ζήτημα δεν είναι πολιτικό και ιδεολογικό. Πρωτίστως αφορά στον χαρακτήρα, την προσωπικότητα. Τα «δομικά υλικά» με τα οποία είναι συγκροτημένος καθένας εξ ημών και υμών

Οπως, για παράδειγμα, η διαφορετική αντιμετώπιση της FYROM από την Τουρκία. Ο μέσος Ελληνάρας έτοιμος να πλακώσει στον ξύλο τους ξυπόλητους του μικρού κρατιδίου. Σου λέει, εμείς ήμαστε περισσότεροι και πιο δυνατοί. Επομένως με παίρνει να εκφράσω τον πατριωτισμό μου. Ομως μπροστά στον Ερντογάν και της Τουρκιά παριστάνει την κότα. Σφυρίζει αδιάφορα

Που ναι ρε αχαίρευτοι τα μαζικά του μισού εκατομμυρίου συλλαλητήρια εναντίον Ερντογάν και υπέρ της άμεσης απελευθέρωσης των δύο στρατιωτικών; Α ρε βρεγμένη σανίδα που σας χρειάζεται

Το ίδιο και ο Νότης. Στα Τίρανα για τα φράγκα. Στα Τιρανα για την αποθέωση. Στα Τίρανα για τη δόξα. Αμα του κόταγε ας έριχνε μπινελίκια στη διάρκεια της συναυλίας. Που τέτοιο πράγμα. Εκεί έδειξε το «πολιτισμένο» πρόσωπό του. Εκεί μεταβλήθηκε σε Ευρωπαίο. Εκεί με τους Αλβανούς. Εκεί στα Τίρανα κότα ο «παιδαράς» Νότης Σφακιανάκης. Οχι χαζός ήταν να χάσει τα φράγκα και να βρεθεί με γιαούρτια, κλούβια αβγά και σάπια ζαρζαβατικά

Αυτό είναι το πραγματικό πρόσωπο του ελληνικού νεο-φασισμού. Χωρίς κοχόνες. Χωρίς ίχνος ανδρικού φιλότιμου. Χωρίς φύλο συκής. Κότες. Κικιρίκου!

Και για να ολοκληρώνω, παραφράζω πασίγνωστο και φιλολαικό άσμα του Νότη Σφακιανάκη «γραμμένο» από το 1982:

«Ακου βρε φίλε να δεις τι κρίμα/ για τα λεφτά της έπεσα θύμα/ φιλότιμο δεν είχα στο στήθος μέσα/ ήμουνα ψεύτης δεν έχω μπέσα»