Δημήτρης Δανίκας

Αντε παιδιά της Βουλής. Κοπιάστε να μετρήσετε. Όπως έκαναν με τα γκολπόστ οι ΑΕΚτζήδες στο γήπεδο του Ατρομήτου. Κλωτσοσκούφι στα ελληνικά γήπεδα. Κλωτσοσκούφι στην εθνική αντιπροσωπεία

Και πόσα χιλιόμετρα κάλυψε η τηλεδιοίκηση στη Λάρισα; Α εσείς καλύψατε μόλις το 18%. Εμείς το 70%! Τι είπατε; Ψεύδεστε ασυστόλως και ανερυθριάστως. Εμείς τα φτιάξαμε στο 70%. Εσείς τίποτα. Ποια η αλήθεια; Να πάρουμε μεζούρα να τα μετρήσουμε. Αντε παιδιά. Με το χειροκίνητο κλειδί ο ανεγκέφαλος σταθμάρχης. Με τη μεζούρα εσείς.

Πως έγραφε και η διαφημιστική ταμπέλα στη Νέα Κηφισιά; Πίτσα με το μέτρο. Θύματα με το μέτρο. Κάπως έτσι η συζήτηση στη Βουλή. Με παράλληλους μονολόγους. Ο ένας απ εδώ, ο άλλος από εκεί. Ασε που ο απλός θεατής δεν καταλάβαινε κιχ. Δηλαδή τι πα να πει «τηλεδιοίκηση»;

Ασε το άλλο. Εννοώ τον πίνακα με τα λαμπάκια να αναβοσβήνουν. Όπως τα χριστουγεννιάτικα δέντρα με τα πολύχρωμα λαμπάκια. Αραγε άναψαν; Και αν είχαν ανάψει ο σταθμάρχης δεν τα έβλεπε; Αόμματος είναι;

Και δηλαδή οι ζωές των επιβατών κρέμονται από τα μικροσκοπικά λαμπάκια σε μια πλατφόρμα. Και αν έχουν καεί; Λαμπάκια είναι αυτά, κάποια στιγμή τελειώνει ο χρόνος ζωής της. Και με το τέλος της δικής τους ζωής τελειώνει και η δική μας. Απίστευτες καταστάσεις

Και αν στο σταθμαρχείο της Λάρισας έμπαιναν τρομοκράτες και με απειλή περιστρόφων, χειροβομβίδων και αυτόματων όπλων ανάγκαζαν και τους τρεις σταθμάρχες να στρέψουν τον ένα συρμό εναντίον του άλλου;

Αμ το άλλο; Με τις συμβάσεις, τους εργολάβους, τους κατασκευαστές και τους ενδιάμεσους μεσίτες. Ποιοι είναι όλοι αυτοί; Εχουν ονόματα; Πόσα τσεπώσανε; Με πόσα λαδώσανε; Ποιες οι συμφωνίες; Αραγε τηρήθηκαν; Μπας και δεν ολοκλήρωσαν και με εκβιασμούς και με λαδωμένους ποντικούς πορεύτηκαν;

Μύλος η κατάσταση. Συμπεράσματα μηδενικά. Απλώς όλα αυτά προς ικανοποίηση του σκληρού πυρήνα των οπαδών τους. Μόνο γι αυτούς. Να έχουν επιχειρήματα να τα διακινούν στις παρέες τους. Και ο Νεοδημοκράτης να κατηγορεί τον Συριζαίο και εκείνος τον γαλάζιο παπαγαλάκι

Με απλά λόγια. Σε ένα πράγμα συμφωνούν όλοι. Και των τριών παρατάξεων που κυβέρνησαν όλα αυτά τα χρόνια. Το βαθύ κράτος. Η σαπίλα. Το ξεχαρβάλωμα. Μια μεγαλειώδης παρακμιακή, κατηφορική πορεία που συμπαρασύρει το σύμπαν. Από το κεφάλι μέχρι τα νύχια. Από τους πολιτικούς και τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες μέχρι συνδικαλιστές, εργατοπατέρες, εργαζομένους. Ακόμα και κλητήρες. Ολοι συμφωνούν

Ε λοιπόν. Αφού όλοι συμφωνούν. Αφού όλοι έχουν το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί, τότε γιατί πυροβολούν το σύστημα που υποτίθεται ότι στηρίζουν;

Τότε γιατί όλοι αυτοί δεν κάθονται γύρω από ένα τραπέζι να ομονοήσουν; Να υπογράψουν μια συμφωνία τιμής ώστε κάτι να γίνει, κάτι να αλλάξει και κάπως την ευρωπαική κανονικότητα η Σωρρακώσταινα να προσεγγίσει;

Αφού όλοι μαζί τα έκαναν μαντάρα, ε τότε όλοι μαζί να συμφωνήσουν για να τα διορθώσουν. Μα δεν καταλαβαίνουν ότι τέτοιοι σκυλοκαβγάδες και τέτοια επιχειρήματα υποβιβάζουν μια ανείπωτη, αδιανόητη εθνική τραγωδία σε μαγαζί που ψήνει πίτσα με το μέτρο;