Αλέξανδρος Κασιμάτης

Μετά από 12 χρόνια αποδεικνύεται ότι το αποτέλεσμα ήταν  μια τρύπα στο νερό και το απέδειξε εμπράκτως ο Μπίλ Χουάνγκ και η  εταιρία του Archegos Capital Management. O  Χουάνγκ to 2012 έκλεισε άρον άρον  τα  Tiger Asia Management και Tiger Asia Partners μετά από εξωδικαστική συμφωνία με την αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς λόγω κατηγοριών εναντίον του για απόπειρα χειραγώγησης της αγοράς και insider trading πληρώνοντας  πρόστιμο 44 εκατ.  

Στη συνέχεια άνοιξε ένα family office, ουσιαστικά μια ιδιωτική επενδυτική  εταιρία και συνέχισε την ίδια δουλειά. Μέχρι που στα τέλη του περασμένου Μαρτίου το αμερικανικό χρηματιστήριο ταρακουνήθηκε για τα καλά όταν άλλαξαν χέρια πακέτα μετοχών που ανήκαν στην εταιρία του Χουάνγκ. Ήταν προφανώς αναγκαστικές πωλήσεις για να καλυφθούν τα ανοίγματα που είχε η Archegos  στις τράπεζες.  Τα ειδησεογραφικά πρακτορεία  παρουσίαζαν δηλώσεις τραπεζιτών που έκαναν λόγο για την μεγαλύτερη απώλεια προσωπικού πλούτου στην ιστορία και άλλα τέτοια ανάλογα.

Η τύχη του Χουάνγκ όμως ελάχιστα μας ενδιαφέρει κι άλλωστε τέτοιοι τύποι πάντα βρίσκουν κάποια λύση  για τον εαυτό τους. Αυτό που είναι εντυπωσιακό και ταυτόχρονα επικίνδυνο για το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι ο χορός των ζημιών που προκάλεσε η κατάρρευση του Χουάνγκ. Ο λογαριασμός δεν έχει τέλος και δεν είναι οι οικονομικές απώλειες  ή  ο διασυρμός που υφίστανται  μεγάλες και υποτίθεται σοβαρές τράπεζες, όσο η διαπίστωση ότι το τραπεζικό σύστημα τελικά δείχνει να προσεγγίζει από άλλο δρόμο το σημείο που έφτασε το 2008.  

Οι απώλειες της UBS έφτασαν τα 774 εκατομμύρια δολάρια  και υπολογίζει ότι συνολικά θα φτάσουν τα 861 εκατ. ενώ άλλοι μιλούν για 911 εκατ.  Η μεγαλύτερη τράπεζα της Ελβετίας τηρούσε για εβδομάδες σιγήν ιχθύος (κοινώς έκανε το κουνέλι) για το φέσι που της φόρεσε ο Χουάνγκ.  Η Credit Suisse ήδη είχε ήδη φάει την ψυχρολουσία ανακοινώνοντας ζημιές ζημίες 5,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων που συνδέονται με το σκάνδαλο της Archegos. Και δεν είναι η μοναδική τράπεζα που μετρά σε δις το φέσι του Αργηγού. Η Nomura Holdings ανακοίνωσε ότι έγραψε ζημιές περίπου 2,3 δισ. δολάρια.

Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η Morgan Stanley είναι η τράπεζα που δέχθηκε την τρίτη μεγαλύτερη σε μέγεθος οικονομική ζημία, ενώ  υπάρχουν και άλλες  τράπεζες που δεν έχουν ανακοινώσει ακόμη τα οικονομικά τους αποτελέσματα ώστε να μάθουμε αν ζημιώθηκαν ή όχι, όπως και άλλες που δηλώνουν αορίστως ότι οι ζημιές τους είναι μικρές. Προφανώς και ο κατάλογος των τραπεζών που ζημιώθηκαν  δεν είναι πλήρης καθώς δεν έχουν αποκαλυφθεί όλες οι πτυχές του σκανδάλου. Αυτό που έχει σημασία  όμως είναι ότι η κατάρρευση ενός και μόνου family office προκάλεσε ζημίες δισεκατομμυρίων, εγείροντας ερωτήματα και σοβαρές αμφιβολίες  για την αποτελεσματικότητα και την επάρκεια  του πλαισίου λειτουργίας των ισχυρών παικτών του διεθνούς χρηματοπιστωτικού  συστήματος.  Το σύστημα αποδείχθηκε «τρύπιο», ωστόσο επειδή οι ζημιές είναι μεγάλες αλλά στα όρια  που σηκώνουν οι ισολογισμοί των τραπεζών  γρήγορα θα ξεχαστεί.