Βενιζέλος: Φτάνουμε στο τέλος, την Κυριακή διαμορφώνεται ο νέος εκλογικός χάρτης

Από τα εύκολα λόγια για «σκίσιμο των μνημονίων» και «μονομερή διαγραφή του χρέους», φτάσαμε στις πιο βάρβαρες πολιτικές λιτότητας, τόνισε ο Ευάγγελος Βενιζέλος και προσέθεσε:

«Στην πολιτική του υπερπλεονάσματος. Της υπερφορολόγησης. Της υπερεπιβάρυνσης με ασφαλιστικές εισφορές. Το αποτέλεσμα ήταν η παράταση της ύφεσης. Και τώρα η αναιμική ανάπτυξη, η στασιμοχρεοκοπία που μας απειλεί για δεκαετίες, αν δεν αλλάξουν ριζικά τα πράγματα». 

«Δυστυχώς οι τελευταίοι μήνες της κυβέρνησης αυτής θα είναι εξίσου βλαπτικοί για την οικονομία με το τραγικό πρώτο εξάμηνο του 2015. Στο βωμό της προεκλογικής αγωνίας του ΣΥΡΙΖΑ θυσιάζονται τα πάντα. Η χώρα κινδυνεύει να μείνει δημοσιονομικά και χρηματοοικονομικά ξεκρέμαστη» σημείωσε ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

«Είναι ντροπή να παίζεις τώρα με την ανάγκη και την αγωνία του συνταξιούχου μιλώντας για 13η σύνταξη, όταν αυτό που δίνει η κυβέρνηση με το προεκλογικό επίδομα είναι λιγότερο από το 1/10 αυτού που η ίδια έκοψε από τις συντάξεις» είπε χαρακτηριστικά για τη βασική προεκλογική παροχή της κυβέρνησης.

Βασικά σημεία ομιλίας Ευάγγελου Βενιζέλου, σε εκδήλωση του Κινήματος Αλλαγής στο Περιστέρι, 20 Μαΐου 2019:

Φτάνουμε στο τέλος. Σε πέντε μόλις ημέρες ο ελληνικός λαός θα καθορίσει τις εξελίξεις. Εκφράζει τη βούλησή του μετά από τέσσερα ολόκληρα χρόνια.

Λένε κάποιοι ότι και τη Δευτέρα η ίδια κυβέρνηση θα υπάρχει. Εννοούν ότι οι εκλογές της Κυριακής είναι «δεύτερης κατηγορίας». Είναι μια «μεγάλη δημοσκόπηση». Δεν είναι εθνικές βουλευτικές εκλογές.

Ξέρουν όμως την αλήθεια. Την Κυριακή διαμορφώνεται ο εθνικός εκλογικός χάρτης. Εκδηλώνεται η πολιτική δυναμική των βουλευτικών εκλογών που θα διεξαχθούν το αργότερο σε τέσσερις μήνες.

Την Κυριακή οι δήμοι και οι περιφέρειες της χώρας αποκτούν τη νέα διοίκησή τους.

Την Κυριακή κρίνεται αν η Ελλάδα θα μετάσχει ουσιαστικά στους νέους πανευρωπαϊκούς συσχετισμούς ή αν θα μείνει και πολιτικά στο περιθώριο των ευρωπαϊκών διεργασιών που ξεκινούν και μας αφορούν άμεσα.

Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες θα εκφρασθούν την Κυριακή μετά από τεσσεράμιση χρόνια εθνικής υποχώρησης σε όλα τα μέτωπα.

Αγωνιζόμαστε να επιστρέψει η χώρα το 2022 εκεί που βρισκόταν το 2014.

Από τα εννιά δύσκολα χρόνια που άρχισαν το 2009, όταν ξέσπασαν οι συνέπειες της κρίσης, μέχρι σήμερα, τα περισσότερα από τα μισά, είναι τα χρόνια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, της κυβέρνησης που εξακολουθεί να βασίζεται σε βουλευτές των ΑΝΕΛ.

Αυτά τα τεσσεράμιση χρόνια είναι η περίοδος της δευτερογενούς κρίσης που η Πατρίδα θα μπορούσε να την είχε αποφύγει. Αντί όμως το 2015 να βγει η χώρα από την κρίση μπήκε βαθειά μέσα στο τρίτο μνημόνιο που συνεχίζεται ουσιαστικά όχι μόνο μέχρι το 2022, αλλά μέχρι την πλήρη εξόφληση των δανείων. Αυτό ήταν το βαρύ τίμημα της εθνικής ανευθυνότητας.

Από τα εύκολα λόγια για «σκίσιμο των μνημονίων» και «μονομερή διαγραφή του χρέους», φτάσαμε στις πιο βάρβαρες πολιτικές λιτότητας. Στην πολιτική του υπερπλεονάσματος. Της υπερφορολόγησης. Της υπερεπιβάρυνσης με ασφαλιστικές εισφορές. Το αποτέλεσμα ήταν η παράταση της ύφεσης. Και τώρα η αναιμική ανάπτυξη, η στασιμοχρεοκοπία που μας απειλεί για δεκαετίες, αν δεν αλλάξουν ριζικά τα πράγματα.

Δεν ξεχνώ καθόλου τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις που έγιναν από το 2010 μέχρι το 2012.
Είναι όμως άλλο να κόβονται μισθοί και συντάξεις όταν η χώρα βρισκόταν με την πλάτη στο τοίχο, στα πρόθυρα της ασύντακτης χρεοκοπίας και της εξόδου από το ευρώ και την ΕΕ, με πρωτογενές έλλειμμα 25 δισ., χωρίς να μπορεί να χρηματοδοτήσει τα σχολεία και τα νοσοκομεία ή να πληρώσει συντάξεις.
Και άλλο να κόβεις το ΕΚΑΣ, να επιβάλεις εισφορά υγείας στους συνταξιούχους, να ψηφίζεις το νόμο Κατρούγκαλου και να αφαιρείς 7,5 δισ. ευρώ από τους συνταξιούχους, μετά το 2015. Με τη χώρα να έχει πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα από το 2013.

Είναι ντροπή να παίζεις τώρα με την ανάγκη και την αγωνία του συνταξιούχου μιλώντας για 13η σύνταξη, όταν αυτό που δίνει η κυβέρνηση με το προεκλογικό επίδομα είναι λιγότερο από το 1/10 αυτού που η ίδια έκοψε από τις συντάξεις.

Τα τεσσεράμιση αυτά χρόνια υπονομεύθηκε δυστυχώς σε βάθος δεκαετιών η αναπτυξιακή προοπτική της χώρας. Η δυνατότητα της οικονομίας να δημιουργεί καλά αμοιβόμενες και σταθερές θέσεις εργασίας.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία τα τελευταία τέσσερα χρόνια ο μέσος μισθός μειώθηκε κατά 6 %, ενώ διογκώθηκε η μερική απασχόληση.

Δυστυχώς οι τελευταίοι μήνες της κυβέρνησης αυτής θα είναι εξίσου βλαπτικοί για την οικονομία με το τραγικό πρώτο εξάμηνο του 2015. Στο βωμό της προεκλογικής αγωνίας του ΣΥΡΙΖΑ θυσιάζονται τα πάντα. Η χώρα κινδυνεύει να μείνει δημοσιονομικά και χρηματοοικονομικά ξεκρέμαστη.

Η κατάσταση στην πραγματική οικονομία είναι ακόμη πιο προβληματική. Ας ελπίσουμε ότι τα απαράμιλλα φυσικά προσόντα και η πολιτιστική κληρονομιά της χώρας θα κρατήσουν φέτος τα έσοδα από τον τουρισμό στα επίπεδα που πρέπει για να καταγραφεί μια έστω μικρή ανάπτυξη.

Χωρίς επενδύσεις, χωρίς αποταμίευση και νέες καταθέσεις, χωρίς τράπεζες που χρηματοδοτούν την μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα δεν βγαίνει η χώρα από τον εγκλωβισμό που προκάλεσε η πολιτική του υπερπλεονάσματος. Η πολιτική που εφάρμοσε μια κυβέρνηση η οποία ήρθε στην εξουσία ως αντιμνημονιακή και έκανε καριέρα ως υπερμνημονιακή.

Μια κυβέρνηση που μιλάει υπέρ των πολλών και εναντίον των ελίτ, αλλά στην πράξη είναι υπέρ των πολύ λίγων. Κάνει το ντελίβερι των νομοθετικών ρυθμίσεων που εξυπηρετούν τα πιο ισχυρά οικονομικά συμφέροντα της χώρας. Με τα οποία όχι μόνο συναλλάσσεται, αλλά μοιράζεται τις ίδιες ανέσεις.

Μια κυβέρνηση που κτύπησε επίμονα και στοχευμένα τη μεσαία τάξη. Που θέλησε να τη φτωχοποιήσει. Να της πνίξει το όνειρο. Να τη συμπιέσει φορολογικά και ασφαλιστικά ώστε το δίλημμα της να είναι ή η παραοικονομία ή η φτώχεια.

Χωρίς μεσαία τάξη δεν υπάρχει όμως ούτε ανάπτυξη, ούτε πρόοδος, ούτε ισχυρή κοινωνία ενεργών πολιτών που συμμετέχει πολιτικά, ούτε ανθεκτική δημοκρατία.

Ο μισθωτός που διεκδικεί σταθερή και καλά αμοιβόμενη εργασία,

ο συνταξιούχος που διεκδικεί αξιοπρέπεια και ασφάλεια,

ο επαγγελματίας που αγωνίζεται να σταθεί όρθιος,

ο επιστήμονας που διαθέτει το κεφάλαιο της γνώσης του,

ο νέος που θέλει να μείνει στη πατρίδα του και να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης,

ο αγρότης που ενδιαφέρεται για την ποιότητα και την αξία του προϊόντος του στη διεθνή αγορά,

είναι αναπόσπαστα στοιχεία αυτής της μεσαίας τάξης.

Αυτή η μεσαία τάξη θα δώσει δουλειά στον άνεργο. Θα στηρίξει την αύξηση του ΑΕΠ και ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα. Θα κινήσει την οικονομία. Θα διασφαλίσει την κοινωνική συνοχή.

Πρώτη και βασική προϋπόθεση προκειμένου να εφαρμοστεί ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης που θα δώσει νέα πνοή στην οικονομία, αλλά και στην κοινωνία, είναι η αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών.

Η ισχυρή προοδευτική τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού μπορεί να λειτουργήσει ως μεγάλο αναπτυξιακό πλεονέκτημα.

Μπορεί να καταστήσει σύγχρονες, αποτελεσματικές και βιώσιμες τις δομές του κοινωνικού κράτους που υφίστανται τις αρνητικές επιπτώσεις της δημοσιονομικής και δημογραφικής κρίσης.

Το εγγυημένο επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης, η βοήθεια στο σπίτι, η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας είναι τομείς που μπορεί να λειτουργήσουν αποτελεσματικά σε τοπικό επίπεδο.

Εμείς που είμαστε ως παράταξη ταυτισμένοι με το κοινωνικό κράτος ξέρουμε καλύτερα από κάθε άλλο την σημασία αυτών των παρεμβάσεων.

Στο νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η Ομάδα των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών με τον Φρανς Τιμερμανς, η ομάδα στην οποία ανήκει το Κίνημα Αλλαγής, μπορεί και πρέπει να είναι αυτή που θα καθορίσει τις εξελίξεις, τις συνεργασίες, τη διαμόρφωση των πλειοψηφιών.

Ξέρουμε ότι οι ευρωεκλογές δεν επηρεάζουν τη σύνθεση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, του Συμβουλίου των υπουργών και του Eurogroup. Οι εθνικές κυβερνήσεις, ιδίως των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών ,εξακολουθούν να παίζουν τον καθοριστικό ρόλο στα ευρωπαϊκά πράγματα. Οι ευρωεκλογές επηρεάζουν όμως τη κατανομή πολλών κρίσιμων ευρωπαϊκών αξιωμάτων και κυρίως την ανάδειξη του Προέδρου της Επιτροπής.

Ο κ. Τσίπρας ήταν το 2014 ο υποψήφιος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εκ μέρους του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Τώρα αυτοί δεν θέλουν να τον ξέρουν και αυτός προτιμά να ξεχαστεί ο ρόλος του το 2014. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στην πραγματικότητα εκτός ευρωπαϊκών συσχετισμών γιατί τα φτηνά κόλπα της διπλής γλώσσας στα οποία επιδίδεται στην Ελλάδα, δεν έχουν πέραση στις Βρυξέλλες.

Δεν υπάρχει όμως μόνο η οικονομία.

Ζήσαμε τα χρόνια αυτά την έκπτωση των θεσμών. Τον ευτελισμό της Βουλής. Τη συνεχή προσπάθεια χειραγώγησης της δικαιοσύνης. Ζήσαμε την απροκάλυπτη συνεργασία της κυβέρνησης με το βαθύ κράτος και την Ακροδεξιά.

Βιώσαμε την πλήρη κατάρρευση του κράτους. Την αδυναμία του να προσφέρει ασφάλεια. Να προστατεύσει τους πολίτες απέναντι στην εγκληματικότητα, τις πυρκαγιές, τις πλημμύρες. Βλέπουμε την κρατική εξουσία αμήχανη, ακόμη και ανεκτική απέναντι στους οπαδούς της βίας. Είδαμε όλα αυτά τα χρόνια την πλήρη αδυναμία διαχείρισης του μεταναστευτικού και προσφυγικού.

Το Κίνημα Αλλαγής είναι στη Βουλή ο ισχυρός βραχίωνας της δημοκρατικής αντιπολίτευσης. Ο προνομιακός στόχος των λυσσωδών επιθέσεων του ΣΥΡΙΖΑ και των συνεταίρων του, εμφανών και αφανών. Έσπασαν τα μούτρα τους. Τώρα προτιμούν να ξεχάσουν την υπόθεση Νοβάρτις. Την μεγαλύτερη και πιο πρόχειρη σκευωρία των τελευταίων σαράντα πέντε ετών. Η αλλοίωση του πολιτεύματος που επιχειρήθηκε είναι πράξη θεσμικά ασυγχώρητη.

Το Κίνημα Αλλαγής με τους βουλευτές του έδωσε και δίνει τη μάχη για τη Δικαιοσύνη και το Σύνταγμα.

Αλλά και τη μάχη για την Παιδεία, τον Πολιτισμό, την αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων, το Εθνικό Σύστημα Υγείας, τις προνοιακές πολιτικές, την προστασία της πρώτης κατοικίας, την αγροτική πολιτική, τις υποδομές.

Είδαμε τα τεσσεράμιση αυτά χρόνια να χρησιμοποιείται η εξωτερική πολιτική με κριτήρια μικροκομματικά, με βασικό στόχο τη δημιουργία εσωτερικών προβλημάτων στα κόμματα της αντιπολίτευσης και τη δημιουργία «γεφυρών» με υλικό τους σκυμένους ώμους εκείνων των ελαχίστων που ταπεινώθηκαν αξιακά και πολιτικά για να βρουν τριτεύοντα ρόλο στο περίγυρο του απερχόμενου συστήματος ΣΥΡΙΖΑ.

Το Κυπριακό, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις και η κατάσταση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο δεν είναι συνθήκη των Πρεσπών. Δεν είναι ζητήματα που προσφέρονται για εσωτερική χρήση ή μικροκομματική διαχείριση. Η ιστορία στα θέματα αυτά είναι βαρειά και σκληρή. Η εθνική στρατηγική δεν μπορεί να υποκατασταθεί από κινήσεις επικοινωνιακού αντιπερισπασμού.

Επαναλαμβάνω ότι τυχόν μερική επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο και όχι στο Αιγαίο, θα σήμαινε εξ αντιδιαστολής την αποδοχή της τουρκικής επιχειρηματολογίας περί «ειδικών περιστάσεων» στο Αιγαίο. Τυχόν μερική επέκταση και σε ορισμένες θαλάσσιες περιοχές που αντιστοιχούν στην ηπειρωτική χώρα θα εκλαμβάνονταν από την άλλη πλευρά ως αποδοχή της θεωρίας της μειωμένης επήρειας των νησιών ως προς την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ.

Δεν συγχωρούνται επιπολαιότητες και ιστορικά λάθη στην προστασία της εθνικής κυριαρχίας και των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Το μόνο σταθερό υπόβαθρο είναι η γνώση της Ιστορίας. Γιαυτό τιμήσαμε χθες την γενοκτονία των Ποντίων, όπως έχει καθιερωθεί νομοθετικά.

Το Κίνημα Αλλαγής προβάλλει στις ευρωπαϊκές εκλογές την πιο ολοκληρωμένη και υπεύθυνη πρόταση. Τη μόνη εφικτή προοδευτική πρόταση που μπορεί να στηριχθεί από τους νέους συσχετισμούς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και να έχει ουσιαστική επιρροή στη φυσιογνωμία της νέας Επιτροπής.

Προβάλλει τη μόνη εφικτή προοδευτική πρόταση που προστατεύει την ευρωπαϊκή δημοκρατία και τις ευρωπαϊκές αξίες απέναντι στις απειλές του εθνικολαϊκισμού, της Ακροδεξιάς, του ανεύθυνου αντισυστημικού λόγου.

Προβάλλει τη μόνη εφικτή προοδευτική πρόταση που έχει ως άξονα την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας και ταυτοχρόνως την αναστήλωση του ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους.

Το Κίνημα Αλλαγής παρατάσσει στις ευρωπαϊκές εκλογές το πιο πλούσιο σε ανθρώπους με ευρωπαϊκή εμπειρία και ικανότητες ψηφοδέλτιο σε συνέχεια της Ελιάς του 2014 που άφησε δυνατό αποτύπωμα.

Το Κίνημα Αλλαγής είναι φανερό ότι έχει ως προνομιακό χώρο του την τοπική αυτοδιοίκηση στηρίζοντας τις πιο ολοκληρωμένες δημοτικές και περιφερειακές προτάσεις, με απόλυτο σεβασμό στην αυτονομία των τοπικών κοινωνιών.

Στηρίζω με όλες μου τις δυνάμεις την προσπάθεια της Φώφης Γεννηματά και των στελεχών μας που δίνουν ως υποψήφιοι τη μάχη των ευρωπαϊκών, περιφερειακών και δημοτικών εκλογών.

Έρχεται αμέσως μετά η μεγάλη μάχη των εθνικών εκλογών. Το Κίνημα Αλλαγής εκπέμπει μήνυμα καθαρό και δυνατό. Μήνυμα αλλαγής. Μήνυμα πολιτικής σταθερότητας. Μήνυμα εθνικής ανασυγκρότησης.

Η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ δεν αρκεί να είναι συντριπτική. Πρέπει να είναι στρατηγική. Ένας ΣΥΡΙΖΑ χωρίς μηχανισμούς εξουσίας θα πλησιάσει μετεκλογικά στα πραγματικά του μεγέθη. Η άλλη όψη της στρατηγικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ είναι η στρατηγική νίκη του Κινήματος Αλλαγής. Η ανάδειξη του σε καθοριστικό παράγοντα των εξελίξεων, της πορείας της χώρας.

Η τρίτη εντολή στο Κίνημα Αλλαγής σημαίνει δυο πράγματα. Σημαίνει, πρώτον, ήττα της Χρυσής Αυγής. Αυτή είναι υπόθεση τιμής για όλους τους δημοκράτες πολίτες. Σημαίνει, δεύτερον, ότι το μέλλον του τόπου δεν μπορεί να το διασφαλίσει μια αυτοδύναμη μονοκομματική κυβέρνηση αιχμάλωτη των αντιφάσεων του ίδιου της του εαυτού.

Οι εκλογές της Κυριακής μπορούν να διαμορφώσουν το υπόβαθρο αυτού του αποφασιστικού ρόλου της Δημοκρατικής Παράταξης. Της Παράταξης που ταυτίζεται πάντα με τους μεγάλους στόχους του Έθνους.