Ευάγγελος Αντώναρος: Το μήνυμα για τον ένα χρόνο από τον θάνατο του αδελφού του, Μάνου

Πέρσι στις 13 Ιουλίου έφυγε από τη ζωή ο γνωστός δημοσιογράφος Μάνος Αντώναρος μετά από αρκετές μέρες νοσηλείας στο νοσοκομείο. Ο Μάνος άφησε πίσω του δυο υπέροχα παιδιά την Αθηνά και τον Αρχέλαο τη μητέρα του, αλλά και τον αδελφό του γνωστό πολιτικό Ευάγγελο Αντώναρο. Ένα χρόνο πριν ο Μάνος Αντώναρος αρρώστησε βαριά και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο σχεδόν σε κωματώδη κατάσταση. Το μήνυμα του αδελφού του στα social media... ραγίζει καρδιές.



«Μαύρη μέρα η σημερινή για μένα. Πριν ένα χρόνο ακριβώς, Δευτέρα αργά το απόγευμα, ο Μάνος, ο αδελφός μου ο μονάκριβος, μεταφέρθηκε βαρειά άρρωστος στο νοσοκομείο. Σε λίγες ωρες είχε μπει στην εντατική απο την οποία δεν βγήκε ποτέ ξανά ζωντανός. 20 ήμέρες ουσιαστικά σε κώμα, δεν ανέκτησε ποτέ τις αισθήσεις του. Ο κουρασμένος οργανισμός του δεν μπορεσε να αντισταθεί στη λεγεωνίαση που έθετε εκτός λειτουργίας το ένα μετά το άλλο τα ζωτικά του όργανα.


Ο Μάνος έφυγε νέος, είχε ακομη πολλά να προσφέρει, στα μικρά του παιδιά, στους αναγνώστες που τον διάβαζαν με μανια κι αφοσιωση. Στους φίλους του που τον υπεραγαπούσαν. Είχε όμως ηδη προσφέρει πολλα. Με την αξεπέραστη πέννα του, το θυμόσοφο ύφος του, όχι μονο στα γραπτά του. Με το αυθεντικά αντισυμβατικό στύλ της ζωης του.

Δεν περνάει μέρα να μην τον φέρνω στο μυαλό μου. Πολύ πιο έντονα απο πρίν θυμάμαι τις συχνά αυστηρές αλλά πάντα καλοπροαίρετες υποδείξεις που μου έκανε, τους φορές φορές εντονους καβγάδες μας. Τις μνήμες που είχα εγώ κι είχε κι εκείνος όπως συχνά πυκνα μου έλεγε οταν τις ανέσυρε στο μυαλό μας. Απο τα παιδικά, τα εφηβικά, τα νεανικά μας χρονια. Εγώ ο μεγάλος, εκείνος ο μικρός. Αλλά εκείνος είχε την ικανότητα, την ευχέρεια θα έλεγα να παίρνει τη ζωή λιγότερο σοβαρά απο μένα… Πόσες φορές μου έχει λείψει από τότε να σηκώσω το τηλέφωνο να τον ρωτήσω τη γνώμη του. Διαμαρτυρόταν συχνά ότι μου την έλεγε κι εγώ έκανα (συνήθως) του κεφαλιού μου. Αλλά δεν μπορούσε να ξερει, να φαντασθεί πόσες φορές επηρέαζε αποφασιστικά την τελική μου κρίση.

Σε λίγες μέρες, στις 13 Ιουλίου, συμπληρώνεται ακριβώς ένας χρόνος απο τη μερα που μας είπε αντίο. Σχεδιάζω ενα μικρό αντάμωμα στο μνήμα του. Εγκαιρα φυσικά θα ενημερώσω συγγενείς, φίλους και συναδελφους του για την ακριβή μέρα, την ώρα και τον τόπο.

ΥΓ. Πρίν δυο τρείς μέρες συναντήθηκα τυχαια σ ενα εστιατόριο στην Αθήνα με ενα γνωστό δημοσιογράφο, φίλο και του Μάνου και δικό μου. Ηρθε να μου μιλήσει. Με αποκάλεσε «Μανο». Δεν τον διόρθωσα. Το όνομα του αδελφού μου είναι αποτυπωμένο στη μνήμη τόσων πολλών ανθρώπων»…