Θάνος Πλεύρης: Η νοσηλεία στην Εντατική, το «τάμα» και η παρουσίαση του νέου του βιβλίου

"Θάνο, πρέπει να διασωληνωθείς". Όταν ο κ. Θάνος Πλεύρης, έχοντας εκδηλώσει μια, ενδονοσοκομειακή όπως αποδείχθηκε, λοίμωξη, άκουσε τον γιατρό στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, την Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016, να τον ενημερώνει για την αναγκαία και κρίσιμη ιατρική πράξη στην οποια θα υποβαλλόταν έχασε τον κόσμο γύρω του και ζήτησε μόνο να δει τα παιδιά του. Τα λόγια αυτά τον σημάδεψαν όπως τον σημάδεψε η παραμονή του επί οκτώ ημέρες στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, "σε έναν νεκρό χώρο μεταξύ ζωής και θανάτου" όπως την περιγράφει.

Δύο χρόνια έπειτα από την παρ´ ολίγον μοιραία για τη ζωή του περιπέτεια υγείας (σηψαιμία λόγω ενδονοσοκομειακής μόλυνσης) που αντιμετώπισε, βγαίνοντας νικητής, ο νομικός και πρώην βουλευτής Αθηνών της Ν.Δ. απέδειξε ότι δεν ξέχασε ούτε τις δύσκολες ώρες που πέρασε αλλά ούτε και την υπόσχεση που έδωσε πρωτίστως προς τον εαυτό του, ότι δηλαδή θα αναδεικνύει με καθε πρόσφορο τρόπο τα μείζονα θέματα των σοβαρών και συχνά θανατηφόρων ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων στα ελληνικά νοσοκομεία που καταγράφουν «αρνητικές πρωτιές» μεταξύ των ευρωπαϊκών σε περιστατικά νοσηρότητας και θανάτους

Από καρδιάς αλλα και με τη νηφαλιότητα που του επιτρέπει πια η χρονική απόσταση της διετίας, απο τον Νοέμβριο του 2016, οπότε και βρέθηκε να παλεύει για τη ζωή του, ο κ. Πλεύρης μίλησε το βράδυ της Τετάρτης σε μια κατάμεστη αίθουσα στον 6ο όροφο του ΕΒΕΑ, στην Αθήνα, "για τα γεγονότα του Νοεμβρίου εκείνου που σημάδεψαν για πάντα τη ζωή μου". Την αφορμή για αυτήν την κατάθεση καρδιάς εδωσε η παρουσίαση του βιβλίου του, με θέμα "Νοσοκομειακές Λοιμώξεις", με το οποίο πραγματεύεται αυτό το εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα στον χώρο του Ιατρικού Δικαίου. Ενα βιβλίο το οποίο συνδυάζει, όπως υπογράμμισε ο κ. Πλεύρης, την ατυχή προσωπική εμπειρία με τη νομική του κατάρτιση.

Το χρονικό της επέμβασης και της λοίμωξης

Στον πρόλογο, που έχει τίτλο «από καρδιάς» παραθέτει τα γεγονότα που τον οδήγησαν στη συγγραφή του βιβλίου. "Με αντίληψη, όπως συνήθως έχει κάθε υγιής άνθρωπος, ότι δεν μπορεί να του συμβεί τίποτα, υπεβλήθην σε μια επέμβαση ρουτίνας για αφαίρεση των κιρσών του αριστερού μου κάτω άκρου με την πλέον ανώδυνη μέθοδο αυτής του λέιζερ σε συνδυασμό με αφρό. Η επέμβαση, που έγινε σε ιδιωτική κλινική, ήταν επιτυχής και μετά από δύο εβδομάδες στην επανεξέταση μου σε δημόσιο νοσηλευτικό ίδρυμα εκρίθη από τον θεράποντα ιατρό ότι έπρεπε να γίνει αφαίρεση εναπομείναντος υγρού σε μικρές εστίες κιρσών με παρακέντηση. Η παρακέντηση έγινε ημέρα Τρίτη και συνέχισα το καθημερινό μου πρόγραμμα σαν να μην συνέβαινε τίποτα. Αισθανόμουν ως ένας ασθενής που δέχθηκα επιτυχώς τις υπηρεσίες του συστήματος υγείας και ήμουν έτοιμος να συνεχίσω την καθημερινότητα μου. Από την επόμενη ημέρα από την παρακέντηση ανέβαζα πυρετό και είχα ερυθρότητα στο πόδι μου και ο ιατρός εκτιμούσε ότι επρόκειτο για απλή ίωση της εποχής άσχετη από την παρακέντηση. Έτσι με τηλεφωνική διάγνωση ότι δεν πρόκειται για κάτι άξιο ιατρικής επέμβασης, αλλά αντιμετώπισης με παυσίπονα και μετά την Παρασκευή με ευρέως φάσματος αντιβίωση φθάσαμε στην Κυριακή 13.11.16 που θα είναι μόνιμα χαραγμένη στην ζωή μου" περιγράφει για το πως έφτασε στο ιδιωτικό νοσοκομείο και στη Μοναδα Εντατικής Θεραπείας.

Αυτη η ατυχής προσωπική εμπειρία του 41χρονου δικηγόρου σημάδεψε όμως και τον δημοσιογράφο κ. Άρη Πορτοσάλτε, όπως ο ίδιος ανέφερε κατα την παρουσίαση της εκδήλωσης. Τον σημάδεψε και τον σόκαρε όχι τόσο το εύρος και η συχνότητα της εκδήλωσης των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων στη χώρα μας που αναδείχθηκε μεςα απο το πρόβλημα του νομικου και πολιτικού όσο η "ανθρωποφαγία" που αποκαλύφθηκε με αφορμή τη νοσηλεία του κ. Πλεύρη στην Εντατική, τα "Ψόφα" που χωρίς ντροπή αναρτούνταν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, για εναν άνθρωπο που πάλευε για τη ζωή του.

Οι νοσοκομειακές λοιμώξεις απο ιατρική και νομική οπτική

Την εικόνα των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων και της αόρατης απειλής για τη δημόσια υγεία σκιαγράφησε ο ομότιμος καθηγητής Αγγειοχειρουργικής, Διευθυντής Κλινικής Αγγειακής Χειρουργικής του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών, κ. Χρήστος Λιάπης. "Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι το ποσοστό των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων είναι στο 9% όταν στην Ευρώπη ειναι 6%. Οι θάνατοι εκτιμώνται σε 33.000 στην Ευρώπη, με βαρύ μερίδιο να αναλογεί στη χώρα μας. Τα βακτήρια ειναι πλεον ανθεκτικά στα αντιβιοτικά και σημειωτέον ανάπτυξη νέων αντιβιοτικών δεν γίνεται. Η ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά εχει επίπτωση στη δημοσια υγεία, αφου οι λοιμώξεις δεν αντιμετωπίζονται ενώ τα νεογνά και οι άνθρωποι άνω των 60 είναι οι δυο ομάδες του πληθυσμου που πλήττονται απο τα ανθεκτικά βακτήρια" ανέφερε μεταξύ άλλων ο καθηγητής. "Βεβαίως ο Θάνος δεν ανήκει ούτε στη μια κατηγορία ούτε στην άλλη, κι αυτο επίσης αποδεικνύει πόσο μεγάλη αλλα και πολυπαραγοντική ειναι η απειλή των ανθεκτικών βακτηρίων και των λοιμώξεων" τόνισε ο κ. Λιάπης.

Από την πλευρά του, ο καθηγητής Ποινικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, κ. Αριστοτέλης Χαραλαμπάκης αναφέρθηκε στις νομικές παραμέτρους που έχει καθε τέτοιο περιστατικό -και ειναι πολλα- που προκύπτει απο ιατρική πράξη ή παράλειψη. Τόνισε πόσο αναγκαίο είναι να τηρείται αρχείο ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων σε καθε μονάδα υγείας και να δημοσιοποιείται ώστε ο πολίτης να γνωρίζει ολο το πλαίσιο σε περίπτωση νοσηλείας του. Κατέληξε δε λεγοντας πως "πίσω από τις υποθέσεις της νομολογίας όπως και πίσω απο τα ποσοστά των λοιμωξεων, υπάρχουν άνθρωποι, κι αυτο δεν πρέπει να το ξεχνάμε".

Το "τάμα" του Θάνου Πλεύρη

Ο κ. Πλεύρης, πάντως, ειναι βέβαιο πως δεν ξέχασε το δικό του "τάμα", την υπόσχεση που έδωσε ο ίδιος στον εαυτό του οταν βγήκε απο την Εντατική ότι θα πράξει τα μέγιστα που μπορει για να αλλάξει το τοπίο σε ό,τι αφορα τις λοιμώξεις, την καταγραφή τους, την πρόληψη και την αντιμετώπιση τους, τη διαχείριση τους ως ιατρικά συμβάντα στα δικαστήρια. "Θάνο, πρέπει να διασωληνωθείς. Αυτα τα λόγια με ακολουθούν. Ειναι η σκηνή που δεν ξέρεις αν όντως ακούς, δεν ξέρεις τι (σου) γίνεται. Και δεν σε σκέφτεσαι αν θα ζήσεις, το μόνο που σε σκέφτεσαι είναι τα παιδιά σου" περίγραψε συγκινημένος στην ομιλία του στο κλείσιμο της εκδηλωσης την εισαγωγή του στην Εντατική, αλλα και την έξοδο απο αυτήν: "Βγήκα στις 21 Νοεμβρίου. Ειναι συμβολική ημέρα λοιπόν της παρουσίασης του βιβλίου. Βγήκα απο την εντατική σαν σημερα. Βγήκα απο έναν νεκρό χωρο μεταξύ ζωής και θανάτου. Κι αισθανομαι ευλογημένος γι αυτο, οπως και για το διάστημα που παρέμεινα ξύπνιος στην εντατική, ειναι ενα απο τα δυνατότερα συναισθήματα να βιώνεις αυτο το θαύμα και να βλέπεις και τους άλλους γύρω σου να παλεύουν για αυτο".

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε ο κ. Πλεύρης και στα πρόσωπα που μίλησαν για το βιβλίο του. "Και οι τρεις άνθρωποι που βρισκονται εδώ συνδέονται με το πως και γιατί γράφτηκε. Ο κ. Πορτοσάλτε ειχε περάσει πειθαρχική διαδικασια εξαιτίας της σκληρής γλώσσας που χρησιμοποίησε για όσους έβριζαν και εύχονταν να πεθάνω. Ο κ. Λιάπης εκπροσωπεί την ομάδα των γιατρών που αντιμετώπισαν τα προβλήματα που προκάλεσε η σηψαιμία κι έκαναν το παν για να με βοηθήσουν. Ο κ. Χαραλαμπάκης ειναι απο τους ανθρώπους που με επηρέασαν να ασχοληθώ με το ιατρικό δίκαιο. Κι εγώ απο την πλευρά μου και γνωρίζοντας πως πολύς κόσμος εχει αντιμετωπίσει ανάλογο πρόβλημα, θέλησα να δραστηριοποιηθώ και να ενημερώνω. Γιατι αν γίνονται συνεχώς τέτοιες δράσεις θα αλλάξει και κατι. Θέλω ο απολογισμός να ειναι θετικός, θέλω τα επόμενα στοιχεία για το ποσοστο των νοσοκομειακών λοιμωξεων στη χώρα μας να ειναι πιο κοντινά με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Και θέλω να θυμόμαστε όλοι οτι πίσω από τις υποθέσεις είναι άνθρωποι, ήμουν εγώ στη θέση τους και μπορεί να είστε αύριο κι εσείς αν δεν κάνουμε κάτι", κατεληξε ο κ. Πλεύρης.

Το βιβλίο, νομική μελέτη και βιωματικό δοκίμιο

Το έργο «Νοσοκομειακές Λοιμώξεις» πραγματεύεται ένα εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα στον χώρο του Ιατρικού Δικαίου. Αποτελεί μία εξειδικευμένη νομική μελέτη και ένα βιωματικό δοκίμιο.
Στο βιβλίο καταγράφονται τα βασικά δικαιώματα του ασθενούς, αναπτύσσονται ζητήματα ιατρικής ευθύνης, με έμφαση στη συναίνεση του ενημερωμένου ασθενούς και ακολουθεί διεξοδική ανάλυση του προβλήματος των νοσοκομειακών λοιμώξεων, του οικείου νομοθετικού πλαισίου, καθώς και των συναφών δράσεων του ΚΕΕΛΠΝΟ και άλλων φορέων. Η θεωρητική καταγραφή εμπλουτίζεται σημαντικά από την παράθεση ποικίλων παραδειγμάτων από τη νομολογία του Αρείου Πάγου και των δικαστηρίων της ουσίας. Τέλος, το έργο πλαισιώνουν ένα νομοθετικό παράρτημα με τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας (Ν 3418/2005) και ένα αλφαβητικό λημματικό ευρετήριο.