Στο «Pornography» η κόρη του Κιμούλη και της Δαμανάκη

«Μαριάννα», τη ρωτούσαν, «τι θα κάνεις όταν τελειώσεις το σχολείο;». Αντί απαντήσεως, πρώτα πετάριζαν τα βλέφαρά της. Υστερα σε τύφλωνε με τη λάμψη των ματιών της. Των τεράστιων και πανέμορφων ματιών της. Και ύστερα με σκηνοθετημένη, αλλά αυθόρμητη σεμνότητα έλεγε: «Ηθοποιός»!

Θα πείτε, δικαίως. Αφού είναι μοναχοκόρη ενός Γιώργου Κιμούλη. Και αφού είναι το τρίτο και μικρότερο παιδί μιας Μαρίας Δαμανάκη, ε, είναι φυσικό τα media να πλασάρουν ένα κοριτσόπουλο μόλις 20 ετών. Πλάνη!

Για τρεις λόγους. Ο πρώτος επειδή είναι ταλεντάρα. Διαπιστωμένο αυτό. Και μάλιστα στην κοιτίδα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ.

Ο Γιώργος Κιμούλης ποζάρει περήφανος στο πλευρό της μοναχοκόρης του

Ο δεύτερος επειδή όχι μόνο μπήκε με την πρώτη σε λονδρέζικη, πανεπιστημιακή θεατρική σχολή. Αλλά επειδή ταυτόχρονα κατάφερε να γίνει δεκτή στη δεύτερη, μετά τη θρυλική RADA (Royal Academy of Dramatic Art), σπουδαιότερη, «πρακτική» σχολή υποκριτικής. Κάτι σαν στούντιο καθημερινής άσκησης.

Ο τρίτος και καλύτερος. Επειδή στις 16 του Αυγούστου, μόλις πριν από δέκα περίπου μέρες, συμμετείχε σε θεατρική παράσταση της δικής της σχολής, υποδυόμενη έναν από τους ρόλους του σύγχρονου έργου με τον προκλητικό τίτλο «Pornography».

Μην ξινίζετε τα μούτρα σας. Δεύτερη πλάνη. Το εν λόγω έργο καθόλου πορνογραφικό. Σεξουαλικώς εννοείται. Αντιθέτως. Ακρως πολιτικό. Και επίκαιρο. Με θέμα την τρομοκρατία!



Με τη μητέρα της, Μαρία Δαμανάκη, στο Ηρώδειο

Μάλιστα ο Γ. Κιμούλης, αδυνατώντας να κρύψει τη συγκίνησή του, έγραψε στο Facebook: «Ευτυχώς το μήλο δεν έπεσε κάτω απ’ τη μηλιά, πήγε πιο μπροστά κι έφτιαξε δικό του δέντρο... Η ευτυχία δεν έχει λόγια...».

Υπάρχουν και άλλοι λόγοι. Ας πούμε. Το εφαλτήριο της Μαριάννας είναι το πάθος της. Οπως και η μανία της με το θέατρο. Οπως η μορφολογία του προσώπου της. Και χίλια κορίτσια να είναι στη σειρά, πάνω σ’ αυτό το πρόσωπο θα καρφωθεί το βλέμμα σου. Εχει συμβεί. Και θα συμβαίνει πολλές, μα πολλές φορές.

Υπάρχει και ένας ακόμα λόγος. Αυτό μαζί με το πάθος της και τα μάτια της εξασφαλίζουν διαβατήριο καθιέρωσης και αναγνώρισης. Γιατί όταν ανοίγει το στόμα της και ακούς τα αγγλικά της μένεις με τη βεβαιότητα, την απόλυτη βεβαιότητα, ότι αυτό το πλάσμα είναι γνήσιο τέκνο βρετανικής οικογένειας και απόφοιτη της Οξφόρδης. Τέτοια και τόσο καλά αγγλικά ούτε οι κοινοί θνητοί της Γηραιάς Αλβιώνας!



Η παράσταση με τον προκλητικό τίτλο «Pornography» ήταν το βάπτισμα του πυρός

Με έναν λόγο. Και γόνος «επώνυμης» ελληνικής οικογένειας να μην ήταν, πάλι με την ίδια επιμονή θα ασχολούνταν μαζί της τα media. Η Ελλάδα υποφέρει από την κρίση. Ομως εκατοντάδες ελληνόπουλα, ίσως και χιλιάδες, προκόβουν εις την αλλοδαπή. Καταλάβατε; Ταλέντα πολλά. Πάθος άφθονο. Επιδόσεις μπόλικες. Ομως το σύστημα εντελώς αφιλόξενο και εχθρικό!

Η Μαριάννα, λοιπόν, από τα παιδικά της χρόνια ελκύστηκε από τη γοητεία του θεάτρου. Φυσικό. Αφού πατέρας με κόρη και μάνα με γιο. Κάπως έτσι. Αλλωστε η πολιτική έχει καταντήσει το ανέκδοτο των παιδιών. Μακριά από δω!



Ο Κιμούλης τοποθέτησε στη σχέση τους αόρατο ενισχυτή. Καλά έκανε. Γιατί η Μαριάννα παρακολουθούσε τις παραστάσεις του «μπαμπακούλη» της. Γιατί σουλατσάριζε στα παρασκήνια. Γιατί, αν δεν κάνω λάθος, κάποια στιγμή έπαιξε. Ως κομπάρσα. Αλλά και γιατί ο Κιμούλης τής έμαθε ένα πράγμα. Το σπουδαιότερο. Το θέατρο ουδεμία σχέση με τηλεοπτικές ανοησίες και κινηματογραφικές πατάτες made in Greece. Ο Σαίξπηρ, ο Τσέχοφ, ο Πίντερ, όλοι οι άγιοι και οι «ιερομάρτυρες» του σανιδιού απαιτούν κόπο, μόχθο, ιδρώτα. Οπως έλεγε και ο Ινγκμαρ Μπέργκμαν όταν τον ρώτησε ποιο το μυστικό του και είπε: «95% δουλειά, δουλειά, δουλειά και 5% ταλέντο». Οσο δώσεις τόσο και θα λάβεις!

Και τώρα; Η προοπτική μονόδρομος και εντελώς βρετανική. Πρώτα να ολοκληρώσει τις σπουδές της. Υστερα να βγει στην αγορά εργασίας. Και, τέλος, να καταφέρει το πρωτοφανές για τα ελληνικά χρονικά. Να καθιερωθεί παίζοντας Σαίξπηρ.



Οπως όλα τα κορίτσια της ηλικίας της, η Μαριάννα φροντίζει να αναρτά στιγμιότυπα από τις προσωπικές της στιγμές στα social media

Η Μαριάννα Κιμούλη ζει όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας της στον λιγοστό ελεύθερο χρόνο που της απομένει. Βγαίνει, ξενυχτάει, πάει σε μπαράκια και παμπ του κοσμοπολίτικου Νότινγκ Χιλ, παρακολουθεί σινεμά και φυσικά θέατρο, πολύ θέατρο. Εχει πολλούς στενούς φίλους με τους οποίους ταξιδεύει συχνά σε Ελλάδα και εξωτερικό. Παρακολουθεί τα social media και συμμετέχει σε αυτά, πάντα όμως με διακριτικότητα και σοβαρότητα. Με τους γονείς της διατηρεί σχέση στενή και ουσιαστική. Γνωρίζει εξάλλου ότι είναι πάντα δίπλα της, σύμμαχοι και προστάτες. Με τη μητέρα της, Μαρία Δαμανάκη, βγαίνει συχνά ενώ ο μπαμπάς Κιμούλης είναι ο καλύτερος φίλος. Οι δυο τους περνάνε ώρες μαζί μιλώντας για τις θεατρικές τους δουλειές αλλά και για το καλλιτεχνικό μέλλον της Μαριάννας.

Τα όνειρα για το μέλλον

«Μαριάννα», τη ρωτούν, «θα επιστρέψεις στην Ελλάδα;». Χαμογελάει, πεταρίζουν τα βλέφαρα και αμέσως απαντάει: «Οχι. Θέλω να μείνω στην Αγγλία»! «Να κάνεις τι; Σινεμά;». «Οχι, πρώτα απ’ όλα θέατρο. Μετά βλέπουμε».

Μακάρι. Κάπως έτσι ο Κιμούλης θα χάσει οριστικά την καθημερινή ζωντανή επαφή του με τη μοναχοκόρη του. Το ίδιο και η Δαμανάκη. Ομως ο Σαίξπηρ θα έχει αποκτήσει μία ακόμα θεραπαινίδα!