Θάνος Παπαδόπουλος

Για πολλούς λόγους:

1. Για να εκπαιδεύσουμε τους 7.500 έως 8.500 τεχνολόγους και πληροφορικάριους που μας λείπουν κάθε χρόνο και τους 70.000 ή 130.000 που θα μας λείψουν έως το 2030 συνολικά.
2. Για να καλύψουμε όχι μόνο τι σημερινές ανάγκες στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα που διψούν για τεχνολόγους και πληροφορικάριους όλων των ειδικοτήτων και κλάδων, αλλά για να καλύψουμε και τις αυριανές ανάγκες μιας αναπτυγμένης κοινωνίας.
3. Για να προσελκύσουμε στη χώρα μας τεχνολογικές εταιρείες που θα επενδύσουν σε τεχνολογικά προϊόντα και πρωτότυπες τεχνολογίες.
4. Για να μπούμε με τις μπάντες στη δεύτερη φάση της τεχνολογικής επανάστασης. Η Ελλάδα, όπως και ολόκληρη η Ευρώπη (ίσως με εξαίρεση τη Σουηδία και τη Φιλανδία) έχει χάσει την πρώτη φάση της τεχνολογικής επανάστασης. Σήμερα η Ελλάδα είναι τελευταί ή από τις τελευταίες χώρες στην τεχνολογική ανάπτυξη στην Ευρώπη, που έχει μείνει πίσω από τις ΗΠΑ, την Κίνα και, πιθανότατα, και την Ινδία. Εθνικοί και διεθνείς οργανισμοί και επιχειρήσεις επισημαίνουν την καθυστέρησή μας.

Χωρίς τεχνολογική εκπαίδευση υψηλού επιπέδου σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης (Πανεπιστήμια, αλλά και ΤΕΙ και Λύκεια και Γυμνάσια) η οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική ανάπτυξη της χώρας έχει κοντά ποδάρια. Οι μεταρρυθμίσεις και τα μέτρα εκσυγχρονισμού χωρίς την τεχνολογία θα εξαντληθούν σύντομα. Σήμερα, κάθε είδους ανάπτυξη μιας κοινωνίας εξαρτάται ολοένα και περισσότερο από τους ρυθμούς ανάπτυξης της τεχνολογίας. Όποια χώρα ή κοινωνία δεν θέλει ή δεν μπορεί να ακολουθήσει, απλώς θα μείνει πίσω: στη φτώχεια, στη μιζέρια και στη βαρβαρότητα.

Η κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας έπρεπε ήδη να είχαν αρχίσει επαφές και συζητήσεις με εμβληματικά πανεπιστήμια της Ευρώπης και των ΗΠΑ για την ίδρυση στην Ελλάδα τεχνολογικών πανεπιστημίων με τα: ΜΙΤ, Ιmperial College, Technische Universitaet München, Σορβόννη κλπ.

Όταν διορίστηκε υπουργός παιδείας ο Κυριάκος Πιερρακάκης χάρηκα. Είπα: αυτός είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Ξέρει και την τεχνολογία και καταλαβαίνει από τεχνολογική εκπαίδευση. Όμως έκτοτε δεν βλέπω σημάδια που να δείχνουν τον τεχνολογικό προσανατολισμό των μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων. Αντίθετα, με έπιασε σύγκρυο όταν διάβασα ότι το Πανεπιστήμιο Κύπρου προτείνει να ιδρύσει ιατρική σχολή ή πανεπιστήμιο στην Ελλάδα. Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο, ανάλογα με τον πληθυσμό της, στην παραγωγή γιατρών. Πρώτη χώρα, ανάλογα με τον πληθυσμό της, είναι η Κούβα. Οι Έλληνες γιατροί, όπως και οι Κουβανοί, σπουδάζουν την Ιατρική δωρεάν, με έξοδα του κράτους, δηλαδή με έξοδα των Ελλήνων φορολογουμένων (που κατά κύριο λόγο είναι μισθωτοί και συνταξιούχοι) και παράγουν υγεία για τους Άγγλους, Γάλλους, Γερμανούς και όλο τον Κόσμο. Παρόλα αυτά, στην Ελλάδα έχουμε κοντά 100.000 γιατρούς, οδοντιάτρους, φαρμακοποιούς...

Αν τα μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια πρόκειται να παράγουν νέες στρατιές δικηγόρων, γιατρών, φιλοσόφων, κοινωνιολόγων, βιβλιοθηκονόμων, θεολόγων, φιλολόγων κλπ. να μας λείπει. Δεν μας χρειάζονται. Δεν μας χρειάζονται άλλοι δικηγόροι, ούτε άλλοι νόμοι για να απασχολούνται οι δικηγόροι. Η πολυνομία είναι σύνδρομο και σύμπτωμα του υπερπληθυσμού των δικηγόρων. Η Ελλάδα έχει περίπου 50.000 δικηγόρους και συμβολαιογράφους. Φτάνει πια, πήξαμε. Όπως πήξαμε και στους φιλολόγους, που κατά χιλιάδες περιμένουν να διοριστούν στο Δημόσιο ή να βρουν δουλειά στα ιδιωτικά σχολεία, στα φροντιστήρια, στα ΙΕΚ κλπ. Όπως και θεολόγους. Θεάρεστο το έργο τους, αλλά πολύ ακριβό για να το πληρώνουν οι Έλληνες, που αγνοούν και τη... γλώσσα τους.

Τα νέα μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια έχει νόημα να ιδρυθούν εφόσον εισάγουν στη χώρα μας την τεχνολογική εκπαίδευση μεθοδευμένα και συστηματικά. Για να καλύψουν τα σημερινά και αυριανά κενά στην οικονομία και τη διοίκηση και να την απογειώσουν. Είναι ευκαιρία, μάλιστα, αυτά τα πανεπιστήμια να έχουν σύγχρονη διοίκηση και εκπαιδευτικές μεθόδους για να παρασύρουν σε αυτές συν τω χρόνω και τα παλιά Πανεπιστήμια.

Κύριε Πιερρακάκη, το νου σας! Μην την πατήσετε. Είστε εκ των πραγμάτων ο μόνος υπεύθυνος για να φέρετε στη χώρα μας μεθοδικά και συστηματικά όλους τους κλάδους της τεχνολογίας και της τεχνολογικής εκπαίδευσης: Τεχνητή Νοημοσύνη, Ρομποτική, Κβαντικούς Υπολογιστές κλπ. Η ιστορία δεν συγχωρεί δισταγμούς και ολιγωρίες. Μην κάνετε βήμα πίσω.

Μερικοί λένε ότι το φοιτητικό κίνημα αντιδρά στα μη κρατικά πανεπιστήμια, όπως και πολλοί καθηγητές. Όσον αφορά τους τελευταίους, δεν πρέπει να τους παίρνουμε σοβαρά υπόψη, διότι αντιδρούν σαν κάστα που υπερασπίζεται τα πολύ στενά και ιδιαίτερα συμφέροντά της και φυσικά δεν θέλουν να ανέβει ο πήχης του ανταγωνισμού.

Όσον αφορά τώρα το φοιτητικό κίνημα, αυτό πήγαινε πάντα κατά πώς φυσάει ο άνεμος της εποχής και της κομματικής σκοπιμότητας. Το φοιτητικό κίνημα στην ιστορία των δύο αιώνων πολύ συχνά ήταν προοδευτικό. Όταν είχε να αντιμετωπίσει μεγάλα προβλήματα όπως:

- Στα Σκιαδικά επί Όθωνος, που υπεράσπισαν την εθνική παραγωγή σκιαδίων (ψαθάκια) απέναντι στους εισαγωγείς.
Όταν μετά τη φυγή του Όθωνα η Πανεπιστημιακή Φάλαγγα βοήθησε να σωθεί η Αθήνα από το πραξικόπημα του Δημήτρη Βούλγαρη (Τσούμπε) και του φίλου του που ήθελε να ληστέψει τα αποθεματικά σε συνάλλαγμα του κράτους στην Εθνική Τράπεζα
- Στη συμπαράσταση στην Επανάσταση του 1909 στο Γουδή
- Στη συμμετοχή του στην Αντίσταση στην Κατοχή
- Στα κινήματα «Ένα-Ένα-Τέσσερα» και 15% και στο πραξικόπημα του βασιλιά το 1965
- Στο Κίνημα για την Ειρήνη
- Στην Αντίσταση στη χούντα των Γ. Παπαδόπουλου- Στ.Παττακού (1967-1974) με τη Νομική, το Πολυτεχνείο κλπ.

Συχνά όμως υπήρξε και αντιδραστικό, όπως στην περίπτωση του πρώτου κινήματος για τη δημοτική γλώσσα. Δημιούργησε τα κινήματα των Ευαγγελικών και των Ορεστειακών. Ή όπως τα τελευταία χρόνια, που μία μειοψηφία συντάσσεται με τους μπαχαλάκηδες στις καταλήψεις Σχολών, στη ληστεία υπολογιστών και άλλων επιστημονικών εργαλείων, στις καταστροφές, στο κτίσιμο γραφείων καθηγητών κλπ. Φαίνεται ότι αυτή η μερίδα των φοιτητών της δήθεν Αριστεράς δεν έμαθε ακόμη ότι η ρωσική αυτοκρατορία που βασιζόταν στον κρατισμό έχει διαλυθεί πριν 30 και πάνω χρόνια, αν και παρίστανε ότι ήταν σοσιαλιστική!... Δυο-τρεις χιλιάδες φοιτητές που κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις και υποστηρίζουν καταλήψεις δεν είναι φοιτητικό κίνημα. Όταν οι εγγεγραμμένοι φοιτητές στα πανεπιστήμια είναι πάνω από 300.000 και όσοι παρακολουθούν παραδόσεις και εργαστήρια και συμμετέχουν σε ομάδες έρευνας και μελέτης κλπ είναι γύρω στις 120.000- 150.000. Βέβαια, δεν μπορείς να πάρεις πτυχίο εάν δεν πάρεις μέρος και σε μερικές διαδηλώσεις. Να πάρεις πτυχίο χωρίς λίγο τζερτζελέ είναι πολύ νερόβραστο...

Η εκπαίδευση και η επιστημονική εκπαίδευση, η Ανώτατη Εκπαίδευση δεν μπορεί να είναι δουλειά μόνο του κράτους και της Εκκλησίας. Είναι και των Μορφωτικών Ιδρυμάτων, άλλων Πανεπιστημίων, Μουσείων κλπ. Η Ακαδημία του Πλάτωνα, ο Περίπατος του Αριστοτέλη, η Στοά του Ζήνωνα, ο Κήπος του Επίκουρου κλπ. δεν ήταν κρατικές σχολές. Ούτε η Αναγέννηση και ο Διαφωτισμός γεννήθηκαν στα κρατικά πανεπιστήμια. Στον ελεύθερο αέρα γεννήθηκαν. Ο Ντενί Ντιντερό, ο Ζαν Ζακ Ρουσώ, ο Βολταίρος, ο Μοντεσκιέ, δεν τύπωσαν την πρώτη εγκυκλοπαίδεια σε κρατικά τυπογραφεία, ούτε πληρώθηκαν από το κράτος... Το Κομμουνιστικό Μανιφέστο δεν τυπώθηκε σε κρατικό τυπογραφείο... Τα «Έργα» του Στάλιν μάλιστα, αυτά τυπώθηκαν στο σοβιετικό τυπογραφείο, το Κόκκινο Βιβλιαράκι με τη σκέψη του Μάο τυπώθηκε κατά εκατομμύρια σε κρατικά τυπογραφεία. Το ίδιο και η θεωρία του Τζούτσε του Κιμ Ιλ Σουνγκ στη Βόρεια Κορέα και η σκέψη του... Εμβέρ Χότζα στην Αλβανία κλπ.

Αλλά η Σοβιετική Ένωση έχει 33 χρόνια που διαλύθηκε. Τη χρεοκόπησε του κρατισμός της.

*Ο Θάνος Παπαδόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας