Παναγιώτης Σαββίδης

Η βουλευτής Δωδεκανήσου της Ν.Δ κυρία Μίκα Ιατρίδη, ανήκει στους νέους αυτής της χώρας, που σίγουρα στάθηκαν τυχεροί στη ζωή τους. Όχι επειδή μόλις σε ηλικία 32 ετών οι συμπατριώτες της, την έστειλαν στο κοινοβούλιο, αλλά επειδή κυριολεκτικά είχε … «μπάρμπα στην Κορώνη».

Στη συγκεκριμένη περίπτωση τον πατέρα της, Γιάννη Ιατρίδη, «μαθουσάλα» της τοπικής αυτοδιοίκησης επί 25 χρόνια στη Ρόδο, πρώην κοινοτάρχη Καλυθιών και στη συνέχεια έως το 2010 δήμαρχο Καλλιθέας,

Ο κ. Ιατρίδης, ως καλός πατέρας ενδιαφέρθηκε από πολύ νωρίς για την επαγγελματική αποκατάσταση της κόρης του, προσλαμβάνοντας την αρχικά το 1994, με σύμβαση ορισμένου χρόνου ως διοικητική υπάλληλο, πριν ακόμη αυτή ολοκληρώσει το λύκειο, σε ηλικία μόλις 17 ετών.

Σε επικοινωνία που είχα μαζί του, υπεραμύνθηκε πως εκείνη η απόφαση του ήταν νόμιμη, άσχετα εάν ο εργατολόγος κ. Αλέξης Μητρόπουλος εμφανίστηκε κατηγορηματικά αντίθετος, μιλώντας στο ΘΕΜΑ που κυκλοφορεί την Κυριακή και στις σελίδες του φιλοξενεί σχετικό ρεπορτάζ.

Ο κ. Ιατρίδης μου τόνισε πολλές φορές πως η κόρη του εργαζόταν αμισθί με αντικείμενο την τακτοποίηση του αρχείου της κοινότητας Καλυθιών αρχικά και του δήμου Καλλιθέας στη συνέχεια. Και ο κοινός  νους διερωτάται. Γιατί να προχωρήσει στην πρόσληψη της κόρης του, αφού ουσιαστικά εργαζόταν εθελοντικά ; Μήπως η «εθελοντική» της εργασία, παράλληλα με τις σπουδές της στην … Θεσσαλονίκη, άνοιξε το δρόμο για την μετέπειτα μονιμοποίηση της στο πολυπόθητο δημόσιο ;

Για να μην υπάρχει καμία απολύτως παρανόηση, δηλώνω κατηγορηματικά πως δεν τρέφω καμία απολύτως εμπάθεια για τη συμπαθή κατά τ’ άλλα βουλευτή της Ν.Δ. Εξάλλου σίγουρο είναι πως δεν θα ήταν δική της ιδέα η πρόσληψη της στα 17 της, από τον πατέρα της.

Απλά πιστεύω πως τέτοιου είδους λογικές και νοοτροπίες, του μπαμπά κοινοτάρχη ή δημάρχου  που θεωρούσε την κοινότητα ή τον δήμο  «τσιφλίκι» του, με τις αρμόδιες ελεγκτικές αρχές της πολιτείας να «κλείνουν τα μάτια» σε τέτοιες  συμπεριφορές, οδήγησε την Ελλάδα στο σημερινό χάλι και την κυρία Ιατρίδη στη βουλή,  λόγω και των «αλτρουιστικών αισθημάτων της όπως διαβάζουμε στο βιογραφικό της.

Τις τελευταίες μέρες προσπάθησα να έρθω σε επικοινωνία με την κυρία Ιατρίδη, προκειμένου να μου δώσει κάποιες διευκρινήσεις για το θέμα που προέκυψε, αλλά αυτό στάθηκε αδύνατο, με αποτέλεσμα να  συνομιλώ μαζί της μέσω του … πατέρα της, ο οποίος μέχρι σήμερα επιμένει να υποστηρίζει πως δεν τίθεται ούτε νομικό, αλλά ούτε ηθικό θέμα, αφού η κόρη του έκανε ουσιαστικά «χάρη» στους Ροδίτες, προσφέροντας «εθελοντική» εργασία στο αρχείο της κοινότητας και του δήμου στη συνέχεια.. Περίμενα μια διαφορετική συμπεριφορά από μία νέα πολιτικό, που είμαστε και σχεδόν συνομήλικοι και όχι τη γνωστή τακτική αυτών που φέρουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για το κατάντημα της χώρας,

Κλείνοντας, δεν είμαι εγώ που θα κρίνω εάν στην προκειμένη περίπτωση ισχύει το γνωστό : «αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα» αλλά σίγουρο είναι πως η «γαλάζια» βουλευτής, δεν θα αισθάνεται και ιδιαίτερα άνετα όταν πλέον θα μιλάει στους νέους και στις νέες της εκλογικής της περιφέρειας  για «αξιοκρατία», «ίσες ευκαιρίες», «νέα ήθη» κλπ κλπ. Περισσότερα την Κυριακή στο ΘΕΜΑ.