Κώστας Κετσετζόγλου

Οταν κάνεις αυτές τις ευχές ανήμερα της Παναγίας έχεις μια ελπίδα παραπάνω ότι μπορεί να γίνουν πραγματικότητα. Γιατί είναι Αυτή! Και να μην γίνουν ακριβώς είναι τόσο όμορφο να τα ζητάς όλα αυτά τα πολυτιμότερα αγαθά στο όνομα Της…
Φέτος ο Δεκαπενταύγουστος θα είναι και ποδοσφαιρικά ομορφότερος. Η ΑΕΚ μας τα κατάφερε. Οχι με την βοήθεια της Παναγίας μας που έχει πολύ σοβαρότερα πράγματα να ασχοληθεί αλλά επειδή κάποια στιγμή το ίδιο το ποδόσφαιρο αποφάσισε πως όσες βλακείες κι αν κάναμε συνολικά στα δύο παιχνίδια με τον Αρη, ε θα πήγαινε πολύ να αποκλειστούμε κιόλας.

Κι έτσι είδαμε στην ίδια φάση να έχει ο Αρης δοκάρι για να κάνει το 2-2 και στην κόντρα να κάνει την ασίστ ο Κουτεσα και το μαγικό άγγιγμα ο Γιοβιτς. Θα τα είχε γλιτώσει όλα αυτά η ΑΕΚ αν δεν έκανε πάλι δώρο γκολ στο καλύτερο της σημείο μέχρι τότε στον αγώνα. Ενα γκολ που ξεπέρασε σε έλλειψη δικαιολογιών και το 1-2 στη Λεμεσό και έβαλε για τα καλά την ΑΕΚ στην πρίζα χθες. Την ώρα που μετά από ένα μέτριο συνολικά πρώτο μέρος που περιείχε ένα πολύ κακό πρώτο δεκαπεντάλεπτο, τα πράγματα είχαν αρχίσει να παίρνουν τον δρόμο τους από νωρίς στο δεύτερο ημίχρονο με το γκολ του Μάριν.

Οπως έβλεπα την ομάδα έχοντας ακούσει και διαβάσει όλη την εβδομάδα τον Νίκολιτς και όχι μόνο να μιλάει για τις γκάφες της Κύπρου που ζωντάνεψαν ένα ζευγάρι που έδειχνε να έχει κριθεί από το 15 του πρώτου αγώνα πίστευα πως μετά το 1-0 δεν θα πλησίαζαν την περιοχή. Και η αλήθεια είναι πως δεν την πλησίασαν. Ίσα που πάτησε ο παίκτης τους και ο Ρότα έκανε αυτή την άτσαλη και πάνω από όλα αχρείαστη προβολή σε εντελώς ακίνδυνο αντίπαλο. Πιστεύω ότι αν καταλάβαινε ο διαιτητής πως ήταν μέσα δεν θα το έδινε γιατί δεν είναι και τόσο ξεκάθαρο αν βρίσκει πρώτα μπάλα ή πόδι αλλά δεν έχει σημασία. Σημασία έγινε πως με άλλο τρόπο έγινε ότι και στην Λεμεσό. Απαράδεκτο. Αν γίνει και με την Αντερλεχτ δύσκολα θα υπάρξει επιστροφή…

Χθες όλα πήγαν καλά στο τέλος γιατί ο Αρης δεν είναι Αντερλεχτ και η ΑΕΚ έχει την πολυτέλεια να φέρνει αυτούς τους παικταραδες από τον πάγκο και να καθαρίζουν τα παιχνίδια. Δεν θα γίνεται πάντα. Αντιθέτως πρέπει να εξασφαλίσει με κάποιο τρόπο πως δεν θα γίνονται τέτοια τρομακτικά λάθη που στοιχίζουν γκολ σε στιγμές που δεν κινδυνεύει. Το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι λαθών αλλά όχι τέτοιων τραγικών σε κάθε ματς.

Το πως η ΑΕΚ έφτασε στην πρόκριση έχει ήδη υπεραναλυθει. Αυτό που έχει μια αξία είναι η συζήτηση της επόμενης μέρας. Η ΑΕΚ έφτασε πρώτη φορά στα πλέι οφ αποκλείοντας δύο ομάδες πολύ καλύτερες από αυτές που την απέκλεισαν το 2021 και το 2024. Παρεμπιπτόντως η Νόα αποκλείστηκε χθες από ομάδα του… Γιβλαρταρ στο Europa. Τι ήθελα και το είδα; Αρα η ομάδα του Γιβλαρταρ είναι ήδη στην league phase του Conference την ώρα που εμείς πρέπει να αποκλείσουμε την Αντερλεχτ για να μπούμε. Κουράγιο αδέρφια.

Πέρα από τα επιμέρους προβλήματα που φάνηκαν η αλήθεια είναι πως μιλάμε για απόλυτη επιτυχία. Δύο προκρίσεις με δύο νίκες εντός και δύο ισοπαλίες εκτός. Αξίζει ένα μπράβο όλους και στον κόσμο που βρήκε τον δρόμο για την Αγιά Σοφιά το βράδυ της Πεμπτης. Αυτό που κυριαρχεί πάντως είναι η κουβέντα για το σύστημα. Μάλλον για την διάταξη. Σαφέστατα και στο επιθετικό κομμάτι χθες λειτούργησε καλύτερα η ομάδα όταν άλλαξε η διάταξη αλλά μπήκε και ο Γιοβιτς. Μην το ξεχνάμε αυτό. Επίσης μην ξεχνάμε την φάση που το ποδόσφαιρο μας λυπήθηκε.

Για πέντε εκατοστά που είπε κι ο προπονητής του Αρη το 3-1 θα ήταν 2-2. Με 4-2-3-1. Επίσης αν δεν υπήρχε το δώρο - πέναλτι πιθανότατα η ΑΕΚ θα είχε καθαρίσει ίσως και με πάνω από ένα γκολ από την κανονική διάρκεια. Με Ρόμβο. Δεν είμαι κολλημένος. Μπορεί να να συνεχίσει με 4-2-3-1 η ΑΕΚ και να σαρώσει. Ομως σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω πως αν τα πράγματα ήταν τόσο απλά δεν θα ήταν ο Νίκολιτς ο πρώτος που θα άλλαζε τη διάταξη και θα περίμενε από μένα και σένα να του το πούμε μέσω σοσιαλ ή άρθρων. Εχω μεγάλη εμπιστοσύνη στον προπονητή και θεωρώ δεδομένο πως κάθε μέρα αναζητεί το καλύτερο και κατά τον Οκτώβρη - Νοέμβρη θα το πετύχει. Με οποιαδήποτε διάταξη. Μέχρι τότε μετράει μόνο το αποτέλεσμα. Μέχρι τώρα το έχει. Προχωράμε στη δυσκολότερη πίστα…