Κατερίνα Μπατζελή

Συνεχίζει να αντιμετωπίζει με παράδοξο τρόπο την κάθε αντιπαράθεση του ,να την απολιτικοποιεί ,να την ποδοσφαιροποιεί ουσιαστικά και λεκτικά νομίζοντας ότι έτσι κρατά επικοινωνιακή υπεροχή και το ενδιαφέρον της «κερκίδας».

Η λογική του ματς για τον Πρωθυπουργό δεν είναι δυστυχώς μόνο προεκλογική και επικοινωνιακή. Είναι στάση ζωής. Ο τακτικισμός και η προπαγάνδα ως επικοινωνιακό μέσο περιλαμβανόταν στις προπονήσεις του πριν γίνει πρωθυπουργός αλλά και μετέπειτα στην διακυβέρνηση. Έτσι αντιμετωπίζει την πολιτική ζωή του τόπου αλλά και των πολιτικών του σχέσεων. Ως ένα ματς. Ως ένα ποδοσφαιρικό αγώνα.

Πρώτο ματς: Μία χώρα που έζησε με το Δημοψήφισμα του 2014 την ιστορική παραλλαγή του ΝΑΙ και του ΟΧΙ και που φορτώθηκαν οι πολίτες το κόστος των στοιχημάτων του ματς των ανθρώπων του Μαξίμου με δεκάδες δισεκατομμυρίων και την δήμευση της εθνικής περιουσίας για έναν αιώνα. Το ματς αυτό είχε σπόνσορες αντιευρωπαϊστές και κερδοσκόπους που όμως το κόστος και τα στοιχήματα τους τα πληρώνουν οι ίδιοι οι πολίτες για τα επόμενα χρόνια…
Δεύτερο ματς: Μετά ο Πρωθυπουργός αφού του σφύριξαν οι διαιτητές-δανειστές, άλλαξε το ματσάκι με τις πρόωρες εκλογές, την απομάκρυνση συντρόφων του που θα μπορούσαν να είναι η εσωτερική του αντιπολίτευση και μάλιστα με τρόπους που μόνο εκείνοι ήξεραν. Ο ίδιος δεν άλλαξε φανέλα αλλά άλλαξε ομάδα… επιδιώκοντας και μεταγραφές από ανεξάρτητους παίκτες ή από κατώτερες κατηγορίες…

Τρίτο ματς: Μετά τις εκλογές του 2015 πέρασε σημαντικές ,ανατρεπτικές αλλαγές που είχαν αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία ,στις εργασιακές σχέσεις, στο ασφαλιστικό σύστημα ,στην φορολογία ,στην μείωση της αξίας της δημόσιας περιουσίας ,την δήμευση των ελληνικών τραπεζών και έγινε το καλό παιδί των δανειστών .Έτσι άλλαξε το ματσάκι υπέρ του στην Ε.Ε αλλά με συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας…

Τέταρτο ματς: Προσπάθησε να μετατρέψει σε ποδοσφαιρικό αγώνα με στημένη την κερκίδα κάθε κοινοβουλευτική συζήτηση επιδιώκοντας να βάζει επικοινωνιακά γκολ στον αντίπαλο του ο οποίος ενίοτε έχανε διότι δεν είχε την «αθλητική» αυτή παιδεία και νοοτροπία. Έτσι άλλαζε το ματς...με την ΑΝΕΛ στον πάγκο ενισχύοντας τον λαϊκισμό στην χώρα. Φυσικά μετά την συμφωνία των Πρεσπών έχασε τον πάγκο ΑΝΕΛ και ως Πρωθυπουργός έκανε πρωτοφανείς κοινοβουλευτικούς ακροβατισμούς για να έχει την δεδηλωμένη. Το ματς είχε συμφωνηθεί στα αποδυτήρια…

Πέμπτο ματς: Μετά προσπάθησε να αλλάξει φανέλα. Από Αριστερός που κατέκρινε χρόνια ολόκληρα το έργο της σοσιαλιστικής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ,επεδίωξε να φορέσει την φανέλα του Σοσιαλιστή και δη του Ευρωπαίου αν και γνώριζε ότι ο πολιτικός αυτός χώρος δεν βρίσκεται στην καλύτερη περίοδο της πολιτικής του ιστορίας ακόμη και στην Ευρώπη από όπου και συγκροτήθηκε. Γιατί το έκανε όμως; Μα βεβαίως γιατί ήθελε να αλλάξει τους όρους του παιχνιδιού στον πολιτικό χώρο της Κεντροαριστεράς και θα τον βοηθούσε μία μεταγραφή του από το εξωτερικό και δη από το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Έτσι θα έβγαζε το ΠΑΣΟΚ και το Κίνημα Αλλαγής από τον αγωνιστικό χώρο και θα άλλαζε το ματσάκι πλέον πολιτικά στο εσωτερικό της χώρας. Είναι ακόμη όμως στα αποδυτήρια οι παίκτες και το ματς δεν έχει τελειώσει…

Έκτο ματς: Προσπάθησε να βγάλει από τις κοινοβουλευτικές ομάδες ,παίκτες χρησιμοποιώντας τμήμα της Δικαιοσύνης. Το ματς αυτό βρίσκεται σε εξέλιξη και θα είναι ντέρμπυ…

Έβδομο ματς: Αυτοδιοικητικές εκλογές και ευρωεκλογές που στις πρώτες δεν μπήκε η ομάδα του Πρωθυπουργού ούτε στον αγωνιστικό χώρο ενώ στις δεύτερες εάν και αγωνίστηκε η ομάδα του ήταν κουρασμένη και φοβική, η κερκίδα δεν τον ακολουθούσε διότι είχε απογοητευτεί και κοροϊδευτεί, οι δε διαιτητές δεν τον βοηθούσαν διότι είχαν και αυτοί θέματα δύσκολα να επιλύσουν στα δικά τους γήπεδα… Και εδώ το ματς γύρισε ολοκληρωτικά εναντίο του χωρίς παρενθέσεις και παρατάσεις…

Όγδοο ματς: Προκήρυξη εθνικών εκλογών με ανοικτά τα οικονομικά και δημοσιονομικά ζητήματα του χρέους.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μία σαφή άνοδο της ΝΔ που οδεύει προς την κυβέρνηση. Εδώ θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι ένα ματς με προμετωπίδα την δημοσιονομική πορεία της χώρας 2020-21 δεν θα το παίζουμε ως Κίνημα Αλλαγής χωρίς καθαρούς όρους και προϋποθέσεις. Δεύτερον δεν μπορεί να επαναληφθεί το ίδιο ματς που έπαιξε η ΝΔ της περιόδου Καραμανλή με το ΠΑΣΟΚ(2009) ,με «δοσμένο» το αποτέλεσμα του για να αναλάβει το ΠΑΣΟΚ την πλασματική οικονομική και δημοσιονομικά κατάσταση της ΝΔ. Το ματς αυτό στην ιστορία του τόπου δεν μπορεί να επαναληφτεί όσο και αν υπάρχουν πολιτικά απωθημένα. Τρίτον, ας μην παίξουν ορισμένοι με την πρόκληση των συνεχόμενων εκλογών λόγω εκλογικού συστήματος, όπως έγινε το 2012 και 2014 ,διότι ο χαμένος στο ματς αυτό είναι η ίδια η χώρα…

Το ματσάκι άλλαξε και τα αποτελέσματα είναι δεδομένα. Άλλωστε ποιό ματς αλήθεια έχει κερδίσει ο Πρωθυπουργός; Τι κέρδισε η χώρα ,οι πολίτες με την φτωχοποίηση του 40% ;Με την κατάλυση των θεσμών και των αξιών;

Οι αγώνες κερδίζονται συλλογικά,με εθνικές συναινέσεις και όχι με προσωπικά στοιχήματα.