Γιάννης Σερέτης

Οι «κανόνες» του Παναθηναϊκού επιβεβαιώθηκαν στην Τούμπα. Ηταν και πάλι αποτελεσματικός και εύστοχος, όπως και στα τρία προηγούμενα ματς των play offs: ένα γκολ σε δύο τελικές προσπάθειες. Το 50% είναι εκπληκτικό ποσοστό σ' έναν ποδοσφαιρικό αγώνα! Ηττήθηκε και πάλι εκτός έδρας: 0 νίκες – 3 ισοπαλίες – 7 ήττες σε 10 ματς εντός του 2025! Με ήττες όχι μόνο από τον Ολυμπιακό, τη Φιορεντίνα και τον ΠΑΟΚ, αλλά και από τη Λαμία και την Βίκινγκουρ... Επαιξε και πάλι παθητικά και φοβικά: ο Ντραγκόφσκι ήταν με χαοτική διαφορά ο κορυφαίος παίκτης του (πέντε σημαντικές επεμβάσεις) κι αν ο Πολωνός δεν έκανε την κορυφαία εφετινή εμφάνισή του, το σκορ θα είχε πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις. Ομως, κάπου εδώ, ας μπει μια άνω τελεία. Διότι ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε στην Τούμπα να διασφαλίσει τη δεύτερη θέση! Και αντ' αυτού ηττήθηκε και... εύκολα!

Θα μπορούσε να νικήσει αν είχε ικανότερους μέσους, καλύτερους στόπερ, πιο αποτελεσματικό προπονητικό σχέδιο. Προηγήθηκε μόλις στο 3' με την κεφαλιά του Γεντβάι κι εκείνη τη στιγμή είχε όλα τα πλεονεκτήματα μαζί του! Θεωρητικά! Διότι στην πράξη, ο ΠΑΟΚ τα ανέτρεψε όλα. Ο ΠΑΟΚ που έπαιζε από το 3' με το 0-1 στην πλάτη και αγωνιζόταν με μοναδικό στόχο τη νίκη, καθώς με ισοπαλία παρέμενε στο «-4», το οποίο ουσιαστικά ήταν «-5», επειδή μειονεκτεί στην ισοβαθμία με τους Πράσινους. Εβαλε την μπάλα κάτω, υπερίσχυσε κατά κράτος στη μεσαία γραμμή, ήταν πιο αποφασιστικός και δυναμικός, πίεσε τον αντίπαλό του, ισοφάρισε πριν από τη λήξη του α' ημιχρόνου, έφτασε στο 2-1, είχε τον απόλυτο έλεγχο μέχρι το 80', νίκησε δίκαια.

Γιατί δεν κατάφερε ο Παναθηναϊκός να πάρει έστω την ισοπαλία, πολύ περισσότερο από τη στιγμή που είχε προηγηθεί και θα μπορούσε να καταθέσει περισσότερη αυτοπεποίθηση και «αέρα»; Διότι δεν κατάφερε ποδοσφαιρικά να κοιτάξει τον ΠΑΟΚ στα μάτια, σ' ένα ματς στο οποίο οι δυο αντίπαλοι είχαν την... αντίστροφη εικόνα από το ματς (3-1) στο ΟΑΚΑ.

Του έλειψε πάρα πολύ επιθετικά (και όχι αμυντικά) ο Μλαντένοβιτς που αντικαταστάθηκε από τον φιλότιμο Δημήτρη Λημνιό. Του έλειψαν πάρα πολύ οι συνεργασίες του με τον Τζούρισιτς.
Είχε σε πάρα πολύ κακή βραδιά τον Γιώργο Βαγιαννίδη που πιέστηκε πολύ από τον καλό Τάισον, αλλά έκανε και πολλά αβίαστα λάθη.
Εχασε αμέτρητες μάχες στη μεσαία γραμμή, όπου ο Ουναϊ σπανίως... μαρκάρει και ο Μαξίμοβιτς δεν... προλάβαινε να μαρκάρει διότι απλούστατα είναι αργός. Ο Σιώπης ήταν και πάλι φιλότιμος, αλλά αυτό πολλές φορές δεν αρκεί, ειδικά όταν δεν έχει τη σωστή υποστήριξη ανασταλτικά.

Ο Ιωαννίδης ήταν άφαντος όταν μπήκε ως αλλαγή και ο Τετέ περιορίστηκε σε κάποιους συνδυασμούς με τον Βαγιαννίδη και τον Ουναϊ, χωρίς να κάνει το «κάτι παραπάνω» που θα βοηθούσε την ομάδα του να φτάσει στην ισοφάριση.
Μ' αυτά και μ' αυτά, ο Παναθηναϊκός ισορρόπησε το ματς μόνο μετά το 80'. Αλλά δεν είχε σχέδιο με την μπάλα στα πόδια, όταν ο ΠΑΟΚ έπαιξε και άμυνα. Κι αυτό ήταν ίσως το χειρότερο: μηδέν ευκαιρίες μέχρι τη λήξη του αγώνα!

Ο Παναθηναϊκός παραμένει μια προβληματική αμυντικά ομάδα, αυτό δεν αλλάζει. Είναι, όμως, ταυτόχρονα και μια ομάδα με τεράστιο ατομικό επιθετικό ταλέντο. Σκοράρει, τώρα στην τελική ευθεία της σεζόν είτε από στατικές φάσεις, είτε από λάθη αντιπάλου, είτε με αυτό το ατομικό ταλέντο. Σπανίως με συνδυασμούς. Κι αυτό δεν αλλάζει τώρα πια για την τρέχουσα σεζόν.

Εχει πλέον μπροστά του το ματς στην OPAP Arena, εναντίον της καταρρακωμένης ΑΕΚ που βρίσκεται στο χειρότερο σημείο της σεζόν της με 4/4 ήττες στα play offs και πάρα πολύ βαριά ατμόσφαιρα συνολικά: αν δεν πάρει αποτέλεσμα και στη Νέα Φιλαδέλφεια και ηττηθεί από αυτή την Ενωση, μάλλον δεν αξίζει και τη δεύτερη θέση...