Γ. Καμίνης - Π. Καρκατσούλης

Το ενδιαφέρον έχει υποκινηθεί τόσο από τις καταθέσεις του εμπειρογνώμονα της Πυροσβεστικής στον ανακριτή που ήρθαν, προσφάτως, στο φως της δημοσιότητας αποκαλύπτοντας μια νοσηρή αντίληψη και κατάσταση όσον αφορά τη σχέση ανώτατων αξιωματικών της Πυροσβεστικής και της πολιτικής ηγεσίας όσο και από την ενδεχόμενη διεύρυνση των κατηγοριών από πλημελλήματα σε κακουργήματα.

Μάλιστα, η κλήτευση ανώτατων αξιωματικών του Στρατού ως μαρτύρων από τον εισαγγελέα, προσδίδει μια άλλη διάσταση στην υπόθεση, αφού αποκαλύπτεται ότι ποτέ δεν υπήρξε εκ μέρους των αρμοδίων της Πυροσβεστικής και της Πολιτικής Προστασίας αίτημα για την διάθεση εναερίων μέσων τα οποία, μάλιστα, ήταν, διαθέσιμα τη στιγμή της καταστροφής.

Ενώ, λοιπόν, από τον ρυθμό και την ποιότητα των ευρημάτων διαγραφόταν μια εξέλιξη του τύπου «business as usual” (βλ. άλλες προηγούμενες καταστροφές και πυρκαγιές), όπου οι υπεύθυνοι του εγκλήματος θα «έπεφταν στα μαλακά», σήμερα πια διαφαίνεται πως δεν θα λειτουργήσει, ξανά, το πέπλο συγκάλυψης.

Κι αυτό, ακριβώς, το πέπλο συγκάλυψης είναι ένα από τα βασικά εμπόδια που, επί δεκαετίες, δεν μας έχει επιτρέψει να αποκτήσουμε ένα σύγχρονο, αποτελεσματικό κι αντάξιο των προσδοκιών μας, σύστημα πολιτικής προστασίας και διαχείρισης κρίσεων.

Εμείς, στο Κίνημα Αλλαγής, έχουμε επικεντρώσει την προσπάθειά μας στην ανάδειξη των χαρακτηριστικών που πρέπει να έχει ένα σύγχρονο σύστημα Πολιτικής Προστασίας. Κι αυτό, δεν μπορεί να εξαντλείται στην περιγραφή χαρακτηριστικών και παραμέτρων συστημάτων που έχουν αποδώσει σε διαφορετικά πολιτικά, κοινωνικά και διοικητικά περιβάλλοντα (βλ. την αμερικανική FEMA) αλλά θα πρέπει να αντιμετωπίζει τις ελληνικές ιδιαιτερότητες και κακοδαιμονίες.

Από αυτές, η πιο γνωστή και επικίνδυνη για τη βιωσιμότητα ενός αποτελεσματικού συστήματος Πολιτικής Προστασίας είναι η διαπλοκή της πολιτικής/κομματικής ηγεσίας με την ηγεσία του Πυροσβεστικού Σώματος. Εννοούμε μ’ αυτό, ότι η αδυναμία επιλογής μιας κατάλληλης ηγεσίας του Σώματος και της υπηρεσίας Πολιτικής Προστασίας, μπορεί να οδηγήσει στα καταστροφικά αποτελέσματα που ζήσαμε στο Μάτι. Αξίζει να υποσημειωθεί ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην προσπάθειά της να «καταλάβει την εξουσία» επέλεξε, όρισε και άλλαξε 6 αρχηγούς σε 4 χρόνια! Οι βουτιές στην επετηρίδα, οι αποστρατεύσεις ικανών αξιωματικών, το κριτήριο της φιλικότητας του Αρχηγού και των υπαρχηγών προς την πολιτική/κομματική ηγεσία ήταν καθημερινότητα.

Η κατάσταση αυτή δεν βελτιώθηκε με την κυβέρνηση της ΝΔ. Παρά τις εξαγγελίες και τις καλές προθέσεις, ο ν. 4622/2020 παραμένει ανενεργός στα πιο σημαντικά του κεφάλαια. Κρίσιμες αποφάσεις που μπορούν να ενισχύσουν τους Δήμους και τις Περιφέρειες δεν έχουν ληφθεί. Τα ρουσφέτια μέσω των αποσπάσεων/μετατάξεων στην ΓΓ Πολιτικής Προστασίας καλά κρατούν και ο συγκεντρωτισμός στη λήψη των αποφάσεων δεν διασφαλίζει την εύρυθμη λειτουργία του Σώματος.

Επείγει η εκ βάθρων αναθεώρηση των μέτρων και των πολιτικών για την αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού της Πυροσβεστικής και της Πολιτικής Προστασίας. Διαφοροποιημένα συστήματα εκπαίδευσης, ανάπτυξη δεξιοτήτων σε κάθε βαθμό και, κυρίως, αξιολόγηση του έργου των αξιωματικών όλων των βαθμίδων είναι τα μέσα με τα οποία θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε μια αποτελεσματική και αποδοτική Πυροσβεστική και να αποκαταστήσουμε το κύρος του Σώματος.

Το Μάτι δεν πρέπει να ξανασυμβεί. Αλλά, για να γίνει αυτό, θα πρέπει, τώρα, να ληφθούν γενναίες αποφάσεις που θα οδηγήσουν στην απώλεια των οφελημάτων που το πελατοκρατικό σύστημα διοίκησης που δεσπόζει, σήμερα, προσκομίζει στους κρατούντες.

Ελπίζουμε πως οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που θέλουν μια σύγχρονη Πυροσβεστική και μια επαρκή υπηρεσία Πολιτικής Προστασίας θα επικρατήσουν.

Γ. Καμίνης, βουλευτής Κινήματος Αλλαγής, Τομεάρχης για θέματα προστασίας του πολίτη.
Π. Καρκατσούλης, π. βουλευτής, Τομεάρχης Πολιτικής Προστασίας στο Κίνημα Αλλαγής.