Δημήτρης Δανίκας

Να πέφτεις χάμω και να κυλιέσαι από ασυγκράτητα χαχανητά. Διότι ο Κυριάκος διαμήνυσε, δημοσίως στους βουλευτές του μια ύστατη, αποδεκτή από τον ίδιο, επιλογή απόδρασης και διαφυγής: Αποχή.

Δηλαδή σα να λέει «ρε μπαγάσηδες καταλαβαίνω και κατανοώ τον εφιάλτη σας, επομένως ούτε να ψηφίσετε «ναι» και επομένως να φάτε φούμο από τους χριστιανούς νοικοκύρηδες ψηφοφόρους σας μα ούτε και «όχι» και επομένως να καταλήξετε στα αζήτητα από το τεφτέρι του αρχηγού σας» Δηλαδή αποχή!

Τι σημαίνει αυτό; Δεν ξέρω. Το πρώτο. Δεν το καταλαβαίνω. Το δεύτερο. Ημουν άρρωστος με Covid και δεν μελέτησα το μάθημά μου επαρκώς. Το τρίτο. Είμαι αναποφάσιστος ακόμα. Το τέταρτο. Λόγω ανωτέρας βίας, επειδή αρρώστησε βαριά ο παππούς μου και αναγκάστηκα να φύγω από Αθήνα, αδυνατώ να προσέλθω και να ασκήσω τα βουλευτικά μου καθήκοντα. Το πέμπτο. Το σκέπτομαι ακόμα. Το έκτο. Η συνείδησή μου είναι χωρισμένη στα δύο. Το έβδομο. Θα ρωτήσω τον κηδεμόνα μου. Το όγδοο. Και πάει λέγοντας.

Όλα αυτά περί «αποχής», δηλαδή απόδρασης και διαφυγής με μικρά πηδηματάκια με στέλνει πίσω στα παιδικά μου χρόνια, τότε στο Δημοτικό, όταν με φώναζε η δασκάλα στον πίνακα κι εγώ με σκυμμένο το κεφάλι, τάχα μου θλιμμένος, την πλησίαζα και ψιθυριστά στο αυτί της έλεγα «κυρία χτες το βράδυ αρρώστησε η γιαγιά μου και δεν πρόλαβα να διαβάσω το μάθημά μου».

Αυτή η κατάσταση. Αυτό το επίπεδο σε στυλ «αρχοντοβλαχιάς». Αυτή η πολιτική νεοελληνική πραγματικότητα. Από τη μια να «βλέπουν» τον εαυτό τους μακριά από το κοινοβούλιο. Να ακούνε το όνομά τους να μνημονεύεται στα κυριακάτικα κηρύγματα από κάποιον ρασοφόρο, γενειοφόρο μουλά της Ορθοδοξίας. Και από την άλλη, σε περίπτωση που δημοσίως διαφωνήσουν, να τρέμουν στην ιδέα «διαγραφής» από τα κατάστιχα του αρχηγού τους.

Ασε το άλλο, ακόμα πιο μεγάλο. Να παριστάνουν ταχαριστεροί Συριζαίοι τους σκαπανείς των μεγάλων μεταρρυθμίσεων και των ευρωπαικών αλλαγών τη στιγμή που εκείνοι, ως κυβέρνηση όχι μόνο δεν τόλμησαν να προσκομίσουν στη Βουλή ένα σχετικά νομοσχέδιο περί ομόφυλων ζευγαριών, υιοθεσιών και άλλων τέτοιων, αλλά αντιθέτως με την πρώτη διαφωνία του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου, ο Νίκος Φίλης, από το υπουργείο Παιδείας εκτοπίστηκε από το τραίνο της Ιστορίας που έλεγε και ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου.

Μα γιατί ρωτάς με αφέλεια. Και εκείνοι απαντούν «επειδή στην κυβέρνηση συμμετείχε και το κεντροδεξιό κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων». Ελα. Ο Καμμένος κεντροδεξιός; Μα αν αυτός είναι κεντροδεξιός τότε Κυριάκος είναι κομμουνιστής!

Και γιατί παρακαλώ να πάτε με τον «κεντροδεξιό» Καμμένο και όχι με το ΠΑΣΟΚ η με το «Ποτάμι»; Ακρα του τάφου σιωπή».

Δηλαδή εσείς με την ουρά στα σκέλια λόγω «κεντροδεξιού» Καμμένου. Και δηλαδή τώρα βγαίνετε από πάνω επειδή ο Μητσοτάκης κάνει αυτό που έπρεπε εσείς και άλλες κυβερνήσεις να είχανε πράξει και απαιτείτε ταυτόχρονα να υιοθετήσει και την πρόταση περί περένθετης μητέρας, να βάλει μπουρλότο στα θεμέλια της Νέας Δημοκρατίας, και έτσι το νομοσχέδιο να μην ψηφιστεί και όλα μπάχαλο να γίνουν μέσα στο γαλάζιο μαντρί!

Και μετά αναρωτιούνται μερικοί γιατί τόση μεγάλη αποχή των πολιτών από κάθε εκλογική αναμέτρηση. Τι έχω να πω; Από το θρυλικό «Ας κρατήσουν οι χοροί» του Διονύση Σαββόπουλου: «Τι να φταίει η Βουλή, τι να φταιν οι εκπρόσωποι, έρημοι και απρόσωποι βρε»! Αντε παιδάκι μου και αύριο έλα με τον κηδεμόνα σου!