Βασίλης Στεφανακίδης

Η κυβέρνηση μάλιστα φροντίζει νυχθημερόν να το διαφημίζει τόσο με τα προεκλογικά σποτάκια όσο και από τα μπαλκόνια. Και όχι μόνο αυτό, αλλά τους επισημαίνει πως οι άλλοι έκοβαν τις συντάξεις ενώ τώρα ο φιλολαϊκός ΣΥΡΙΖΑ τους επιστρέφει τη 13η σύνταξη!

Ισως να θεωρεί ότι οι Ελληνες ψηφοφόροι είναι ξεχασιάρηδες, καθώς έχει ενσκήψει στη χώρα εν είδει λιμού μια ιδιότυπη μορφή Αλτσχάιμερ με επιλεκτική άνοια! Δηλαδή ξεχάσαμε όλοι πόσα μας υπεξαίρεσαν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αυτά τα 4,5 χρόνια, με 11 περικοπές συντάξεων και δεκάδες νέους φόρους, και θυμόμαστε μόνο τις περικοπές που είχαν επιβάλει οι προηγούμενοι στα δικά τους μνημόνια. Δηλαδή ωσάν στο τρίτο μνημόνιο, αυτό του ΣΥΡΙΖΑ, απλώς να μας δάνειζαν οι Ευρωπαίοι, τα εισοδήματά μας να έμειναν σταθερά και τώρα που έληξε το μνημόνιο ήρθε η ώρα να αυξήσουμε το διαθέσιμο εισόδημά μας!

Ποιος ξέρει, μπορεί αυτή η παλαιοκομματική αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ, που όχι μόνο δεν διαφέρει από τους άλλους που κυβέρνησαν τη χώρα για 40 χρόνια αλλά την ανεβάζει και σε ανώτερη πίστα, να έχει πέραση ακόμα. Μα είναι κακό να πάρουν αυτά τα έστω μικρά δωράκια οι καθημαγμένοι πολίτες-ψηφοφόροι; Κανείς δεν θα είχε αντίρρηση, όπως κανείς δεν είχε αντίρρηση όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου μοίραζε λεφτά και διορισμούς και ο κοσμάκης χόρτασε «γλυκό ψωμί», όπως έλεγαν τότε, ή όταν το ίδιο αντέγραφαν και οι Νεοδημοκράτες, αν δεν ακολουθούσε ό,τι ακολούθησε και μας ταλαιπωρεί σήμερα.

Ενα διαρκές έγκλημα, να μοιράζουν οι κυβερνήσεις χρήμα, να δημιουργούν ένα επίπλαστο βιοτικό επίπεδο όχι με τα λεφτά που παράγει η οικονομία αλλά με δανεικά.

Γιατί αυτά τα δανεικά δεν είναι αγύριστα. Ερχεται η στιγμή που γίνονται απαιτητά και συνήθως οι πολιτικοί ομολογούν το λάθος τους όταν το χρέος σκάσει στα χέρια τους. Το είχε καταλάβει και ο Ανδρέας το 1994, όταν επανήλθε στην εξουσία στας δυσμάς του βίου του, ομολογώντας ότι «ή η χώρα θα εξαφανίσει το χρέος ή το χρέος θα εξαφανίσει τη χώρα». Ιδια υστέρηση φάσης στην κατανόηση του προβλήματος με τα προεκλογικά ταξίματα είχε και ο Γιώργος Παπανδρέου, που ενώ είχε ενημερωθεί ότι παραλαμβάνει από τον Κώστα Καραμανλή ένα τεράστιο έλλειμμα και μια χρεοκοπημένη οικονομία, εκείνος το πρώτο πράγμα που έκανε άμα τη εκλογή του ήταν να δώσει μία σύνταξη στους αγρότες διότι το είχε αφρόνως υποσχεθεί προεκλογικά. Και μετά έτρεχε στο Καστελόριζο να μας ανακοινώσει έντρομος πως πτωχεύσαμε.

Και η Ιστορία επαναλαμβάνεται διαρκώς, χωρίς κανείς από τους πολιτικούς να διδαχθεί έστω τα στοιχειώδη από αυτή την πρωτοφανή στα παγκόσμια χρονικά περιπέτεια. Παροχές πάσης φύσεως λοιπόν πάλι, όχι γιατί υπάρχει πλέον περίσσευμα και αντέχει η οικονομία, αλλά για εξαγορά συνειδήσεων και ψήφων με λεφτά που εικάζουν ότι θα περισσέψουν στην τρέχουσα χρονιά και αφού πρώτα πετύχουμε το υποχρεωτικό πλεόνασμα του 3,5%.
Με την αλχημεία ότι από τα σημερινά διαθέσιμα βάζουν στην άκρη 5,5 δισ. ως εξασφάλιση μιας μονάδος πλεονάσματος, τα μοιράζουν από τώρα. Χωρίς να ρωτήσουν κανέναν και έχοντας τη βεβαιότητα ότι θα δεχθούν οι δανειστές αυτή την καινοφανή θεωρία που προσπαθεί να μπλέξει τα πορτοκάλια με τις μπανάνες.

Πόνταραν βέβαια στο γεγονός πως αυτή την περίοδο όλα τα ευρωπαϊκά όργανα βρίσκονται σε μια προεκλογική νάρκη και κανείς δεν θα είχε διάθεση, όπως και δεν την έχει, να ξανανανοίξει το πρόβλημα που λέγεται «Ελλάδα». Από την επομένη των εκλογών, όμως, η σημερινή απλή ενόχληση και ο προβληματισμός τους θα μετατραπούν σε δράση και αποφάσεις. Θα κάνουν τον λογαριασμό που τώρα αναβάλλουν και θα μας τον στείλουν πεσκέσι. Και φυσικά δεν θα τον πληρώσουν οι εξαντλημένοι συνταξιούχοι αλλά τα συνήθη υποζύγια, οι εργαζόμενοι, η μεσαία τάξη, οι επιχειρήσεις και όλοι εκείνοι που δεν επωφελούνται το παραμικρό σήμερα. Τότε όμως θα είναι αργά για να αποδοθούν ευθύνες.