Βασίλης Στεφανακίδης

Είναι προφανώς πολλά πράγματα που δεν ξέρουμε. Κάποιες δεσμεύσεις ή ίσως και εκβιασμοί τόσο από το εξωτερικό όσο ενδεχομένως και από τον κυβερνητικό εταίρο που δεν μπορούμε να φανταστούμε, πλην όμως με μεγάλη και ισχυρή βάση, αφού αναγκάζεται να καταπίνει προσβολές που καταρρακώνουν το κύρος και την αξιοπρέπεια της θέσης του πρωθυπουργού της χώρας.

Ανέχεται για παράδειγμα, ένας υπουργός του ( ο Άμυνας εν προκειμένω) όχι απλά να αμφισβητεί ευθέως και δημοσίως τις επιλογές του στην εξωτερική πολιτική με το θέμα των Σκοπίων, αλλά και να τον εκθέτει στις ΗΠΑ όπου ανακοίνωσε ... δικό του σχέδιο λύσης του Σκοπιανού που ουδεμία σχέση έχει με όσα έχουμε ακούσει μέχρι σήμερα και φυσικά δεν αποτελούν κυβερνητικό σχέδιο ούτε εντάσσονται σε κάποιο είδος εθνικής γραμμής. Σε οποιαδήποτε κανονική κυβέρνηση που σέβεται τον εαυτό της, ο εν λόγω υπουργός στην επιστροφή του από τις ΗΠΑ θα ταξίδευε ως απλός βουλευτής!

Μετά μάθαμε πως πήγε και έφαγε στη Λέσχη Αξιωματικών μ' αυτόν τον υπουργό και στη συνέχεια επικοινωνήθηκε πως όλα πλέον είναι μέλι γάλα!

Την επομένη συγκλήθηκε Υπουργικό Συμβούλιο όπου, όπως μας ενημέρωσε το κυβερνητικό non paper, ο πρωθυπουργός ζήτησε από του;ς υπουργούς του να δεσμευτούν πως δεν θα τον ρίξουν σε ενδεχόμενη πρόταση μομφής της αντιπολίτευσης!

Άκουσον -άκουσον, ο πρωθυπουργός να ζητάει από υπουργούς και υφυπουργούς της δικής του κυβέρνησης, να τον στηρίξουν!

Κι εκεί που νομίζαμε πως ο αυτοεξευτελισμός έπιασε πάτο, μαθαίνουμε πως μέσα στο υπουργικό συμβούλιο ( και όχι σε κάποιο καφενείο) μόνο που δεν έπαιξαν μπουνιές οι υπουργοί κι αυτά που ακούστηκαν ευτυχώς που δεν τα άκουσε κανένας εισαγγελέας. Ο δε πρωθυπουργός αντί να κτυπήσει το χέρι στο τραπέζι και να επιβληθεί, τους άκουγε άπραγος και άβουλος, με αποτέλεσμα ο αγαπημένος του υπουργός Εξωτερικών και αρχιτέκτονας της συμφωνίας των Πρεσπών, να θεωρήσει πως τον άφησε ακάλυπτο και πήρε το μέρος Καμμένου.

Έτσι, στη μονομαχία των δύο ιδιόρρυθμων υπουργών, με τους εκρηκτικούς χαρακτήρες και τον ανεξέλεγκτο παρορμητισμό, νικητής αναδείχθηκε ο Καμμένος. Ο πρωθυπουργός, για άλλη μια φορά έκανε την επιλογή του στο πρόσωπο του Καμμένου, την ώρα που οι μισοί μέσα στο κόμμα του, έχουν βγει με εμπρηστικές δηλώσεις εναντίον Καμμένου λίγες μέρες πριν, προδιαγράφοντας το τέλος της κυβερνητικής συνεργασίας με τους ΑΝΕΛ. Ε, μετά ταύτα, οι εξελίξεις δεν μπορούν να εξηγηθούν με τη λογική. Σίγουρα υπάρχουν θέματα και παράμετροι που αγνοούμε γιατί μόνο για μερικούς ακόμα μήνες παραμονής στην εξουσία, ουδείς νορμαλ πολιτικός θα δεχόταν τέτοιους ευτελισμούς και εκβιασμούς.

Όπως και νάχει πάντως, η απόφαση του πρωθυπουργού να κρατήσει ο ίδιος προσωπικά, το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου εξωτερικών, εμένα μου δείχνει πως έχει πάρει πλέον την απόφαση να μη φθάσει ως τον Μάιο τις εκλογές.

Ανάλογα και με τις εξελίξεις στα Σκόπια και αν καταφέρουν να αλλάξουν το Σύνταγμα τους είτε με αυτή τη Βουλή είτε μετά από εκλογές, θα περάσει από την ελληνική Βουλή τη συμφωνία και θα προκηρύξει κι αυτός εκλογές. Η δικαιολογία πως με την απόφαση του να κρατήσει ο ίδιος το υπουργείο θέλει να στείλει ισχυρό μήνυμα εντός και εκτός Ελλάδος τη βούληση του να κυρώσει την ιστορική συμφωνία, δεν μας πείθει γιατί αυτό θα μπορούσε να γίνει και με άλλον υπουργό. Άλλωστε δεν νομίζω πως ο πρωθυπουργός μπορεί να ασκεί παράλληλα και τα καθήκοντα σε ένα νευραλγικό υπουργείο με πλήθος ανοικτών και σημαντικών θεμάτων, επί πολλούς μήνες και ως γνωστόν η εξωτερική πολιτική δεν μπαίνει στον αυτόματο πιλότο.