
Η τέλεια ήττα λέγεται Βατερλώ...
Δεν είμαι βέβαιη αν ο Νίκος Παππάς τηλεφώνησε στον Αλέξη Τσίπρα να τον ρωτήσει «Αλέξη, θα αγωνιστείς για τον Δημοκρατικό Σοσιαλισμό ή για τον Δημοκρατικό Καπιταλισμό;», να κανονίσει κι αυτός την πορεία του στο 5ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
Απορώ. Οντας βαθυστόχαστος αναλυτής και πνευματώδης ομιλητής χρειάζεται να ετεροπροσδιορίζεται, ενώ είναι αποφασισμένος να υπηρετεί τα υπεσχημένα από το... 2014; Γι’ αυτό ψήφισε και την επιστροφή της Εθνικής Τράπεζας στο κράτος, «να παίξουν τα νταούλια στις αγορές και τι τρανός χορός θα γένει»! Το λες και «αποσυνδετική αμνησία», αφού ο ΣΥΡΙΖΑ παρέδωσε τις τράπεζες στους δανειστές. Αλλά απέρριψε εμπράκτως τον Δημοκρατικό Καπιταλισμό, υπέρ του οποίου ζώνεται τ’ άρματα ο Αλέξης Τσίπρας στους «New York Times»...
Εριξε αυλαία το 5ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και οι σύντροφοι αποφάσισαν, αταβιστικά, να υπηρετούν το ιστορικό ρεύμα. Ατυχέστατη απόφαση! Αντί να το διοχετεύσουν στην αίθουσα που έβραζε -μάρτυς μου ο σύντροφος με το φανελάκι-, έκτισαν ανώγια και κατώγια μελλοντικής διακυβέρνησης. Δεν μπαΐλντισαν ήθελα να ’ξερα; Πόσο αριστερό βερμπαλισμό αντέχεις περί δεξιάς προδοσίας, δεξιών σκανδάλων, δεξιάς κλεπτοκρατίας, δεξιάς ελίτ, καραδοκούντων δεξιών κινδύνων, με επερχόμενη την κωμωδία των Ζωής, Βελόπουλου, Νατσιού και Κασσελάκη -μα, ούτε ένα δάκρυ να μη χύσει η Τζάκρη;- υπό την αιγίδα της προέδρου Καρυστιανού; H ταινία «Borat»1 με τον Sacha Baron Cohen τέτοια ξεκαρδιστική πλοκή δεν είχε!
Αλλά ποιος περίμενε την Τετάρτη στη Βουλή να ακούσει τον Παππά να χυδαιολογεί κατά του Μητσοτάκη -με θράσος χιλίων λεμούριων- όταν στην καμπούρα του φέρει την ατιμωτική απόφαση 13-0 του Ειδικού Δικαστηρίου. Αντί να παραμένει σιωπηλός και κρυπτόμενος στο λαγούμι του -δίπλα από εκείνο του Τσίπρα που φυλάει η Ζωή-, εμφανίστηκε έτοιμος να κάνει γιούργια... στα θερινά του Μαξίμου, λόγω προδοσίας Μητσοτάκη.
«Εγινε κατολίσθηση κι έπεσε κάνα βράχος;» αναρωτιέται ο Διονύσης.
«Τα πλήθη ουρλιάζουν στις κερκίδες», αποφαίνεται2.
Μάλλον επισυνέβη ανατροπή του πολιτεύματος ή ήττα της Εθνικής στο σύμπαν της Νεφελοκοκκυγίας των Παππά και λοιπών αείσιτων «παππάδων» εν Πρυτανείω.
Στη Σύγχρονη Ελληνική Ιστορία καταγράφονται δύο δίκες επ’ εσχάτη προδοσία στο Στρατοδικείο με κατηγορούμενους στρατιωτικούς και πολιτικούς: στη «δίκη των 8» για τη Μικρασιατική Καταστροφή η απόφαση της 15ης Νοεμβρίου του 1922 ήταν να εκτελεστούν -και εκτελέστηκαν αμέσως- οι «6» στο Γουδί. Στη δίκη για το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967 η απόφαση του Στρατοδικείου (28η Ιουλίου 1975) ήταν θανατική ποινή για τους πρωταιτίους. Την 9η Αυγούστου στη Δράμα η απόφαση «αποσυμφορήθηκε» με το γνωστό: «Οταν λέμε ισόβια, εννοούμε ισόβια»3.
Αναφέρθηκα στις δύο δίκες περί εσχάτης προδοσίας που άφησαν ανεξίτηλο αποτύπωμα στη συλλογική συνείδηση, για να αντιληφθείτε το μένος των κατηγόρων. Κατά του Μητσοτάκη; Οχι, κατά της Δημοκρατίας που υπηρετεί.
Οι τέσσερις συσπειρωθέντες και τινές ακόμη, ορμώμενοι από άκρατο ιδεοληπτικό αμοραλισμό, εμφανίστηκαν στη Βουλή ως αγνώτες του άρθρου 134 του Ποινικού Κώδικα. Εσχάτη προδοσία στα Τέμπη; Η Ζωή και οι πλειοψηφούντες στη Βουλή νομικοί εισήγαγαν στον οίκο της Δημοκρατίας κατηγορητήριο περί προδοσίας; Με φαντασιακή πολιτειακή εκτροπή, όλα πιθανά. Η εποχή μας δεν ευνοεί τις μετριοπαθείς πολιτικές δυνάμεις. Περάσαμε στην επικίνδυνη εποχή των άκρων.
Αλλά και η οργή για τα Τέμπη έχει τα όριά της: το τρίτο βαγόνι του Βελόπουλου βρέθηκε. Ο «αριθμός» των θυμάτων του Νατσιού δεν αυξήθηκε. Το παράνομο ξυλόλιο του Κασσελάκη δεν φορτώθηκε. Η «καθυστέρηση» της Ζωής στη δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης δεν ίσχυσε. Ο εφέτης τακτικός ανακριτής Σ. Μπακαΐμης έστειλε στη Βουλή, αμελλητί, το ανακριτικό υλικό ζητώντας να εξεταστούν οι ευθύνες των τέως υπουργών Σπίρτζη και Καραμανλή. Και η μεν «συγκάλυψη» αποκαλύφθηκε ως στρατηγική της αντιπολίτευσης, το δε αποτέλεσμα της ψηφοφορίας θα αξιολογηθεί συνολικά από τους πολίτες στις επικείμενες δημοσκοπήσεις...
Εδώ που τα λέμε, τη λες και ανιστόρητη την αντιπολίτευση! Επέλεξε ο ΣΥΡΙΖΑ ως κατάληξη του Συνεδρίου του τη 15η Ιουνίου.
Συμφώνησε σύμπασα η αντιπολίτευση στη 18η Ιουνίου για τη συζήτηση περί προανακριτικής επιτροπής. Η 15η Ιουνίου, αυλαία του 5ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ -ζωή σε λόγου μας-, και η 18η Ιουνίου, επί της Προανακριτικής, εξελίχθηκαν σε αποφράδες για την αντιπολίτευση καταγράφοντας ήττα των «προοδευτικών δυνάμεων». Σας ενημερώνω ότι αυτές οι ημερομηνίες ορίζουν, ημερολογιακά, την τέλεια ήττα, στο Βατερλώ!
Εριξε αυλαία το 5ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και οι σύντροφοι αποφάσισαν, αταβιστικά, να υπηρετούν το ιστορικό ρεύμα. Ατυχέστατη απόφαση! Αντί να το διοχετεύσουν στην αίθουσα που έβραζε -μάρτυς μου ο σύντροφος με το φανελάκι-, έκτισαν ανώγια και κατώγια μελλοντικής διακυβέρνησης. Δεν μπαΐλντισαν ήθελα να ’ξερα; Πόσο αριστερό βερμπαλισμό αντέχεις περί δεξιάς προδοσίας, δεξιών σκανδάλων, δεξιάς κλεπτοκρατίας, δεξιάς ελίτ, καραδοκούντων δεξιών κινδύνων, με επερχόμενη την κωμωδία των Ζωής, Βελόπουλου, Νατσιού και Κασσελάκη -μα, ούτε ένα δάκρυ να μη χύσει η Τζάκρη;- υπό την αιγίδα της προέδρου Καρυστιανού; H ταινία «Borat»1 με τον Sacha Baron Cohen τέτοια ξεκαρδιστική πλοκή δεν είχε!
Αλλά ποιος περίμενε την Τετάρτη στη Βουλή να ακούσει τον Παππά να χυδαιολογεί κατά του Μητσοτάκη -με θράσος χιλίων λεμούριων- όταν στην καμπούρα του φέρει την ατιμωτική απόφαση 13-0 του Ειδικού Δικαστηρίου. Αντί να παραμένει σιωπηλός και κρυπτόμενος στο λαγούμι του -δίπλα από εκείνο του Τσίπρα που φυλάει η Ζωή-, εμφανίστηκε έτοιμος να κάνει γιούργια... στα θερινά του Μαξίμου, λόγω προδοσίας Μητσοτάκη.
«Εγινε κατολίσθηση κι έπεσε κάνα βράχος;» αναρωτιέται ο Διονύσης.
«Τα πλήθη ουρλιάζουν στις κερκίδες», αποφαίνεται2.
Μάλλον επισυνέβη ανατροπή του πολιτεύματος ή ήττα της Εθνικής στο σύμπαν της Νεφελοκοκκυγίας των Παππά και λοιπών αείσιτων «παππάδων» εν Πρυτανείω.
Στη Σύγχρονη Ελληνική Ιστορία καταγράφονται δύο δίκες επ’ εσχάτη προδοσία στο Στρατοδικείο με κατηγορούμενους στρατιωτικούς και πολιτικούς: στη «δίκη των 8» για τη Μικρασιατική Καταστροφή η απόφαση της 15ης Νοεμβρίου του 1922 ήταν να εκτελεστούν -και εκτελέστηκαν αμέσως- οι «6» στο Γουδί. Στη δίκη για το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967 η απόφαση του Στρατοδικείου (28η Ιουλίου 1975) ήταν θανατική ποινή για τους πρωταιτίους. Την 9η Αυγούστου στη Δράμα η απόφαση «αποσυμφορήθηκε» με το γνωστό: «Οταν λέμε ισόβια, εννοούμε ισόβια»3.
Αναφέρθηκα στις δύο δίκες περί εσχάτης προδοσίας που άφησαν ανεξίτηλο αποτύπωμα στη συλλογική συνείδηση, για να αντιληφθείτε το μένος των κατηγόρων. Κατά του Μητσοτάκη; Οχι, κατά της Δημοκρατίας που υπηρετεί.
Οι τέσσερις συσπειρωθέντες και τινές ακόμη, ορμώμενοι από άκρατο ιδεοληπτικό αμοραλισμό, εμφανίστηκαν στη Βουλή ως αγνώτες του άρθρου 134 του Ποινικού Κώδικα. Εσχάτη προδοσία στα Τέμπη; Η Ζωή και οι πλειοψηφούντες στη Βουλή νομικοί εισήγαγαν στον οίκο της Δημοκρατίας κατηγορητήριο περί προδοσίας; Με φαντασιακή πολιτειακή εκτροπή, όλα πιθανά. Η εποχή μας δεν ευνοεί τις μετριοπαθείς πολιτικές δυνάμεις. Περάσαμε στην επικίνδυνη εποχή των άκρων.
Αλλά και η οργή για τα Τέμπη έχει τα όριά της: το τρίτο βαγόνι του Βελόπουλου βρέθηκε. Ο «αριθμός» των θυμάτων του Νατσιού δεν αυξήθηκε. Το παράνομο ξυλόλιο του Κασσελάκη δεν φορτώθηκε. Η «καθυστέρηση» της Ζωής στη δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης δεν ίσχυσε. Ο εφέτης τακτικός ανακριτής Σ. Μπακαΐμης έστειλε στη Βουλή, αμελλητί, το ανακριτικό υλικό ζητώντας να εξεταστούν οι ευθύνες των τέως υπουργών Σπίρτζη και Καραμανλή. Και η μεν «συγκάλυψη» αποκαλύφθηκε ως στρατηγική της αντιπολίτευσης, το δε αποτέλεσμα της ψηφοφορίας θα αξιολογηθεί συνολικά από τους πολίτες στις επικείμενες δημοσκοπήσεις...
Εδώ που τα λέμε, τη λες και ανιστόρητη την αντιπολίτευση! Επέλεξε ο ΣΥΡΙΖΑ ως κατάληξη του Συνεδρίου του τη 15η Ιουνίου.
Συμφώνησε σύμπασα η αντιπολίτευση στη 18η Ιουνίου για τη συζήτηση περί προανακριτικής επιτροπής. Η 15η Ιουνίου, αυλαία του 5ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ -ζωή σε λόγου μας-, και η 18η Ιουνίου, επί της Προανακριτικής, εξελίχθηκαν σε αποφράδες για την αντιπολίτευση καταγράφοντας ήττα των «προοδευτικών δυνάμεων». Σας ενημερώνω ότι αυτές οι ημερομηνίες ορίζουν, ημερολογιακά, την τέλεια ήττα, στο Βατερλώ!
Τυχαίο;
1. «Borat», μαύρη κωμωδία (2006).
2. Δ. Σαββόπουλος, «Μπάλλος», (Μάρτιος 1971).
3. Ειπώθηκε από τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή στις 9 Αυγούστου του 1975 στη Δράμα ενώπιον χιλιάδων στρατιωτικών.
1. «Borat», μαύρη κωμωδία (2006).
2. Δ. Σαββόπουλος, «Μπάλλος», (Μάρτιος 1971).
3. Ειπώθηκε από τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή στις 9 Αυγούστου του 1975 στη Δράμα ενώπιον χιλιάδων στρατιωτικών.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα