Με αφορμή ένα μήνυμα που δέχτηκε στα social media η
Μαρία Παναγοπούλου μίλησε για το πώς διαχειρίζεται την απώλεια του
Κώστα Χαρδαβέλλα, τονίζοντας ότι έχει ακόμα πολύ δρόμο να διανύσει.
Η χήρα του αείμνηστου δημοσιογράφου και συγγραφέας εξήγησε ότι μια γυναίκα που μέσα σε δύο χρόνια έχασε τον πατέρα της, τον σύντροφό της και μια στενή της φίλη ζήτησε να τη συμβουλεύσει σχετικά με τη διαχείριση του πένθους.
Μέσα από ένα μακροσκελές κείμενο στο Instagram, επισήμανε ότι κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζει διαφορετικά τον θάνατο ενός αγαπημένου του προσώπου, αφού κάθε περίπτωση είναι μοναδική. Ωστόσο, μοιράστηκε αυτά που εξακολουθούν να δίνουν νόημα στη ζωή της και τη βοηθούν να αντιμετωπίζει τον πόνο.
Πιο αναλυτικά, η Μαρία Παναγοπούλου έγραψε στην ανάρτησή της στο Instagram:
«Οδεύοντας προς τον έναν χρόνο από την απώλεια του Κώστα (συμπληρώνεται τον Δεκέμβριο) συνεχίζω να δέχομαι μηνύματα από ανθρώπους που νιώθουν ότι μπορώ να τους βοηθήσω στη διαχείριση μιας δικής τους απώλειας. Ειλικρινά είμαι ακατάλληλη για κάτι τέτοιο. Αφήστε που έχω ακόμη πολύ προσωπικό δρόμο να διανύσω. Σήμερα ωστόσο, δέχτηκα μήνυμα από μια γυναίκα (που μέσα σε 2 χρόνια θρηνεί πατέρα, σύντροφό και κολλητή) στο οποίο μπορώ να απαντήσω. Και θα το κάνω δημόσια, γιατί τα δικά της ερωτήματα ταυτίζονται με εκείνα που λαμβάνω από πολλούς ανθρώπους που πενθούν: "Γιατί νιώθω ότι κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τη θλίψη μου; Γιατί νιώθω ότι όλοι με θεωρούν υπερβολική που συνεχίζω να πονάω; Γιατί νιώθω ότι όσα μου λένε για παρηγοριά, δεν έχουν καμία ισχύ στην περίπτωση μου;».
Στη συνέχεια του κειμένου της, τόνισε ότι κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει τη θλίψη κάποιου μετά την απώλεια ενός οικείου του:
«Απαντώ λοιπόν: Γιατί κανείς δεν μπορεί να καταλάβει στον απόλυτο βαθμό τη θλίψη σου. Γιατί οι άνθρωποι εύκολα χαρακτηρίζουμε "υπερβολικό" ό,τι δεν χωράει στα κουτάκια του μυαλού μας. Γιατί μπορεί όντως όσα σου λένε για παρηγοριά, να μην ισχύουν στην περίπτωσή σου. Η απώλεια είναι μοναδική, όσο και ο άνθρωπος που χάνουμε. Οι κανόνες δεν έχουν θέση στο πένθος. Εγώ, για παράδειγμα, θεωρώ τραγική ανακρίβεια ότι ο χρόνος είναι γιατρός ή ότι δήθεν όλα είναι πιο δύσκολα την πρώτη φορά χωρίς τον άνθρωπο σου και μετά μειώνεται ο πόνος. Μπορεί για άλλους να είναι έτσι, όμως η δική μου αλήθεια διαφέρει. Για εμένα ο χρόνος από μόνος του δεν έχει ιαματικές ικανότητες. Και μετά την πρώτη φορά χωρίς εκείνον, ακολουθεί η δεύτερη, η τρίτη που είναι το ίδιο δύσκολες».
Όσον αφορά στο τι βοηθάει την ίδια να απαλύνει τον πόνο που νιώθει, εξομολογήθηκε:
«Τι με βοηθάει; Όσα πολύτιμα έχω: ο γιος μου, οι δικοί μου, η υγεία, οι φίλοι, το γράψιμο, η εκτίμηση και το νοιάξιμο όμορφων ανθρώπων, η δουλειά μου, το διάβασμα. Τα εκτιμώ διπλά, τα απολαμβάνω, νιώθω ευγνωμοσύνη και με ασπίδα τη ζωή που είχα την ευλογία να ζήσω με τον Κώστα, συνεχίζω.Τίποτε από αυτά δεν είναι "συμβουλή". Αποτελούν απλώς το δικό μου διέξοδο».
Δείτε την ανάρτηση