Ζωή Ράπτη

Οι καταλήψεις δεν αποτελούσαν τίποτε άλλο παρά εργαλεία άντλησης παράνομου πλουτισμού της «αντιεξουσιαστικής» μαφίας, των δουλεμπόρων, των τρομοκρατών, των εμπόρων ναρκωτικών και πάσης φύσεως παραβατικών στοιχείων. Επίσης ήταν και εστίες μόλυνσης και επικίνδυνες υγειονομικές βόμβες που απειλούσαν τη δημόσια υγεία.

Η υπόσχεση έγινε έργο. Μια σειρά από καταλήψεις εκκενώθηκαν από την ΕΛΑΣ, με πιο πρόσφατη εκείνη του κτηρίου στη συμβολή των οδών Οκτάβιου Μερλιέ και Πρασσά, το οποίο είχε καταληφθεί από το 2014. Κι ενώ η ελληνική κοινωνία επιδοκιμάζει την πολιτική της κυβέρνησης και επιβραβεύει τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη με υψηλές επιδόσεις στις μετρήσεις για τη δημοφιλία των υπουργών, ο ΣΥΡΙΖΑ δυσφορεί!

Αξιοσημείωτη είναι η απάντηση του κ. Γιώργου Κυρίτση, πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην εκπροσώπου τύπου του Συντονιστικού του κόμματος για το προσφυγικό στην ερώτηση που του τέθηκε σε τηλεοπτική εκπομπή (ΣΚΑΪ 23/9/2019) αν οι εκκενώσεις των καταλήψεων είναι σωστή πρωτοβουλία της κυβέρνησης: «Όχι. Δεν είναι σωστή κίνηση επειδή είναι ένας αντιπερισπασμός απέναντι στο αδιέξοδο στο οποίο έχει βρεθεί το μεταναστευτικό στα νησιά. Πρώτα πρέπει να κάνουμε μια διάκριση ανάμεσα σε καταλήψεις ιδιωτικών χώρων όπου ένας ιδιοκτήτης καταφεύγει στις αρχές κι είναι εντελώς διαφορετικό όταν ιδιοκτήτης είναι το Δημόσιο που δεν υποχρεώνεται από κανέναν να προχωρήσει στην άρση μίας κατάληψης. Όταν λοιπόν παίρνεις κάποιους ανθρώπους που δεν έχουν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους και τους πας σε αντίσκηνο…»

Τα παραπάνω εξωφρενικά είναι η κυρίαρχη άποψη στον ΣΥΡΙΖΑ αναφορικά με τα δημόσια αγαθά και την περιουσία του Δημοσίου, που είναι περιουσία όλων μας. Σύμφωνα με τη λογική του κ. Κυρίτση και του κόμματός του το Δημόσιο δεν έχει ιδιοκτήτη. Λειτουργεί με έναν περίπου «μαγικό», μεταφυσικό τρόπο. Οι πολίτες υπερφορολογούνται για να συντηρούν ένα κράτος που δεν έχει δείξει κανένα σεβασμό στην κοινή περιουσία των Ελλήνων αλλά, τελικά, δεν είναι «ιδιοκτήτες» των δημοσίων κτηρίων και εγκαταστάσεων. Αυτά, κατ΄ αυτούς ανήκουν στο… «κόμμα».

Το κόμμα του κ. Κυρίτση θεωρεί ότι δεν πρέπει να λογοδοτεί στους πολίτες για τη διαχείριση των δημοσίων αγαθών. Το κόμμα, σύμφωνα με την αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ είναι πέρα και πάνω από τους νόμους και μπορεί να διαθέτει την κρατική περιουσία όπου νομίζει, για όσο διάστημα επιθυμεί.

Ο κ. Κυρίτσης αξιώνει από την Πολιτεία να δωρίζει τα περιουσιακά της στοιχεία. Αυτή η δωρεά της Πολιτείας θα γίνεται με αποδέκτες πρόσωπα άγνωστα στο κράτος. Ο κ. Κυρίτσης και ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνουν τη διάθεση δημοσίων κτιρίων σε αυτούς τους αγνώστους επειδή οι συνθήκες που υπάρχουν εκεί… εγκρίνονται από τον κ. Κυρίτση και τον ΣΥΡΙΖΑ! Το θέατρο του παραλόγου παιγμένο από πολιτικούς…
Αυτή την αντικοινωνική λογική και πρακτική καταργεί έμπρακτα η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δίνοντας ένα τέλος στις παράνομες εστίες των καταλήψεων.

*η Ζωή Ράπτη είναι Βουλευτής Βορείου Τομέα Β΄ Αθηνών και Αν.Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας.