Θανάσης Τσεκούρας

Δεύτερον, η κυριαρχία της Ν.Δ. παγιώνεται στις 5-9 μονάδες, ανάλογα με τον τρόπο που κάθε εταιρεία επιλέγει να κατανείμει την αδιευκρίνιστη ψήφο. Tα ίδια πάνω-κάτω έλεγε και η έρευνα της Metron πριν από το Πάσχα.

Τι παίζεται λοιπόν στις επόμενες 15 ημέρες έως την κάλπη των ευρωεκλογών; Πολλά και λίγα. Ας αρχίσουμε από τα λίγα. Είναι αδύνατον η Ν.Δ. να χάσει την πρώτη θέση. Αλλωστε η τελευταία Ανάσταση του Λαζάρου συνέβη την περασμένη Τρίτη, στο μακρινό Ανφιλντ του Λίβερπουλ. Δεύτερη Ανάσταση σε λιγότερο από έναν μήνα δεν μπορεί να σκηνοθετήσει ούτε η πιο διεστραμμένη ίντριγκα της Ιστορίας.

Εκτός όμως από τα λίγα, υπάρχουν και τα πολλά. Η διαφορά Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ θα κρίνει ποια θα είναι η επόμενη μέρα και για τους δύο μέχρι τις εθνικές εκλογές του φθινοπώρου. Τα πράγματα είναι απλά.

Αν η διαφορά υπέρ της Ν.Δ. κινηθεί κοντά στο άνω άκρο των 9 μονάδων, τότε ο Κυριάκος Μητσοτάκης δικαιούται να απολαύσει το πιο ξένοιαστο καλοκαίρι της ζωής του. Το φθινόπωρο θα τον αναμένει η πρωθυπουργία και θα είναι μεγάλη έκπληξη αν δεν συνοδεύεται από την αυτοδυναμία. Στη χειρότερη περίπτωση, το φθινόπωρο. Γιατί αποτελεί πολιτικό αίνιγμα πώς ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας θα καταφέρουν να παραμείνουν για 4 μήνες στην εξουσία μετά από μια συντριπτική ήττα και χωρίς ρεαλιστικές δυνατότητες ανατροπής.

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ χάσει στις ευρωεκλογές με μια διαφορά που πλησιάζει το κάτω άκρο των 5 μονάδων, τότε το πολιτικό σκηνικό την επόμενη μέρα θα είναι ριζικά διαφορετικό. Μια νίκη σαν ήττα για τη Ν.Δ. και μια ήττα σαν νίκη για τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί θα αποδειχτεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει σημαντικά αποθέματα δυναμικής και η τάση είναι προς τη μείωση της διαφοράς. Η οποία, για να μην ξεχνιόμαστε, ξεκίνησε πριν από έναν χρόνο να περιγράφεται με υψηλά διψήφια ποσοστά.

Την ίδια στιγμή στο στρατόπεδο της Ν.Δ. θα εγκατασταθεί το φάντασμα του φόβου για την πιθανή απώλεια μιας εκλογικής νίκης που για τρία χρόνια έχει πάρει τις διαστάσεις μιας αυτοεκπληρούμενης προσδοκίας.

Υπάρχουν βέβαια και οι αμέριμνοι, οι οποίοι εξακολουθούν να πιστεύουν ακόμη σε έναν παλιό κανόνα του εκλογικού κύκλου. Οτι ένα κόμμα που κέρδιζε τις ευρωεκλογές, διεύρυνε συνήθως τη νίκη στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Πράγματι αυτός ο κανόνας επιβεβαιώθηκε σε όλους τους εκλογικούς κύκλους της Μεταπολίτευσης, με μοναδική εξαίρεση τη νίκη του Κώστα Σημίτη στις εκλογές του 2000.

Υπάρχει όμως και η αμφισβήτηση. Ολα όσα συμβαίνουν στη χώρα από τις διπλές εκλογές του 2012 συμβαίνουν για πρώτη φορά. Αρα οι παλιοί κανόνες είναι αρκετά πιθανό να μην ισχύουν. Αλλωστε μόνο τα γέρικα σκυλιά δεν μαθαίνουν νέα κόλπα. Ολα τα άλλα μπορούν και μαθαίνουν.