Τάσος Καραμήτσος

Όταν ακριβαίνει, τριπλασιάζεται και τετραπλασιάζεται το φυσικό αέριο και το ρεύμα, είναι δεδομένο ότι οι τιμές σχεδόν όλων των προϊόντων θα ακολουθήσουν και θα συνθέσουν αυτό που βιώνουμε σήμερα σε όλη τη Δύση, μια πληθωριστική έκρηξη που έχουμε να δούμε περί τα 40 χρόνια.

Η κίνηση του κ. Μητσοτάκη ήταν ορθή και επιβεβλημένη, γράφαμε εξάλλου την προηγούμενη Κυριακή ότι δεν πρέπει να περιμένει άλλο μια συνολική λύση στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αν και αυτή κάποια στιγμή το επόμενο δίμηνο δεν μπορεί παρά να δοθεί για δύο λόγους.

Ο ένας είναι απολύτως πρακτικός, στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες το πρόβλημα της ακρίβειας και του πληθωρισμού κατατρώγει την ανάπτυξη και μαζί «κονταίνει» δημοσκοπικά και τις κυβερνήσεις.

Ο δεύτερος λόγος είναι αμιγώς πολιτικός, αν η Ε.Ε. δεν κινηθεί σύντομα θεαματικά και αποτελεσματικά -όπως στην πανδημία- για την ενίσχυση μέσω επιδοτήσεων του ελέγχου της ενεργειακής τιμολογιακής έκρηξης θα... βαρέσει κανονική διάλυση. Ηδη το πράγμα βρίσκεται στα πρόθυρα, αφού οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι έχουν τραβήξει άλλο δρόμο και επιδοτούν με διάφορες δικαιολογίες, ο Ντράγκι προ ημερών έδωσε άλλα 14 δισ. ευρώ σε οικονομικά μέτρα για να τονώσει την εγχώρια αγορά και μάλιστα με διατήρηση μειωμένου ΦΠΑ κ.λπ. και ο Μητσοτάκης άλλα 3,5 δισ. ευρώ, ποσό που φυσικά για τα μέτρα του ελληνικού ΑΕΠ ξεπερνάει εκείνο του Ντράγκι.

Πάνω απ’ όλα, όμως, αυτό που δεν γίνεται κατανοητό είναι γιατί αυτό το... αργοκίνητο καράβι της Ε.Ε. δεν στρίβει, ακολουθώντας τη μία και μοναδική προφανέστατη λογική απόφαση: να χρησιμοποιήσει μερικά από τα δισ. ευρώ του Ταμείου Ανάπτυξης για την πανδημία κατά της ενεργειακής κρίσης προκειμένου να επιτύχει τον ίδιο σκοπό για τον οποίο τότε -προς διετίας- ελήφθη η απόφαση και προορίζονται τα τεράστια αυτά κονδύλια. Να μην πέσει η Ευρώπη σε ύφεση, να σωθούν δουλειές και να ξεπεραστεί η κρίση. Χθες ο κόσμος κινδύνευε από την πανδημία, σήμερα κινδυνεύει από την ενεργειακή κρίση, τι άλλο περιμένουν;

Οι επιδοτήσεις από το Ταμείο Ανάπτυξης για την Ελλάδα υπολογίζονται περί τα 32 δισ. ευρώ για την πενταετία, τι «ενοχλεί» άραγε την Ε.Ε. να δοθεί το 10% στην επιδότηση της ενέργειας για να μην πέσει όχι μόνο σε ύφεση, αλλά και σε ανέχεια ένας μεγάλος αριθμός πολιτών που ζουν με έναν βασικό μισθό; Πόσο ανόητοι και γραφειοκράτες πια μπορεί να είναι οι Ευρωπαίοι εταίροι;

Ασφαλώς τώρα η κυβέρνηση έδρασε χωρίς να περιμένει άλλο και λογικά η δέσμη μέτρων θα αποδειχθεί και άμεσα αποτελεσματική λόγω της επιστροφής του 60% του ποσού των ανατιμημένων τιμολογίων του τελευταίου εξαμήνου, αλλά κυρίως με τη θέσπιση πλαφόν στην τιμή χονδρικής του φυσικού αερίου που τελικώς επηρεάζει τα πάντα.

Το αποτέλεσμα όλων αυτών των δραστικών μέτρων δεν πρόκειται να φανεί στον καταναλωτή οικιακού ρεύματος ή στους επιχειρηματίες πριν από την έλευση ενός πενταμήνου στο σύνολό της, γιατί, πρώτον, έρχεται καλοκαίρι, άρα οι λογαριασμοί (στα σπίτια) δεν είναι μεγάλοι ούτως ή άλλως και, δεύτερον, πάντοτε υπάρχει μια χρονική υστέρηση, αφού πληρώνουμε από έναν έως τρεις μήνες μετά τους λογαριασμούς.

Θα φέρουν, όμως, μια ισορροπία στην αγορά είτε πέσουν διεθνώς οι τιμές είτε όχι τους επόμενους μήνες, αν και λογικά ουδείς μπορεί στην Ευρώπη να αντέξει για πολύ ακόμη τον ρωσικό εκβιασμό που άνευ αιτίας αύξησε τεχνητά την τιμή του φυσικού αερίου από τα 80 στα 240 ευρώ ανά κιλοβατώρα, χωρίς να έχει συμβεί κάποια μεταβολή στην κατανάλωση.

Δύο (τελευταία) λόγια για την αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι πλήρως κατανοητό για μια αξιωματική αντιπολίτευση να «πατάει» πάνω σε ένα τόσο ισχυρά δυσάρεστο γεγονός που συμβαίνει έστω και διεθνώς για να χτυπάει την κυβέρνηση. Αλλά, πραγματικά, δεν ξέρω πόσο κατανοητό είναι να... ξαναμιλάς για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου. Να υπόσχεσαι ότι θα καταργήσεις τις αυξήσεις του ρεύματος με έναν νόμο, θα κρατικοποιήσεις τη ΔΕΗ (λες και φταίει η ΔΕΗ που οι Ρώσοι τριπλασίασαν τις τιμές του φυσικού αερίου), να στοχοποιείς τον ιδιώτη μάνατζερ της εταιρείας όπου το Δημόσιο κατέχει μειοψηφικό πακέτο (όπως ας πούμε και στα ΕΛ.ΠΕ.) γιατί χτίζει εξοχικό σπίτι, που μάλιστα αγόρασε προτού πάει στη ΔΕΗ και δη επί ΣΥΡΙΖΑ. Είναι εξίσου αδιανόητο να καλείς τον κόσμο να μην πληρώσει το ρεύμα όπως τον καλούσες να μην πληρώνει τον ΕΝΦΙΑ, τον οποίο τελικά μέσα σε μια πενταετία που κυβέρνησες δεν κατάργησες ποτέ.

Είναι εξίσου ακατανόητο να κάνεις σλόγκαν για την εσωκομματική εκλογή σου την τιμή του ρεύματος (στείλτε τους τον λογαριασμό πίσω, ψηφίστε στις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ), αντί να προβάλλεις τις ιδεολογικές θέσεις και προτάσεις σου έναντι των αντιπάλων κομμάτων ή υποψηφίων αρχηγών. Δεν αλλάζει έτσι η εικόνα ενός κόμματος που προ τριετίας αφαίμαξε για πέντε χρόνια τη μεσαία τάξη.