Παναγιώτης Σαββίδης

Σήμερα συμπληρώνονται 71 χρόνια από την εισβολή των Ναζιστικών Στρατευμάτων στην Ελλάδα και τη γενναία αντίσταση των υπερασπιστών των οχυρών της Γραμμής Μεταξά, από το Μπέλες έως την Ροδόπη στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Μια σημαντική επέτειος, επίκαιρη όσο ποτέ, που λίγοι ωστόσο θυμήθηκαν.

Μια χούφτα Έλληνες, οι περισσότεροι έφεδροι του αλβανικού μετώπου, κατάφεραν να αποσπάσουν τον παγκόσμιο θαυμασμό, για το ηρωικό τους ανάστημα απέναντι στους συμπατριώτες της κυρίας Μέρκελ που να μεν διέθεταν υπεροπλία και τα πλέον σύγχρονα όπλα της εποχής, αλλά τότε οι δικοί μας παππούδες πάλευαν για τα ιδανικά και πίστευαν στο δίκαιο του αγώνα τους.

Ανάμεσα στις ιστορίες εκείνων των ημερών που ξεχωρίζουν, και αξίζει να την αναφέρουμε, είναι αυτή του Μακεδόνα Λοχία Δημήτριου Ίτσιου από τα Άνω Πορόια Σερρών, που ξημερώματα της 6ης Απριλίου 1941 βρέθηκε επικεφαλής του Πολυβολείου Π8 στην «Ομορφοπλαγιά» του Μπέλες. Μετά από πολύωρη μάχη με τους Γερμανούς, με δεκάδες νεκρούς και το αίμα να ρέει άφθονο, τα 38.000 φυσίγγια που είχε στη διάθεση η ομάδα του τελείωσαν. Οι Γερμανοί το καταλαβαίνουν και ζητούν από τους υπερασπιστές να παραδοσθούν. Η σιδερόπορτα του Π8 ανοίγει και ξεπροβάλλει μπαρουτοκαπνισμένος ο Ίτσιος και πίσω οι άνδρες του.

Ο διοικητής  της γερμανικής δύναμης, ζητάει από τον διερμηνέα του να ρωτήσει τους Έλληνες ποιος είναι ο επικεφαλής τους. Ο Ίτσιος  με αξιοπρέπεια χωρίς ίχνος πρόκλησης και κούφιας επίδειξης, προχωράει δύο, τρία  βήματα μπροστά, χαιρετά στρατιωτικά και με σταθερή φωνή αναφέρει «Ίτσιος Δημήτριος, λοχίας πεζικού».

Το ξάφνιασμα αλλά και ο θαυμασμό στο πρόσωπο του Γερμανού αξιωματικού, γίνονται αντιληπτά. «Συγχαρητήρια λοχία, αλλά έλα να δεις τι έκανες» του λέει, οδηγώντας τον στο ξέφωτο μπροστά από το πολυβολείο, όπου ήταν συγκεντρωμένα τα πτώματα των ανδρών του, περισσότερα από 200. «Αυτό που βλέπεις λοχία είναι έργο δικό σου» . «Έπραξα το καθήκον μου στην πατρίδα μου» ήταν η περήφανη και λακωνική απάντηση του Ίτσιου. «Εσύ έπραξες το καθήκον σου. Τώρα η σειρά μου να "εκτελέσω" κι εγώ το δικό μου καθήκον» του λέει σε αυστηρό ύφος ο Γερμανός, βγάζοντας το περίστροφο από τη θήκη του στυλώνοντάς το στον κρόταφο του ήρωα και εκτελώντας τον  εν ψυχρώ.  Ήταν ουσιαστικά, η πρώτη εκτέλεση αιχμαλώτου επι ελληνικού εδάφους, από τα γερμανικά στρατεύματα εισβολής και κατοχής. Στην κεντρική πλατεία  των Άνω Πορροίων Σερρών, υπάρχει η προτομή του ήρωα και κάθε χρόνο πραγματοποιείται τέτοιες μέρες, εκδηλώσεις στη μνήμη του.

Άραγε τι να έλεγε ο ήρωας  με όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα σήμερα, τόσο για το θράσος των απογόνων των εκτελεστών του αλλά και για την αδυναμία της ηγεσίας να υπερασπιστεί το συμφέρον και την ευημερία του λαού, αλλά και την εθνική κυριαρχία. Η απάντηση περιττεύει ...

Δείτε το βίντεο, αξίζει …