Μιχάλης Στούκας

Ήταν η εποχή του σκανδάλου Κοσκωτά και του… πολέμου μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Η απάντησή του έμεινε στην ιστορία: «Τα πρωτοφανή γεγονότα που σημειώνονται τον τελευταίο καιρό δημιουργούν την εντύπωση ότι η Ελλάς μετεβλήθη εις απέραντο φρενοκομείο».

36 χρόνια μετά, η φράση αποτυπώνει άριστα την πραγματικότητα στη σημερινή Ελλάδα, που θυμίζει «απέραντο φρενοκομείο». Από πού ν’ αρχίσει και πού να τελειώσει κανείς; 26 μήνες και πλέον μετά το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, τα ερωτήματα αντί να λιγοστεύουν, πληθαίνουν. Βλέποντας τη δημοσκοπική της πτώση, η κυβέρνηση προχώρησε σε κάποιες μικρές παροχές και είδε τα ποσοστά της να ανακάμπτουν. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης βυθισμένα στην εσωστρέφεια δεν μπορούν να ανεβάσουν τα ποσοστά τους. Έτσι, η «Πλεύση Ελευθερίας» της κυρίας Ζωής Κωνσταντοπούλου τείνει να καθιερωθεί ,δημοσκοπικά τουλάχιστον, σε αξιωματική αντιπολίτευση δείχνοντας ότι τα ποσοστά που καταγράφει εδώ και λίγο καιρό δεν ήταν τυχαία. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου βέβαια ξεφεύγει υπερβολικά από τον προβλεπόμενο χρόνο των ομιλιών της στη Βουλή, μιλώντας αντί για 5’… 45’ λεπτά, ίσως και παραπάνω…

Η εγκληματικότητα έχει περάσει σε άλλη πίστα. Ένα μεγάλο μέρος όσων κατοικούν στη χώρα κυκλοφορούν με καλάσνικοφ (5.000 δραχμές τα πουλούσαν οι Αλβανοί μετά τη λεηλασία των αποθηκών του αλβανικού Στρατού το 1997) ή διαφόρων τύπων αυτόματα πυροβόλα όπλα, παράνομα βέβαια. Πολίτες που κυκλοφορούσαν αμέριμνοι στο Χαλάνδρι πριν λίγες μέρες, είδαν έντρομοι και έκπληκτοι να γαζώνεται, στην κυριολεξία, μπροστά τους από 40 και πλέον σφαίρες, ένα ηγετικό στέλεχος της Greek Mafia. Όπως διαβάσαμε, πλέον δεν είναι μόνο το μπραβιλίκι, η «προστασία» σε νυχτερινά κέντρα, καφετέριες, ακόμα και περίπτερα, το μήλο της έριδας για τους κακοποιούς, αλλά τα καύσιμα, τα τσιγάρα και άλλα. Κάποιοι που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους, κάνουν χλιδάτη ζωή και ξοδεύουν χιλιάδες ευρώ, την ίδια ώρα που το 1/7 του πληθυσμού της χώρας δεν μπορεί να πληρώσει τους λογαριασμούς του…Και κάποιοι από τους…χλιδάτους ασκούν τηλεδιοίκηση διαφόρων συμμοριών από τα περίφημα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Η φοροδιαφυγή βέβαια δεν αφορά μόνο τους κάθε λογής παρανόμους. Το «μαύρο» χρήμα δίνει και παίρνει. Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την αύξηση των εσόδων από τη φοροδιαφυγή που προέρχεται κυρίως από τα γνωστά υποζύγια της Εφορίας και κάποιους ελεύθερους επαγγελματίες που δήλωναν ως πέρσι εισόδημα 2.000-3.000 €. Είπαμε βρε παιδιά, να κρύψετε, αλλά εσείς το τερματίσατε. Για τα τροχαία έχουμε γράψει επανειλημμένα. Δυστυχώς κάθε μέρα θρηνούμε θύματα. Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες οδηγοί δεν συνετίζονται. Η οδήγηση χωρίς δίπλωμα είναι πλέον κανόνας. Κάποιοι Έλληνες παρακολουθούν αγώνες ταχύτητας αυτοκινήτων και στη συνέχεια προσπαθούν να μιμηθούν τους οδηγούς αγωνιστικών οχημάτων. Είμαι βέβαιος ότι αν ένας πιλότος της Φόρμουλα 1 οδηγούσε στην Ελλάδα μια-δυο μέρες, θα συμμορφωνόταν με τον Κ.Ο.Κ., όχι μόνο γιατί έτσι έχει μάθει, αλλά και γιατί οι ελληνικοί δρόμοι δεν προσφέρονται για… ταρζανιές. Και δεν είναι μόνο αυτό. Αν π.χ. κορνάρεις σε κάποιον επειδή παραβίασε ένα STOP και πήγε να σε σκοτώσει, στην καλύτερη περίπτωση θα ακούσεις ύβρεις κάθε είδους. Αν είσαι λίγο άτυχος, ο φταίχτης θα κατέβει από το όχημά του με κάποιο τσεκούρι ή σκεπάρνι, για να σε «τιμωρήσει» που τόλμησες και του κόρναρες. Τέλος, υπάρχουν και αρκετοί, απ’ ό, τι φαίνεται που κυκλοφορούν με περίστροφα στο όχημά τους, και απειλούν τους άλλους ή ενίοτε πυροβολούν για εκφοβισμό…

Η κυβέρνηση έχει όμως σοβαρότερα θέματα να ασχοληθεί, όπως τους μεθυσμένους του Παρασκευοσαββατοκύριακου και έρχεται σε κόντρα με τους οδηγούς ταξί για το… drunk pass. Χωρίς να δικαιολογούμε τους ταξιτζήδες, ποιος το σκέφτηκε αυτό κύριε Κυρανάκη; Γενικότερα έχουν και άλλες τέτοιες φαεινές ιδέες στην κυβέρνηση; Η ζωή μας όλη ένα pass, έχει καταντήσει… (δίνουμε και ιδέες για στίχους σε ράπερ-τράπερ με όσα γράψαμε παραπάνω…).

Και μια και αναφερθήκαμε σε (τ)ράπερ, μετά τη… ΛΕΞομανία της προηγούμενης εβδομάδας που έγινε ΛΕΞομαχία ήρθε ένα τραγούδι του Light με απαράδεκτους στίχους κατά των ΑΜΕΑ να δικαιώσει όλους όσους έχουμε διατυπώσει κατά καιρούς ενστάσεις για κάποιους στίχους όλων αυτών των «καλλιτεχνών». Μήπως τελικά θα πρέπει και οι ίδιοι να καταλάβουν ότι ασκούν μεγάλη επιρροή σε νέα παιδιά και να είναι πιο προσεκτικοί στους στίχους τους;

Δυστυχώς η παρανομία στη χώρα μας δεν έχει όρια. Βίλες πάνω στο κύμα, αρχαιοκαπηλία που είναι αδύνατο να καταπολεμηθεί ολοκληρωτικά, καθώς όπου κι αν σκάψεις στην Ελλάδα, αρχαία θα βρεις. Αλλά και όταν συλλαμβάνονται κάποιοι, συνήθως αφήνονται ελεύθεροι με αυστηρούς περιοριστικούς όρους όπως: μια φορά το δίμηνο να περνούν για καφέ από το τοπικό Αστυνομικό Τμήμα, απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και χρηματική εγγύηση 100€. Με τέτοιους αυστηρούς όρους, θα το σκεφτούν σοβαρά οι επόμενοι υποψήφιοι παράνομοι…

Στο θέμα της λαθρομετανάστευσης, μετά από έξι χρόνια η κυβέρνηση κατάλαβε ότι θα πρέπει να λάβει αυστηρότατα μέτρα. Μέχρι πριν λίγο καιρό γράφαμε τη λέξη «λαθρομετανάστης» με φόβο. Παράτυποι μετανάστες, που έγιναν παράνομοι και στο τέλος απλοί μετανάστες, από τις αρμόδιες Αρχές. Λίγο πριν γίνουν «τουρίστες», κάποιοι ξύπνησαν και κατάλαβαν ότι πρέπει ν’ αλλάξουμε ρότα ως χώρα γιατί θα τσακιστούμε στα βράχια… Η Γαύδος αποτελεί σίγουρα όχι χωρίς λόγο, τη νέα πύλη εισόδου για τη χώρα. Ας το προσέξουν αυτό, οι κυβερνώντες, καθώς και με τη Λιβύη τα πράγματα δεν φαίνεται να πηγαίνουν καλά, καθώς και ο ένθερμος φιλέλληνας και φίλος πολλών Ελλήνων αξιωματικών Στρατάρχης Χάφταρ, όπως διαβάσαμε στο κυριακάτικο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, έπεσε κι αυτός στα «δίχτυα» του Ερντογάν. Θυμίζουμε ότι ο Χάφταρ ελέγχει την Ανατολική Λιβύη, ενώ καθώς ο ίδιος είναι σχετικά μεγάλος σε ηλικία εμφάνισε στο προσκήνιο έναν γιο του, που προφανώς προαλείφεται για διάδοχός του.

Και πού να κοιτάξει κανείς και να μην δει κάτι απίστευτο. Κάποιοι γνωστοί-άγνωστοι (;), μπαχαλάκηδες ή δεν ξέρουμε τι άλλο, επιτίθενται με δολοφονικές διαθέσεις εναντίον πανεπιστημιακών και τραυματίζουν σοβαρά έναν μεταπτυχιακό φοιτητή. Άλλος φοιτητής ξυλοκοπεί ιδιοκτήτρια κυλικείου σε Πανεπιστήμιο. Αλλά ακόμα και πανεπιστημιακοί καθηγητές προβαίνουν σε απαράδεκτες και αισχρές πράξεις. Το «ψάρεμα» ερωτικών συντρόφων μέσα από το Facebook και μάλιστα ανάμεσα στους φοιτητές του οδήγησε στην απόλυση Επίκουρου Καθηγητή. Άλλο παράδειγμα; Καθηγήτρια που έπαιρνε προσχηματικές αναρρωτικές άδειες για να διδάσκει στην Αγγλία είχε την ίδια τύχη. Η περίφημη «Πανεπιστημιακή Αστυνομία» αποδείχθηκε μέγα φιάσκο. Ποιος πλήρωσε τον λογαριασμό ξέρουμε. Οι συνεπείς φορολογούμενοι. Τη φαεινή ιδέα για την «Πανεπιστημιακή Αστυνομία» ποιος την είχε; Θα μάθουμε ποτέ; Και μέσα σ’ όλα, η «νεοτρομοκρατία» έχει κάνει αισθητή την παρουσία της. Μέχρι τώρα τα θύματα είναι δύο επίδοξοι τρομοκράτες. Ένας νεαρός στην Αθήνα και μία Ελληνογεωργιανή στη Θεσσαλονίκη. Ποιοι είναι άραγε οι καθοδηγητές τους; Μήπως κάποιοι ασύλληπτοι τρομοκράτες του παρελθόντος που εμφανίζονται πλέον ως ινστρούχτορες; Πάντως ο επιχειρησιακός βραχίονας των τρομοκρατών μέχρι τώρα δείχνει να έχει προβλήματα. Ας ελπίσουμε ότι όλοι αυτοί που θέλουν να βυθίσουν ξανά τη χώρα στο χάος θα συλληφθούν ή θα τερματίσουν λόγω και των απωλειών τους, τη σχεδιαζόμενη δράση τους…

Δεν είναι όμως μόνο μεταφορικά «απέραντο φρενοκομείο» η Ελλάδα αλλά και κυριολεκτικά. Ένα μικρό μέρος μόνο απ’ όσους έχουν σοβαρά θέματα ψυχιατρικής φύσης παραμένει έγκλειστο. Ψυχίατροι, ψυχαναλυτές, νευρολόγοι και life coaches, δέχονται καθημερινά δεκάδες ατόμων με ψυχολογικά προβλήματα. Από συζητήσεις με φίλους γιατρούς και φαρμακοποιούς μαθαίνουμε για γνωστά χάπια που πολλοί και πολλές, ίσως και το 40-50% του πληθυσμού, «τα παίρνουν σαν καραμέλες». Τι φταίει; Οι αυξημένες απαιτήσεις της σύγχρονης ζωής; Η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων; Και δυστυχώς, κάποιες και κάποιοι δεν αντέχουν και δίνουν τέλος στη ζωή τους. Ακόμα και νέα παιδιά που δεν έζησαν σχεδόν τίποτα.

Ψυχραιμία και υπομονή. Η επίσκεψη σε ειδικό επιστήμονα για όποιον νιώθει ότι δεν αντέχει άλλο, είναι απαραίτητη. Κι αν κάποτε αυτό ήταν στίγμα, σήμερα είναι απόλυτα συνηθισμένο. Ευτυχώς, κάποια «επώνυμα» άτομα με τις εξομολογήσεις τους, για κατάθλιψη και υπαρξιακά προβλήματά και τον τρόπο που τα χειρίστηκαν, βοήθησαν πολύ. Εντάξει, η ζωή είναι δύσκολη. Αλλά αν ήταν εύκολη… θα κράταγε αιώνες, όπως έγραψε ο αξέχαστος στιχουργός Ηλίας Κατσούλης (φράση που ανήκει στη Διονυσία Μπάκα) και ερμήνευσε ο Κώστας Μάντζιος, το μακρινό 1997… Τότε που όλα ήταν τελείως διαφορετικά και πολύ καλύτερα…