Μάριος Καλογερόπουλος

Πριν από λίγα 24ωρα ο δημοσιογράφος Γιάννης Παπουτσάνης σε ανάρτηση του στο Facebook περιέγραψε την εικόνα στην περιοχή λίγες ώρες πριν ξεκινήσει η φωτιά καθώς όπως γράφει είχε περάσει από την περιοχή της Μακρυμάλλης γύρω στις 8 το βράδυ της Δευτέρας, επτά περίπου ώρες, δηλαδή, πριν να ξεκινήσει η φωτιά στις 3 τα ξημερώματα της Τρίτης.

Αντιγράφω από την ανάρτηση:

1. Από τις χιονοπτώσεις και τους ανέμους του χειμώνα (που κατά γενική ομολογία ήταν βαρύς) πάρα πολλά μικρά μα και μεγαλύτερα πεύκα κατά μήκος της ασφάλτινης διαδρομής είχαν είτε σπάσει είτε ξεριζωθεί. Εάν εξαιρέσουμε ελάχιστα που κόπηκαν ώστε να καθαριστεί ο δρόμος, τα υπόλοιπα έμειναν εκεί που αέρας και χιόνι τα είχαν σωριάσει. Με τον καιρό, κορμοί και κλαριά, ξεράθηκαν σχηματίζοντας μαζί με τις πευκοβελόνες και τα ξερόχορτα "βουνά" καύσιμης ύλης.

2. Τις τελευταίες εβδομάδες είχε γίνει στην περιοχή οργανωμένη κοπή πεύκων. Οι κορμοί, κομμένοι στη μέση, ήταν σωριασμένοι σε ομοιόμορφες και ισομεγέθεις δέκα ή περισσότερες ντάνες αριστερά και δεξιά του δρόμου. Πρέπει να βρίσκονταν εκεί πάνω από μήνα - τους έβλεπα κάθε φορά που περνούσα.

3. Οπως είναι γνωστό (κι αν δεν είναι, υπάρχουν σχετικές περοειδοποιητικές επιγραφές) απαγορεύεται η τοποθέτηση μελισσιών στον δρόμο. Υποθέτω για την πρόληψη ατυχημάτων. Στον συγκεκριμένο (κι όχι μόνο σε αυτόν) υπήρχαν μελίσσια.

4. Οι κολώνες της ΔΕΗ περνούσαν μέσα από το δάσος. Τα κλαδιά των πεύκων δεν τις άγγιζαν - με τον αέρα τις χτυπούσαν. Επαναλαμβάνω: κολώνες. Οχι πυλώνες υψηλής τάσης. Εμποτισμένες (με πίσσα;) για να μην σαπίζουν, με πορσελάνινες ασφάλειες οι οποίες, αν θυμάμαι καλά, σε υψηλές θερμοκρασίες ή σε άλλες ειδικές συνθήκες υπάρχει κίνδυνος να σπάσουν.

5. Εως πριν δύο χρόνια, εκεί που κατέληγε ο δρόμος από τη Μακρυμάλλη, έξω από το Κοντοδεσπότι στη διασταύρωση που οδηγεί στο χωριό Σταυρός (Βέρτουρα) υπήρχε στη διάρκεια του καλοκαιριού σε επιφυλακή πυροφυλακείο με μικρό όχημα της πυροσβεστικής. Εννοείται πως έχει ... καταργηθεί.

Τα στοιχεία αυτά με κάνουν να αναρωτιέμαι: Κανείς άλλος από τους κατοίκους και τους επαγγελματίες της περιοχής δεν τα είχε δει αυτά; Κανείς δεν προβληματίστηκε για τον κίνδυνο να ξεσπάσει πυρκαγιά σε ένα παρθένο δάσος; Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για την περιοχή του;

Ευτυχώς αυτή τη φορά - με τη βοήθεια του γεγονός ότι οι οικισμοί ήταν μικροί σε μέγεθος και άρα πιο εύκολα μπορούσαν να εκκενωθούν - δεν υπήρξε κάποιος κίνδυνος για ανθρώπιν ζωή.

Αλλά το «ωχ αδερφέ, δεν βαριέσαι» κάποια στιγμή, κάπου και κάπως πληρώνεται...