Δημήτρης Χ. Παξινός

Ακόμα βρίσκεις μερικούς στους δρόμους γύρω από την Ομόνοια, απτόητους να περιμένουν τα κορόιδα να παίξουν τον παπά, με τους δύο τρείς αβανταδόρους να σιγοντάρουν την προσπάθεια προσέλκυσης πελατών. Χωρίς επιτυχία! Που οι καλές παλιές εποχές με τους επαρχιώτες να πέφτουν θύματα της αφέλειάς τους.

Σχηματικά η έκφραση, ως γνωστόν, χρησιμοποιείται και σ’ άλλες περιπτώσεις. Που να ξέραμε όμως ότι θα συναντήσουμε τέτοια περίπτωση σε θλιβερό περιστατικό, πραγματικό, με πρωταγωνιστή ένα παπά, έναν ιερέα. Στην περιοχή Κρανιδίου.

Έγιναν οι απαραίτητες επαφές των οικείων της μεταστάσης για τα της τελετής. Από την προηγουμένη μέρα της κηδείας αναζητείτο ο παπάς να ορισθεί η ώρα που θα ερχόταν σπίτι, να κάνει τρισάγιο και να συνοδεύσει την σορό στην εκκλησία.

Προς τούτο τον περίμεναν στην εκκλησία συγγενείς για να τον μεταφέρουν στην οικία. Η ώρα της νεκρώσιμης ακολουθίας είχε ορισθεί με υπόδειξή του, στις 11 το πρωί, ως εκ τούτου με την συνέπεια που διέκρινε τους συγγενείς από τις 10 το πρωί τον περίμεναν στην εκκλησία. Ήδη από τις 10.30 είχε αρχίσει να συγκεντρώνεται ο κόσμος και να αναζητά τους συγγενείς.

Ο παπάς όμως δεν απαντούσε στις συνεχείς αγωνιώδεις κλήσεις της οικογένειας. Κάποια στιγμή το σήκωσε λίγο ή πολύ ενοχλημένη η γυναίκα του κι είχε δίκιο γιατί έκανε ζέστη εκείνη την μέρα και προφανώς ήταν άκεφη. Αλλά ακόμη πιο άκεφος ήταν ο σύζυγός της, που ήταν άφαντος.

Η ώρα είχε φθάσει 11 παρά τέταρτο όταν μας ειδοποίησαν ότι έφθασε ο παπάς στην εκκλησία. Οι συγκεντρωμένοι αδημονούσαν και δεν ήξεραν τι να υποθέσουν. Έτυχε κάτι στους συγγενείς, κάτι στον παπά. Μπά είπαν ορισμένοι , μην ανησυχείτε ο παπάς αργεί και τις Κυριακές. Δηλαδή καθυστερεί. Πολύ απασχολημένος φαίνεται και δεν προλαβαίνει. Εδώ ο παπάς εκεί ο παπάς νάτος ο παπάς.

Επιτέλους στις 11 παρά 10 εμφανίζεται φρέσκος, φρέσκος, άνετος χωρίς να πολυσκοτίζεται για την καθυστέρηση και την ταλαιπωρία, κυρίως ψυχική στην οποία είχαν υποβληθεί οι οικείοι με την αλλεπάλληλη αναζήτησή του.

Αφού έκανε το τρισάγιο, αναχώρησε η συνοδεία με επικεφαλής τον ιερέα που πολυάσχολος όπως είναι, κατά την μεταφορά της σορού έπαιζε στο κινητό του τηλέφωνο. Μέγα το μυστήριο του θανάτου λέει η εκκλησία μας. ΄Ισως προσπαθούσε να ξεδιαλύνει αυτό μυστήριο, που τον απασχολούσε τόσο έντονα. ΄Αγνωστοι οι βουλαί του συγκεκριμένου. Φθάσαμε στην εκκλησία με μισή ώρα καθυστέρηση. Καρτερικά περίμεναν οι φίλοι και συγγενείς να αποδώσουν φόρο τιμής στην μνήμη της κεκοιμημένης, ώρες περισυλλογής και προσευχής των παραστάντων στην νεκρώσιμη ακολουθία.

Υπήρχε όμως μια παραφωνία. Κι’ αυτή προερχόταν από τον απεσταλμένο του θεού, για να παρηγορήσει με τα λόγια του Ευαγγελίου όλους όσους συμμετέχουν σ’ αυτή την θεία τελετουργία που αποτελεί και μύηση στο μεγάλο αυτό μυστήριο.

Θλίψη αισθάνθηκαν, όσοι πληροφορήθηκαν τι συνέβη, για την τόσο καθυστέρηση. Αλλά και αγανάκτηση για την απρέπεια αυτή έναντι συγγενών και φίλων που παρέστησαν στην νεκρώσιμη ακολουθία.