Δημήτρης Δανίκας

Επειδή πολλά χρόνια επισκεπτόμουν Κάννες για να παρακολουθήσω το πασίγνωστο κινηματογραφικό φεστιβάλ. Επειδή οι τιμές των ξενοδοχείων διπλασιάζονται στη διάρκεια του φεστιβάλ. Αλλά και επειδή ο τιμοκατάλογος όλων των εστιατορίων και των cafe ουδεμία σχέση με τις αχαλίνωτες επιδόσεις της Μυκόνου. Γι αυτό μόνο μία η εξήγηση σχετικά με τις διαφορές Μυκόνου-Καννών.

Ποια είναι αυτή; Στις Κάννες λειτουργεί κάποιος επαγγελματισμός. Στη Μύκονο αρπαγή. Ο,τι αρπάξει ο πισινός μου. Οι τουρίστες είναι κορόιδα. Το πορτοφόλι σας παρακαλώ. Ολόκληρο. Ακόμα και τα φραγκοδίφραγκα

Ποιο το εφαλτήριο της αρπαγής; Μα φυσικά η μαζική προσέλευση «κορόιδων». Αφού, σου λέει, τα δίνουν, και μάλιστα λέγοντας «ευχαριστώ», ε τότε όρμα, βούτα και προχώρα. Πάμε παρακάτω

Το περιστατικό λοιπόν με θύματα την κυρία Μπρέντα Μούλτον και την 19χρονη κόρη της Κέιλα. Από τις ΗΠΑ. Οι οποίες καταγγέλλουν ότι ο λογαριασμός για δύο πιάτα με καβουρόποδαρα και δύο ποτά μοχίτο ήταν εξακόσια ευρώ.
Συμπληρώνοντας με «υποχρεωτικό» φιλοδώρημα 80 ευρώ!

Αν αυτές οι αστρονομικές τιμές είναι καταχωρημένες στον τιμοκατάλογο του «DK Oyster Bar» στον Πλατύ Γιαλό, τότε έπρεπε να πληρώσουν. Αν δεν είναι τότε πρέπει οι αρχές, από την πρώτη στιγμή να σπεύσουν και να τιμωρήσουν. Αυτό είναι το πρώτο επίπεδο με τα καβουροπόδαρα. Το δεύτερο έχει να κάνει με τη συμπεριφορά

Όταν η κυρία Μπρέντα Μούλτον αρνήθηκε να πληρώσει, τότε έπεσε πάνω σε απειλές του τύπου «θα καλέσω την αστυνομία, θα σε κρατήσουν εδώ και δεν θα επιστρέψεις στην πατρίδα σου. Μπορούμε εύκολα να βρούμε πού μένεις». Μάλιστα «το "αφεντικό του καταστήματος βγήκε έξαλλος έξω και μας πλησίασε με απειλητική διάθεση»

Είχε προηγηθεί, αρχές Μαίου, ένα άλλο περιστατικό στο ίδιο στέκι με θύμα την κυρία Σέριλ Λαμφίρ που για «δύο κύρια πιάτα, μια σαλάτα και λίγο ψωμί» έπρεπε να πληρώσει 1. 640 ευρώ. Η συνέχεια θυμίζει σκηνές από αμερικανικές, γκανγκστερικές ιστορίες στο Σικάγο του τριάντα

Λέει η κυρία. Λαμφίρ: «Όλοι οι άνδρες στο εστιατόριο σηκώθηκαν και μας περικύκλωσαν, ήταν τουλάχιστον πέντε, σχεδόν εμποδίζοντάς μας να μπούμε μέσα. Ήταν μια πολύ, πολύ τρομακτική κατάσταση επειδή ήμασταν έξι γυναίκες που μας περικύκλωναν πέντε άνδρες Πρέπει να προσθέσω ότι ήταν όλοι ντυμένοι στα μαύρα, ήταν κάπως γκανγκστερικό»

Κανονικά, μετά απ αυτές τις καταγγελίες έπρεπε η αντίδραση να ακολουθούσε την εξής σειρά. Από κάτω προς τα πάνω:

Ο Δήμαρχος τι κάνει; Απλώς μετράει κεφάλια; Και στη συνέχεια περιφέρεται από τη μία «γωνιά» στην άλλη, ανταλλάσσοντας χειραψίες με τους επιχειρηματίες; Ασε που θα τρίβει τα χέρια του «παιδιά φέτος πάμε να σπάσουμε όλα τα ρεκόρ. Γιούπι»!

Οι αξιωματικοί, οι ανώτεροι των αστυνομικών δυνάμεων που βρίσκονται στο νησί, τι κάνουν; Και πως αντέδρασαν διαβάζοντας τη φράση «θα καλέσω την αστυνομία, θα σε κρατήσουν εδώ και δεν θα επιστρέψεις στην πατρίδα σου. Μπορούμε εύκολα να βρούμε πού μένεις».

Λέω τώρα εγώ μπας και είναι κολλητάρια; Μπας και κάποιοι ένστολοι τα έχουν κάνει πλακάκια; Μπας και οι άρπαγες με τις τοπικές αρχές «κύλισε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι;»

Και ο αρμόδιος υπουργός Προστασίας του Πολίτη πως αντέδρασε; Δεν έπρεπε από την πρώτη στιγμή να στείλει εσπευσμένα κλιμάκια των Εσωτερικών Υποθέσεων;

Δηλαδή από τη μια καμαρώνουμε, ως κυβέρνηση και ως κοινωνία για την «βαριά βιομηχανία» του τουρισμού και από την άλλη όταν κάποιοι άρπαγες οργιάζουν εμείς σφυρίζουμε αδιάφορα

Και ο υπουργός Τουρισμού τι ακριβώς έκανε; Αντέδρασε; Επικοινώνησε με τον συνάδελφό του της Προστασίας του Πολίτη; Ολοι το κάνουν γαργάρα;

Και τέλος που ακριβώς «βόσκουν» κλιμάκια της Εφορίας; Αραγε ελέγχουν; Αραγε κατεβάζουν ρολά; Αραγε βάζουν πρόστιμα;

Προσέξτε μια αντίφαση γιγαντιαίων διαστάσεων. Η ελληνική κοινωνία στα πρόθυρα κατάρρευσης. Οι τιμές βασικών προιόντων σκαρφαλώνουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Και την ίδια στιγμή οι άρπαγες δημοφιλών τουριστικών προορισμών έχουν στήσει τρικούβερτο γλέντι

Με τέτοια περιστατικά που κάνουν τον γύρο του κόσμου διασύρεται η χώρα. Και με τέτοια φοροδιαφυγή, αναγκαστικά την τρύπα την καλύπτουμε εμείς. Αν είναι δυνατόν!

Όχι Ελλάδα αλλά Σωρρακώσταινα με περικεφαλαία!