Δημήτρης Δανίκας

Ένα λοιπόν. Αν και πλήθος ιπτάμενων και επίγειων μέσων επιχειρούν στα Βίλια. Αν και ανάμεσά τους πλήθος εξειδικευμένων πυροσβεστών. Και από την Πολωνία. Αν και εκατοντάδες χιλιάδες τόνοι νερού πλημμύρισαν την περιοχή. Αν και όλα έγιναν όπως πρέπει και όπως το διεθνές πρωτόκολλο συμβουλεύει και προτρέπει, παρόλα αυτά ακατάβλητος ο «στρατός» των πύρινων διαβόλων

Δύο λοιπόν. Είναι η πρώτη φορά, εν Ελλάδι φυσικά, που η Πολιτική προστασία λειτουργεί έστω κι αν αρκετές φορές δεν είναι τόσο αποτελεσματική. Να μην ανακαλέσω στη συλλογική μνήμη τα αποκαίδια και τις καμένες σάρκες στην Ηλεία επί Καραμανλή Junior. Και να μην αναφερθώ στο Μάτι με τον Τσίπρα του 2018!

Τρία λοιπόν. Όμως από υποδομές γιοκ. Τόσο με τους μετασχηματιστές της ΔΕΗ όσο και με την οργάνωση και την αποτελεσματικότητα των πυροσβεστών. Τα λάθη, οι παραλείψεις και οι καθυστερήσεις γκρέμισαν οικοσύστημα, κατέστρεψαν ολόκληρες περιοχές, σάρωσαν τα πάντα στο διάβα τους. Απίστευτο

Τέσσερα λοιπόν. Όμως ούτε προληπτική στρατηγική. Αφού η μετεωρολογική υπηρεσία προειδοποιούσε για παρατεταμένο καύσωνα, επιπέδου σαράντα πέντε βαθμών να τηγανίζει ολόκληρη τη χώρα. Με λίγα λόγια φωτιές προ των πυλών. Επομένως τι; Απλό. Κατεβάζεις τάγματα στρατού. Που σημαίνει περιφρούρηση εντός δασών και άλλων καταπράσινων, ευπαθών περιοχών. Και ταυτοχρόνως η ΔΕΗ αναλαμβάνει μετασχηματιστές και πυλώνες, δηλαδή τα πιο εκρηκτικά «εργαλεία» που θα διευκολύνουν και θα ανοίξουν δρόμους για την επέλαση του πύρινου εφιάλτη. Εγιναν όλα αυτά; Τίποτα. Πάντα εκ των υστέρων. Πάντα καθυστερημένα. Πάντα κατασταλτικά και πάντα ερασιτεχνικά

Πέντε λοιπόν. Από κοντά και το καθεστώς ασυλίας και αυθαιρεσίας της Δασικής υπηρεσίας. Μην αγγίξετε ούτε μισή πευκοβελόνα. Οι ανευθυνουπεύθυνοι της Δασικής, όπως η Ελλάδα των άκρων. Από τη μια με αυστηρότητα από την άλλη με αδιαφορία. Τα ετερόκλητα έλκονται. Επιτέλους αλλάξτε τη σχετική νομοθεσία. Καλύτερα να επιτραπεί, με όρους, η οικοδόμηση εντός των δασών, παρά να τα βλέπουμε να καίγονται και να μετατρέπονται σε στάχτες και μπούρμπερη

Εξι λοιπόν. Όμως εξαιρετική και άκρως ανθρωπιστική η τακτική της εκκένωσης των πολιτών. Κάποιοι, ξέρετε τώρα ποιοι, θα επιθυμούσαν πτώματα, καμένες σάρκες και εκατοντάδες νεκρούς. Να ισοφαρίσουν και γιατί όχι να μειοδοτήσουν. Περισσότεροι τώρα σε Βαρυμπόμπη και Εύβοια από εκείνους που «ψήθηκαν» στο Μάτι. Ακόμα και πανίδα, χλωρίδα, ανθρώπινη ζωή, στο βωμό μιας μικροπολιτικής, απάνθρωπης λογικής!

Εφτά λοιπόν. Και τέλος η μεγάλη ντροπή. Αναφέρομαι στο καρδιακό επεισόδιο του Νίκου Χαρδαλιά. Αναφέρομαι σε όλα εκείνα τα νοσηρά, τα κατάπτυστα σχόλια που αναρτήθηκαν και σουλατσάρουν στις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης. Ούτε στον χειρότερο εχθρό σου. Ούτε στους γείτονες Οθωμανούς. Ούτε σε κανέναν και πουθενά. Η μεγάλη ντροπή. Ο αχαλίνωτος, τυφλός, φανατισμός. Ο υπολανθάνων φασισμός. Ρεμπεσκέδες της Ελλάδος ενωθείτε. Ου να μου χαθείτε!