Βασίλης Χιώτης

Δίνει ένα ξεκάθαρο στίγμα πως στη κυβέρνησή του, δεν θα κυριαρχούν η οικογενειοκρατία και τα πολιτικά τζάκια. Κι αυτή είναι μια θέση που ασφαλώς αγκαλιάζει η κοινωνία.
Και γι αυτό αποφασίστηκε. “Είναι άδικο για τη Ντόρα Μπακογιάννη, αλλά δίκαιο για την κοινωνία” λένε κι οι συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη αιτιολογώντας την επιλογή του.

Αλλά για ποια κοινωνία μιλάμε; Γι αυτήν που ζητά να εκλείψουν τα “τζάκια” τελείως και να απαγορευτεί ακόμη και η υποψηφιότητά τους στις εκλογές;
Γι αυτήν που ζητά να τεθεί όριο ηλικίας στους βουλευτές και να αποσύρονται από την πολιτική στα οκτώ χρόνια θητείας;
Για την κοινωνία που δηλώνει στις δημοσκοπήσεις πως οι βουλευτές θα πρέπει να μην έχουν φρουρά και να έχουν μισθό ανειδίκευτου εργάτη;

Όποιος ακούει αυτή τη κοινωνία, δεν κάνει τίποτα άλλο, από το να ρίχνει τροφή στο τέρας του λαϊκισμού.
Ασφαλώς η οικογενειοκρατία είναι ένα πρόβλημα για τη Νέα Δημοκρατία, καθώς είναι πια στη Βουλή το μοναδικό κόμμα με πολύχρονη παρουσία που συνεχίζει να έχει στις τάξεις απόγονους μεγάλων πολιτικών οικογενειών. Αλλά το πρόβλημα δεν λύνεται με το αν θα είναι, ή δεν θα είναι υπουργός η Ντόρα Μπακογιάννη.

Το πρόβλημα θα λυθεί, όταν η οικογενειοκρατία παταχθεί εκεί όπου συνήθως επωάζεται: Στα υπουργικά γραφεία και στη Βουλή, όπου συνήθως διορίζονται συγγενείς, κολλητοί και φίλοι.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα δείξει συνεπής με την εξαγγελία του, όταν θα ανακοινώσει και την απαγόρευση διορισμού συγγενών πολιτικών σε όλα τα πολιτικά γραφεία Κι αυτό το μέτρο θα μπορεί να είναι άδικο για ορισμένους συγγενείς πολιτικών. Αλλά όχι περισσότερο άδικο από ότι ήταν για τη Ντόρα Μπακογιάννη. Και θα χτυπήσει την οικογενειοκρατία στη καρδιά της.

Ο αρχηγός της Ν.Δ. θα δείξει συνεπής, όταν εξαγγείλει την κατάργηση των συμβούλων και των ειδικών συνεργατών στα υπουργεία, θέσεις στις οποίες συνήθως φωλιάζουν ξαδέλφια, ανίψια, σύζυγοι και ερωμένες των εκάστοτε κυβερνώντων.

Θα δείξει επίσης συνεπής με την εξαγγελία του, όταν έλθει η ώρα να σχηματίσει την κυβέρνησή του και αγνοήσει όλες τις εσωκομματικές ισορροπίες που τηρούνται ακόμη και σήμερα στη παράταξή του, για ορισμένα πρόσωπα που δεν τα αγγίζει κανείς επειδή προέρχονται από πολιτικές οικογένειες.

Κι αυτό ίσως να είναι άδικο για ορισμένους. Αλλά τι να κάνουμε; Τώρα που το τέρας του λαϊκισμού μεγάλωσε, τρώει και αθώους...
Τα ίδια τα κόμματα άφησαν να δημιουργηθεί η εντύπωση πως όποιος είναι συγγενής πολιτικού και διορίζεται στο δημόσιο είναι άχρηστος.
Τα ίδια τα κόμματα άφησαν επί χρόνια να δημιουργηθεί η εντύπωση, πως όποιος πολιτικός προέρχεται από “πολιτικό τζάκι” είναι ανίκανος.

Επί χρόνια τώρα, κόμματα και κοινωνία, μπερδεύουν τα κόμματα τα “τζάκια” με τα “κούτσουρα”. Κι αντί να ρίξουν στην πυρά τα κούτσουρα, καίνε τα ίδια τα τζάκια...