Βασίλης Χιώτης

Σπουδαίο γίνεται, όταν έχεις κάνεις το λάθος και δεν το αναγνωρίζεις. Κι ακόμη σπουδαιότερο είναι, να το βλέπεις και να μην το διορθώνεις.

Αυτό είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτής της κυβέρνησης. Τα λάθη που έχει κάνει είναι πολλά. Αλλά πληρώνει κυρίως αυτά, που αρνείται να διορθώσει.

Έκανε λάθος με το δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015. Δεν το παραδέχθηκε ποτέ, αλλά το διόρθωσε ένα μήνα αργότερα, με την θρυλική “kolotoumba” και την ψήφιση του νέου μνημονίου.

Έκανε λάθος με την επιλογή Βαρουφάκη ως υπουργού Οικονομικών. Ακόμη και σήμερα δεν το έχει παραδεχθεί, αλλά κάποια στιγμή τον εκπαραθύρωσε! .

Πρόσφατα έκανε λάθος, όταν προσπάθησε να μας πείσει οτι δεν υπάρχει πετρελαιοκηλίδα. Στην συνέχεια κινητοποιήθηκε και η ζημιά περιορίστηκε.

Όλα τα λάθη μαζεύονται, όταν τα αναγνωρίζεις έστω και καθυστερημένα και τα διορθώνεις.

Αλλά τα λάθη που δεν διορθώνεις, δεν μαζεύονται. Κι αργά η γρήγορα, έρχεται η στιγμή που τα πληρώνεις όλα μαζί.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν αναγνώρισε τα λάθη του, με την παλαιοκομματική αντίληψη πως αν ένας πολιτικός ομολογήσει ένα λάθος, τότε το κάνει δώρο στον αντίπαλό του. Και προσπαθεί τα τα ξεπεράσει με αμήχανες συγνώμες, όπως αυτή του κ. Σπίρτζη.

Ο υπουργός Υποδομών εξήγγειλε άμεση εφαρμογή του ηλεκτρονικού εισιτηρίου και δεν παραδέχεται δεκαπέντε μέρες τώρα, πως δεν μπορεί να εφαρμοστεί αμέσως. Θα μπορούσε να ξεπεράσει το πρόβλημα με μια παράταση της μεταβατικής περιόδου, αλλά δεν το κάνει, για να μην παραδεχθεί πως έκανε λάθος εκτίμηση.

Αντιστοίχως η υπουργός Εργασίας δεν παραδέχεται την γκάφα με τις παράλογες αυξήσεις στις εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών που επέβαλλε ο προκάτοχός της. Κι αναγκάστηκε χθες να δώσει νέα παράταση στους υπόχρεους, διαπιστώνοντας ένα αδιέξοδο που δεν μπορεί να διαχειριστεί.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης, αρνείται να αλλάξει τον νόμο Παρασκευόπουλου, ενώ διαπιστώνει σχεδόν καθημερινά πόσο λάθος ήταν η μαζική αποφυλάκιση κακοποιών που είχαν καταδικαστεί με βαριά ποινικά αδικήματα. Αλλά δεν τον καταργεί, παρότι βλέπει καθημερινά τα αποτελέσματά του.

Τέτοια θέματα όμως, που στοιχίζουν αλλού ζωές, αλλού περιουσίες κι αλλού απίστευτες ταλαιπωρίες, δεν ξεπερνιούνται με μια απλή συγγνώμη, όταν γίνει η καταστροφή.

Όταν την ακούει ο λαός -που δεν την ακούει πάντα- απαντά: “Από τότε που βγήκε η συγγνώμη, χάθηκε το φιλότιμο”!

Η συγγνώμη έχει αξία, αν συνοδεύεται από τη φράση “έκανα λάθος”.

Αν ζητάς συγγνώμη, αλλά δεν παραδέχεσαι το λάθος και δεν το διορθώνεις, τότε είναι κοροϊδία.

Διότι όποιος ακούει τη συγνώμη του υπουργού, ενώ περιμένει τρεις ώρες στην ουρά για το δικό του λάθος, εξοργίζεται.

Πόσο μάλλον όταν έχει μπουχτίσει από συγγνώμες υπουργών, που δεν τις εννοούσαν...