Βασίλης Στεφανακίδης

Κι αυτή η ανάγνωση μετουσιώθηκε κι έγινε αντιληπτή σ' αυτούς τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης του, κατά τους οποίους καταγράφηκε ένα κλίμα αισιοδοξίας τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.

Οι τελευταίες όμως εξελίξεις στα εθνικά θέματα και η αυξανόμενη προκλητικότητα από τη γείτονα Τουρκία , τόσο με το μνημόνιο με τη Λιβύη όσο και με τις άλλες προκλήσεις αναφορικά με τα εικαζόμενα αποθέματα υδρογονανθράκων στη Ν.Α Μεσόγειο, έρχονται να καταδείξουν πως τίποτε δεν είναι γραμμικό στη γεωγραφική μας περιοχή.

Ήδη οι ξένοι επενδυτές και θεσμικοί παράγοντες, το πρώτο πράγμα που ρωτούν τους Έλληνες υπουργούς στις επαφές τους ,είναι να πληροφορηθούν τι θα γίνει με την εν γένει στάση και επιδιώξεις του Ερντογάν. Με άλλα λόγια οι υποψήφιοι επενδυτές νοιάζονται πολύ πριν επενδύσουν και κατευθύνουν κεφάλαια προς τη χώρα μας , για τη σταθερότητα.

Μια σταθερότητα όμως που δεν εξαρτάται μόνο από το χέρι μας αλλά κυρίως από άλλους, στο επικίνδυνο γεωπολιτικό παιγνίδι που παίζεται αυτές τις μέρες στη διεθνή σκακιέρα.

Αναμφίβολα λοιπόν αυτός ο αστάθμητος παράγοντας, η Τουρκία, μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο στις οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας και να τινάξει στον αέρα τις προσπάθειες για ανάταξη της οικονομίας και της επιστροφής σταδιακά ,στη νέα τύπου κανονικότητα. Προς επίρρωσιν τούτου αρκεί να δούμε για πότε μπήκαν στα τραπέζι και πάλι, οι προμήθειες εξοπλιστικών από αεροπλάνα μέχρι φρεγάτες πριν καλά -καλά σταθούμε στα πόδια μας από την πολύχρονη οικονομική κρίση.

Επιπρόσθετα, το γεγονός πως όλοι οι διεθνείς οίκοι και αναλυτές, δεν συμμερίζονται την αισιοδοξία της κυβέρνησης για ανάπτυξη 2,9% το 2020 και όλοι την εκτιμούν αρκετά χαμηλότερα, κάτι δείχνει. Άλλωστε και η ίδια η κυβέρνηση έχει ξεχάσει από καιρό τις οπτιμιστικές εξαγγελίες για ρυθμούς στο 4%.

Οι ώρες και οι μέρες επομένως που ζούμε, είναι εκ των πραγμάτων κρίσιμες, Αρκεί να αναλογιστούμε πως η ένταση στη Μέση Ανατολή πριν καν δούμε την εξέλιξη των γεγονότων που ας ελπίσουμε να μην ξεφύγουν, πυροδότησε αυξήσεις στο πετρέλαιο με άμεσο αντίκτυπο στην τσέπη των καταναλωτών και αναταραχή στις αγορές κεφαλαίου με άγνωστη συνέχεια και κατά πόσο μπορεί να εκκινήσει ένα καταστροφικό ντόμινο.

Επιπρόσθετα, ένα άλλο σημαντικό βαρίδι στις προσπάθειες ανάκαμψης, είναι το άρρωστο τραπεζικό μας σύστημα που εκτός του ότι παρέχει δανειακή ρευστότητα με το σταγονόμετρο , προσπαθεί να επιβιώσει με πρωτόγνωρους τρόπους επιχειρώντας να επιβάλλει προμήθειες στους πελάτες ακόμα και για απλές ενημερώσεις μέσω ΑΤΜ ή για την έκδοση μιας τραπεζικής επιταγής και κάθε τόσο χρειάζεται κυβερνητική παρέμβαση για να μειώσουν τις παράλογες χρεώσεις τους.

Οι ξένοι βέβαια ρωτάνε να μάθουν και για τον εκλογικό νόμο της απλής αναλογικής που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ ,καθώς νοιάζονται και για την κυβερνητική σταθερότητα, αλλά αυτό το θέμα τέλος πάντων ,είναι μέσα στις προθέσεις της κυβέρνησης να το λύσει σύντομα και να εκλείψει το ενδεχόμενο της ακυβερνησίας.
Με τους εξωγενείς όμως παράγοντες υπάρχει ένα πρόβλημα.

Γι αυτό εκτιμώ πως η πορεία της χώρας δεν θα είναι όπως θα θέλαμε όλοι, ανέφελη.

Και κανείς μας ,δεν θέλει να σκέφτεται τι θα συμβεί στην περίπτωση κάποιου θερμού επεισοδίου ένεκα του παραλογισμού της Άγκυρας και του βαθέως κράτους της Τουρκίας.

Γιατί, όπως είδαμε και στην προχθεσινή συνάντηση Τραμπ-Μητσοτάκη, τσάι και συμπάθεια γι εμάς και φιλία για τον Ερντογάν αλλά και κατανόηση για τις επιλογές του και ο νοών νοείτω.