Άννα Παναγιωταρέα

Ποια στάση θα κρατήσουν οι σύμμαχοί του, Ρωσία και Κίνα; Αποφεύγεται μια παγκόσμια σύρραξη; Είναι αυτός ο κηρυγμένος ακήρυχτος Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος; Η Ελλάδα με ποιον θα πάει και ποιον θα αφήσει; (Γνωστόν τοις πάσι: Οταν τσακώνονται οι ελέφαντες την πληρώνουν τα βατράχια!) Ο ευφάνταστος σχολιασμός στα μέσα και τα μήκη της ελληνικής μαζικής ενημέρωσης οργιάζει.

Στα πρωινάδικα κατατίθενται αμφιβολίες: Η βόμβα διαπέρασε τα 60-80 μέτρα μπετόν συν βράχο; Το καθεστώς των μουλάδων καταλύεται υπό την πίεση του παγκόσμιου Βορρά; Ευτυχώς που ο Τραμπ δήλωσε «κατά της καθεστωτικής αλλαγής». Επομένως, την περιμένουμε.

Επιπροσθέτως -πώς να κρατηθεί η έρμη η τηλεθέαση;-, οι αριστερούληδες, εκδήλως, αγχώνονται τι θα γίνει με την κυβέρνηση Μητσοτάκη που νομίζει ότι «βρίσκεται -πάαααλι;- στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Δεν πήρε το μάθημά της με την Ουκρανία»; Οι απορίες σε απευθείας σύνδεση με τον πρόεδρο Πούτιν υποθέτω...

Ηδη στα «κοινωνικά δίκτυα» διεξάγεται ο Γ’ Παγκόσμιος, στο ηλεκτρονικό πεδίο του Ιλον Μασκ, ανάμεσα στις σινο-ρωσικές δυνάμεις των τρολ και τις αντίστοιχες κοόρτεις του Τραμπ, συνεπικουρούμενες από την ερμηνεία «προφητειών» ευσεβών γερόντων περί επερχόμενων σημείων και τεράτων. Την κατακλείδα του σοσιαλ-ορυμαγδού αποτελεί η «διαπίστωση» περί δεινής θέσεως του… Ερντογάν που θα αναγκαστεί να κηρύξει πόλεμο στο Ισραήλ. Γιατί; Θα σας γελάσω. Με ξεπερνά η σοβαρότητα των επιχειρημάτων ότι πιθανόν να χάσει και… την Κωνσταντινούπολη!

Αναγνωρίζω ότι ο Τραμπ κατόρθωσε τέσσερα πράγματα:

Πρώτον, μας αιφνιδίασε. Η διαρροή του Πενταγώνου έδωσε άλλον προορισμό για τα βομβαρδιστικά κι άλλα σηκώθηκαν και βομβάρδισαν τους τρεις πυρηνικούς στόχους! Σιγά μη δεν υπήρχε…ντεπό!

Δεύτερον, μετρώ έκτη ημέρα απουσίας της λέξης «Τέμπη». Ούτε ως γεωγραφικός προσδιορισμός νεροποντής στη Θεσσαλία.

Τρίτον, το κομματικό μιντιακό παρασκήνιο κομψά αποσύρθηκε, καθώς η πρόεδρος Καρυστιανού διέγνωσε νέα εσχάτη προδοσία 14 βουλευτών! Εγώ να τα βλέπω που αγωνιούσα για την απειλή της ζωή της, όπως την ενημέρωσε αθλητικός δικαστικός πίνοντας καφέ.

Τέταρτον, μονόστηλο κατάντησε το μέγα θαύμα στην Κρήτη, όπου ο ζωικός πληθυσμός προβάτων ξεπέρασε εκείνον όλης της Ελλάδας. Να μην πω και των γειτόνων μας.

Ως παρέκβαση σημειώνω τη συστηματική αμνησία μας περί των κοινοτικών επιδοτήσεων «των κουτόφραγκων»: Ξεχάστηκαν οι «μερτσεντές» -των μεσογειακών προγραμμάτων-, σκεπασμένες με κουρελούδες μην τις κάψει ο ήλιος, στις επαρχιακές αυλές; Το ηρωικό σύνθημα «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά» του μπαμπακιού; Τα άπειρα, ως μανιτάρια, πράσινα γραφεία «μετεκπαίδευσης»; Οι χρωματικές αποχρώσεις στις γούνες… των προβάτων, ανάλογα σε ποιο μαντρί όδευαν προς καταμέτρηση; Φυσικά «αν και μαζί τα φάγαμε»** δεν είμαστε οι πρώτοι διδάξαντες. Ο Νότος -της ΕΟΚ- ήταν ευφάνταστος. Ας μη μας αδικώ...

Ωστόσο, αποτέλεσε είδηση η κυβερνητική «νευρικότητα» που διέγνωσαν αντιπολιτευτικά ΜΜΕ μετρώντας τις αλλεπάλληλες συσκέψεις του πρωθυπουργού! Τους απασχολεί το Ιράν: Θα μπορέσει να συνεχίσει το πυρηνικό οπλοστάσιο στο απώτερο μέλλον; Οχι οι επιπτώσεις της συνέχειας του πολέμου στη χώρα μας; Καύσιμα και ενέργεια με ταυτόχρονη ανάσχεση του τουρισμού -προσμετρώντας ΚΑΙ τον επίμονο πληθωρισμό- μεταβάλλονται σε άμεση απειλή για την ελληνική οικονομία. Ο Μητσοτάκης θα πετούσε χαρταετό;

Στον πόλεμο με την Ουκρανία ελπίσαμε ότι η Ευρώπη θα αποτινάξει τον λήθαργό της χαράσσοντας κοινή ενεργειακή πολιτική. Εις μάτην! Να που είμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Και θέλουν να μην ανησυχεί ο πρωθυπουργός! Ακόμη κι αν αντέχει η οικονομία ανάλογες -του COVID- επιδοματικές ενισχύσεις, πόση ευελιξία συνιστάται στον επανασχεδιασμό των προτεραιοτήτων, με επικεφαλής τις φοροελαφρύνσεις, που έχουν ήδη προαναγγελθεί, για τη ΔΕΘ; Παραμυθία συνιστά η δήλωση του υπουργού Οικονομικών Κυριάκου Πιερρακάκη: «Η λογική της ΔΕΘ δεν αλλάζει». Μήπως, ταυτόχρονα, κάνουμε -πριν αναγκαστούμε- εκείνο που λένε οι Γάλλοι; À la guerre comme à la guerre;

Δεν ξέρω πώς αξιολογούνται τα σενάρια: Ευοίωνα ή σκούρα βυσσινί. Αλλά τα κυκλοφορούντα, περί πρόωρων εκλογών, με ενεστώσες ρευστότητα, αστάθεια, αβεβαιότητα, καθολική ανασφάλεια και μιαν αντιπολίτευση ως εναπομείναντα μπάζα σε νταμάρι, θαρρώ πως είναι άκρως επικίνδυνα. Ευτυχώς, τα απονενοημένα διαβήματα απορρίπτονται από τον Κυριάκο Μητσοτάκη…

* À la guerre comme à la guerre: Στον πόλεμο, όπως στον πόλεμο.
** «Μαζί τα φάγαμε», δήλωσε στη Βουλή ο Θεόδωρος Πάγκαλος στις 21 Σεπτεμβρίου 2010, ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παπανδρέου.