Cheryl Stayed: Η ζωή μετά την «Άγρια»

Από τις πολλές, πρωτόγνωρες και συναρπαστικές, εμπειρίες που αποκόμισε στα δύο χρόνια που κυκλοφόρησε το Wild, η μεταφορά της ιστορίας της στη μεγάλη οθόνη μοιάζει αξεπέραστη. Και, για κάποιες σκηνές της ταινίας, δύσκολη. Θυμάται, μάλιστα, έντονα την πρώτη στιγμή που είδε τη Reese Witherspoon να υποδύε­ται τον παλιό της εαυτό, εκείνη την «άγρια» Cheryl.

Ήταν στην πρεμιέρα και δίπλα της καθόταν η φίλη της Oprah Winfrey. Τότε, η Cheryl έσκυψε πάνω της και ζήτησε τη συμβουλή της: «Πώς να δι­αχειριστώ αυτό που νιώθω αυτή την ώρα;» ρώτησε η συγγραφέας. Κι εκείνη της απάντησε: «Cheryl, ειλικρινά δεν ξέρω. Δεν έχω νιώσει κάτι αντίστοιχο, γιατί δεν έχει γίνει μια ταινία φτιαγμένη για μένα».

Ο χαρακτηρισμός «εντυπωσιασμένη» θα μπορούσε να εκφράζει τη Strayed. Ποτέ, άλλωστε, δεν περίμενε ότι ξεκι­νώντας το 1990 το ταξίδι της για να βρει τον εαυτό της και τελικά την ευτυχία, σε συνδυασμό με την πεζοπορία 1.800 χι­λιομέτρων μέσα στην άγρια φύση της Αμερικής, θα έφτανε, το 2012, στη συγ­γραφή και κυκλοφο­ρία του Wild. Κι ακόμα περισσότερο, ποτέ δεν φανταζόταν ότι η περιγραφή της αναζήτησής της, για αγάπη και επούλωση των πληγών που της προκάλεσαν σημαντι­κές απώλειες, θα συγκι­νούσε περισσότερο από 1.300.000 αναγνώστες. Και αυτά όχι μόνο έγιναν, αλλά η γεμάτη κινδύνους και ανατροπές περιπέτειά της έγινε ταινία, με το ενδεχόμενο να κερδίσει Όσκαρ!



Η συγγραφέας, όμως, δεν αφήνει τη διασημότητα και την αίγλη που απέ­κτησε να επηρεάσουν τη ζωή της. Για εκείνη, άλλωστε, άλλο είναι το «βρα­βείο». Και το έχει ήδη κερδίσει: «Στην ηλικία μου και με τις εμπειρίες που έχω, δεν επιζητώ πλέον την επιβεβαί­ωση από άλλους. Έτσι, απολαμβάνω όλα όσα συμβαίνουν» λέει, δηλώνο­ντας «μια χαρούμενη μητέρα δύο παι­διών που ζει στο Πόρτλαντ» – και αυτό δεν θα το άλλαζε με τίποτα! «Η αγάπη μου για τα παιδιά μου είναι βαθύτερη από όλα και έχει απλοποιήσει τα πά­ντα» τονίζει.

Συναισθήματα γαλήνης, τόσο διαφο­ρετικά από την εποχή που, συντετριμ­μένη από το θάνατο της μητέρας της και τη διάλυση του γάμου της, αλλά και απογοητευμένη από τους ανθρώπους, πειραματιζόταν επικίνδυνα με τα ναρ­κωτικά και αναλωνόταν σε ευκαιριακές σεξουαλικές σχέσεις. Μέχρι που, στα 26 της χρόνια, ακολουθώντας το ένστικτό της για να νικήσει τους φόβους της, να γνωρίσει τον εαυτό της και εντέλει την ευτυχία, πήρε την τολμηρή απόφαση να διασχίσει το δύσβατο Μονοπάτι της Κο­ρυφογραμμής του Ειρηνικού.

«Ξαναζώντας» τώρα, μέσω της ται­νίας, αυτό το «ανήσυχο» παρελθόν της, κάποιες φορές δακρύζει. «Ξέρω ότι η Witherspoon υποδύεται, αλλά ο τρόπος της είναι τόσο πειστικός!» λέει για την ηθοποιό που της εμπιστεύτηκε χωρίς δεύτερη σκέψη το ρόλο. «Βλέποντάς την, πολλές φορές ένιωσα την καρδιά μου να σπάει και πάλι» ομολογεί. (Από την πλευρά της, η Witherspoon, 38, δη­λώνει: «Τη νιώθω σαν αδελφή μου. Ήταν κοντά μας συνεχώς στα γυρί­σματα. Πραγματικά μας έδινε έμπνευση…».)



Η παρουσία του συζύγου της Brian Lindstrom (που τον γνώρισε μέσω ενός φίλου της, εννέα μόλις ημέρες μετά το τέλος της εξαντλητικής πεζοπορίας της στην άγρια φύση) τα τελευταία δε­καπέντε χρόνια δημιουργεί ασφάλεια στη Strayed. Και τα δύο παιδιά που απέκτησαν, ο 10χρονος σήμερα Carver και η 9 χρονη Bobbi (που έχει το όνομα της μητέρας της) διώχνουν από το μυαλό της όλες τις άσχημες αναμνή­σεις. Έχει βρει την εσωτερική της ηρε­μία. Η αγάπη τα έχει γιατρέψει όλα.

Όπως και στο βιβλίο της, έτσι και στην ταινία, η παρουσία της μητέρας της ήταν έντονη. Σαν να βρισκόταν πίσω από κάθε λέξη στις σελίδες του και σαν να ακουγόταν σε κάθε γύρισμα ο χτύπος της καρδιάς της. Η Strayed τη χαρακτη­ρίζει «χαρισματική μητέρα». Χάθηκε ξαφνικά από καρκίνο του πνεύμονα σε ηλικία 45 ετών. «Η μαμά μου υπήρξε το βασικότερο πρόσωπο στη ζωή μου, γιατί με βοήθησε να διαμορφώσω την προσω­πικότητά μου» λέει η συγγραφέας. Ο πατέ­ρας της «έφυγε» όταν ήταν 6 χρόνων, αλλά «είναι σαν να μην πέ­θανε ποτέ».

Τώρα, παρακολουθώντας τη Laura Dern να υποδύεται τη μητέρα της, συ­γκινήθηκε ιδιαίτερα στις σκηνές που «μάνα και κόρη» χόρευαν κι έπειτα έπαιζαν στο κρεβάτι. «Τα παιδιά μου, βλέποντας την Dern, μπορούν να πουν “αυτή ήταν η γιαγιά μας!”».

Ώριμη, ψύχραιμη και ευτυχισμένη, η Strayed δηλώνει πανέτοιμη για τη λα­μπερή βραδιά της απονομής των κινη­ματογραφικών βραβείων. Με τη βοήθεια της Witherspoon έχει μάθει να ισορροπεί πάνω στις ψηλοτάκουνες γόβες που θα φορέσει στο κατακόκκινο χαλί. Στα μελλοντικά σχέδιά της βρί­σκονται δύο ακόμα βιβλία, ένα μυθι­στόρημα κι ένα αυτοβιογραφικό. Τι θα έλεγε στον 26άχρονο εαυτό της, αν είχε τη δυνατότητα να γυρίσει πίσω στο χρόνο; «Ότι όλα θα πάνε περίφημα. Ότι είναι καλό να πέφτεις σε λάθη και να αποτυγχάνεις». Και καταλήγει στο πιο σημαντικό: «Αποδέ­ξου τον εαυτό σου όπως είναι. Μεγαλώ­νοντας θα καταλάβεις ότι αυτό είναι καλύ­τερο απ’ όλα…».

Διαβάστε περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το ΘΕΜΑ.