Έγκλημα για την Αγάπη του «Next Top Model»

Το τραγικό έγκλημα που συγκλόνισε πριν από πέντε χρόνια το Μενίδι αλλά και την Καλλιθέα ξυπνάει στο Εφετείο, με την αυγή του νέου χρόνου… Ενα ξημέρωμα του Απρίλη, το 2014, ήταν αρκετό για να αλλάξει μια για πάντα τις ζωές όλων όσοι πρωταγωνίστησαν σε αυτή την ιστορία ζήλειας, παράνοιας και εκδίκησης που κατέληξε στο φονικό ενός αθώου νεαρού που ονειρευόταν να φτιάξει τη ζωή του με την Αγάπη, το μοντέλο της καρδιάς του.

Πρωτοχρονιά 2019 σε ένα μικρό διαμέρισμα στην Καλλιθέα, κενό από κόσμο, χαμόγελα και ευχές. Ολα μοιάζουν σκοτεινά, ένα αχνό φως πέφτει μονάχα στα κορνιζαρισμένα πορτρέτα ενός νεαρού άνδρα. Απέναντί τους μια γυναίκα, η ίδια πάντα γυναίκα, η κυρία Βαλεντίνα, να τα θωρεί με βλέμμα γεμάτο λατρεία, αλλά άδειο από προσμονή. Παίρνει τις κορνίζες στα χέρια της, τις αγκαλιάζει σφιχτά, ο πόνος τώρα ζωντανεύει, γίνεται μαχαιριά που σκίζει τα σωθικά της. «Πριν από πέντε χρόνια έσφαξαν τον γιο μου με 15 μαχαιριές. Από τότε ο χρόνος σταμάτησε για μένα. Μου πήραν το παιδί μου, το πιο πονόψυχο, το πιο καλό από τα τρία μου αγόρια, και μου στέρησαν τη ζωή. Ο φονιάς του μπήκε στη φυλακή και παρακαλώ τον Θεό να υποφέρει εκεί μέσα. Σε λίγες μέρες, τη Δευτέρα 7 Ιανουαρίου, είναι το Εφετείο. Ο φονιάς του γιου μου θέλει να μειώσει την ποινή του, να ζήσει πάλι ελεύθερος. Ακούτε; Ελεύθερος. Αυτός που έθαψε ένα παιδί 27 ετών και μαζί του μια ολόκληρη οικογένεια. Αν υπάρχει Δικαιοσύνη, δεν πρέπει κανείς να τον ακούσει, δεν πρέπει να υπάρξει συγχώρεση απέναντι σ’ έναν στυγνό δολοφόνο», λέει.

Η φωνή της τώρα μαλακώνει και ύστερα γίνεται λυγμός και θύμηση: «Οταν ήρθα στην Ελλάδα ως ομογενής από τη Ρωσία με τα δύο από τα τρία αγόρια μου -ο μεγάλος μου γιος σπούδαζε εκεί κι έμεινε πίσω- τα πράγματα για εμάς δεν ήταν απλώς δύσκολα, αλλά ισοδυναμούσαν με την κατάκτηση ενός άθλου επιβίωσης. Ο Στάθης μου (Στάνισλαβ) δούλευε από τα 14 προκειμένου να βοηθάει εμένα και να σπουδάσει τον μικρό του αδελφό. Ολη η Καλλιθέα μιλούσε για την καλοσύνη και το χαμόγελό του. Δεν υπήρχε πιο καλό παιδί. Ηταν περίπου 25 ετών όταν συνάντησε τον μεγάλο έρωτα στο πρόσωπο μιας κοπέλας, της Αγάπης Τουρατζίδου: “Μαμά”, μου είπε. “Μ’ αυτή την κοπέλα πάμε σοβαρά. Να φτιάξουν λίγο τα πράγματα σε οικονομικό επίπεδο και θα κάνουμε γάμο και γλέντι τρικούβερτο”. Λίγο καιρό μετά τη γνωριμία τους συνάντησα την Αγάπη και τους γονείς της. Ομορφη κοπέλα εκείνη, καλοί άνθρωποι οι δικοί της. Πού να ’ξερα τότε ότι αυτή η σχέση δεν θα οδηγούσε το παιδί μου στα σκαλοπάτια της εκκλησίας αλλά στο χώμα. Πού να γνώριζα εκείνη την εποχή ότι αυτός ο έρωτας, μέσα από διαβολικές διαδρομές, θα σήμαινε την καταδίκη του Στάθη μου σε θάνατο».

Ο μεγάλος έρωτας και η μεγάλη αντιπάθεια

Είναι στα μέσα του 2011 όταν ο 24χρονος τότε Στάνισλαβ (Στάθης) Πικόβ Σιργανίδης γνωρίζει τη 17χρονη Αγάπη Τουρατζίδου. Εκείνος εργάζεται νυχθημερόν σε μία αποθήκη ποτών και τροφίμων στην Καλλιθέα κι εκείνη σε σούπερ μάρκετ στα Κάτω Πατήσια. Λίγο καιρό μετά τη γνωριμία τους η Αγάπη αποφασίζει να γνωρίσει τον Στάνισλαβ στην οικογένειά της: στους γονείς της Βιτάλιο και Σοφία και στη μεγαλύτερη αδελφή της, την Αλεξάνδρα.

Τον συμπαθούν όλοι, τον αγκαλιάζουν όλοι, εκτός από τον 27χρονο σύντροφο της Αλεξάνδρας Γιάννη Ζεϊτινίδη, ο οποίος σύμφωνα με τα λεγόμενα της Αγάπης: «Φαινόταν ότι δεν συμπαθούσε ιδιαίτερα τον Στάνισλαβ, αφού, όταν μέναμε μόνοι μας, κάποιες φορές μου έλεγε ότι “αυτόν τον τύπο δεν τον πάω, δεν μου αρέσει”». Οι δύο άνδρες, πέρα από τον έρωτά τους για τις αδελφές Τουρατζίδου, δεν έχουν τίποτα κοινό. Ο Στάνισλαβ είναι ένα παιδί χαμηλών τόνων σε αντίθεση με τον εκρηκτικό Γιάννη, ο πρώτος λατρεύει τη δουλειά και το «καθαρό μυαλό», ο δεύτερος εργάζεται περιστασιακά και μπερδεύει συχνά τη νηφαλιότητα με τον κόσμο των παραισθήσεων. Η Αγάπη και η Αλεξάνδρα γνωρίζουν καλά ότι το χάσμα ανάμεσα στους δύο άνδρες είναι αδύνατον να γεφυρωθεί, σπανίως συναντώνται όλοι μαζί, ο Στάθηςωωω δεν θέλει στο σπίτι του τον εξωστρεφή Στάνισλαβ, δεν επιθυμεί να έχει μαζί του ούτε καλημέρα, τίποτα δεν είναι ικανό να τους ενώσει.

Η Αγάπη μετακομίζει σε μια μικρή γκαρσονιέρα που διατηρεί ο Στάθης στην Καλλιθέα, θέλει να χτίσει δίπλα του τη ζωή της, πιστεύει βαθιά σε εκείνον και σε όσα μπορεί ο ίδιος να καταφέρει για εκείνη. Η Αλεξάνδρα, από την άλλη, από τα 18 της χρόνια μένει μαζί με τον Γιάννη και τη μικρή τους κόρη σε κάποιο λυόμενο στον οικισμό σεισμοπλήκτων στο Στρατόπεδο Καποτά, η ζωή της μοιάζει να καταρρέει δίπλα του, έχει πάψει να πιστεύει σε εκείνον και σε όσα ο ίδιος υπόσχεται κατά καιρούς ότι μπορεί να καταφέρει για εκείνη. Κι όσο η σχέση της Αγάπης φαίνεται να τραβάει τον δρόμο της ολοκληρωτικής ευτυχίας τόσο ο πολύχρονος δεσμός της Αλεξάνδρας μοιάζει να οδηγείται στο απόλυτο αδιέξοδο...

Ο χωρισμός της Αλεξάνδρας και η αρχή του τέλους

Τον Ιανουάριο του 2014 η Αλεξάνδρα αποφασίζει να δώσει τέλος στη σχέση της με τον Γιάννη και τον εγκαταλείπει παίρνοντας μαζί της την 8χρονη τότε κόρη τους, την οποία ο Ζεϊτινίδης δεν είχε αναγνωρίσει τυπικά. Η κοπέλα μιλάει στους δικούς της για τις δύσκολες μέρες που πέρασε δίπλα του και η απόφασή της να μη γυρίσει ποτέ κοντά του είναι οριστική, τα γεγονότα που την πλαισιώνουν, έτσι όπως η ίδια τα περιγράφει, κάτι παραπάνω από τρομακτικά: «Με χτυπούσε συνέχεια και με κακομεταχειριζόταν όλα τα χρόνια που ήμασταν μαζί, με κρατούσε κλειδωμένη στο σπίτι και δεν με άφηνε να βλέπω τους γονείς μου για μεγάλο χρονικό διάστημα (μέχρι και έξι μήνες), μου επέτρεπε να μιλάω στο τηλέφωνο με τους γονείς μου και την αδελφή μου μόνο όταν ήταν αυτός παρών. Με είχε χτυπήσει επανειλημμένα και είχα σημάδια στο πρόσωπο, στα πόδια και στο κεφάλι.

Οταν συνέβαινε αυτό, δεν με άφηνε να βγαίνω από το σπίτι. Ποτέ του δεν είχε δουλέψει σε κανονική εργασία και δρούσε παράνομα... Εφερνε λεφτά αλλά από πού δεν γνωρίζω, ποτέ δεν μου έλεγε τις δουλειές του. Είχε εμπλοκή με ουσίες, έκανε έναν χρόνο, το έκοβε δυο μήνες, το ξανάρχιζε... Οταν αγαπάς κάποιον, νομίζεις ότι θα αλλάξει κάποια στιγμή. Δεν αλλάζει όμως ποτέ. Παρέμεινα μαζί του αυτά τα χρόνια, παρά τα όσα μου έκανε, γιατί με απειλούσε ότι αν έφευγα θα με σκότωνε ή θα σκότωνε τους γονείς μου και την αδελφή μου. Πίστευα πράγματι ότι μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο και τον φοβόμουν διότι στο σπίτι όπου μέναμε είχε μαχαίρι, τσεκούρι και όπλα που κατά καιρούς άλλαζε. Είχα υποστεί τόσα πολλά που στο τέλος δεν με ένοιαζε αν θα με σκότωνε».

Η Αλεξάνδρα μετακομίζει μαζί με την κόρη της στους γονείς της, ο Γιάννης όμως δεν μπορεί να αποδεχτεί την απόφασή της. Της τηλεφωνεί συνέχεια, την παρακαλάει, την εκφοβίζει, την ικετεύει, την απειλεί, η απόσταση που πλέον τους χωρίζει δεν τον εμποδίζει να της κάνει ξανά τη ζωή κόλαση. Οταν η κοπέλα αλλάζει τηλέφωνο, προκειμένου να μην μπορεί να τη βρει, εκείνος τηλεφωνεί στους γονείς της και στην αδελφή της την Αγάπη απειλώντας θεούς και δαίμονες. Τον Μάρτιο του 2014, ο 30χρονος τότε Γιάννης την επισκέπτεται στη δουλειά της και της λέει πως αν δεν γυρίσει σε εκείνον και αν δεν πάψει να κάνει παρέα με την Αγάπη και τον Στάνισλαβ, θα χυθεί αίμα. Αυτή δεν είναι η μοναδική φορά που ο Γιάννης εκφράζει το μίσος του απέναντι στον Στάνισλαβ καθώς, σύμφωνα με τα λεγόμενα της Αλεξάνδρας, «από τη στιγμή που χώρισα η αδελφή μου και ο Στάνισλαβ ήταν συνεχώς δίπλα μου για να με στηρίζουν. Ο Γιάννης εκνευριζόταν και μου έλεγε ότι θα γίνω σαν κι αυτούς, ότι η αδελφή μου είναι ανήθικη, ότι ο Στάνισλαβ είναι αχώνευτος και ότι κάποια στιγμή θα με παρατήσουν και θα μείνω μόνη μου. Ο Γιάννης μισούσε τον Στάνισλαβ γιατί προσπαθούσε να μου φτιάχνει τη διάθεση και να με κάνει να περνάω καλά. Τον μισούσε διότι με πήγαινε μαζί με την αδελφή μου σε μέρη όπου δεν είχα πάει και φερόταν πολύ καλά στην κόρη μου. Ο Στάνισλαβ ήταν ένα πολύ καλό παιδί».

Το μοιραίο βράδυ, οι 15 μαχαιριές και τα ισόβια

Το ημερολόγιο γράφει 26 Απριλίου 2014 και τα ρολόγια 8 μ.μ. όταν ο Στάνισλαβ μαζί με κάποιον φίλο του σταματούν έξω από το σούπερ μάρκετ στα Κάτω Πατήσια, όπου εργάζονται ως υπάλληλοι οι δύο αδελφές. Η Αλεξάνδρα και η Αγάπη επιβιβάζονται στο αυτοκίνητο, η παρέα κάνει μια στάση στην Καλλιθέα προκειμένου οι γυναίκες να αλλάξουν ρούχα και στη συνέχεια μεταβαίνουν όλοι μαζί στη Γλυφάδα. Κάθονται σε μία παραλία, πίνουν βότκα, γελάνε, χορεύουν, συζητούν, τίποτα δεν μοιάζει ικανό να ανακόψει τη χαρά τους. Γύρω στη 1.50 τα ξημερώματα της 27ης Απριλίου το κινητό της Αγάπης αρχίζει να χτυπά επίμονα. Είναι ο Γιάννης. Εκείνη αρχικά δεν απαντά, εκείνος της στέλνει ένα ακόμη απειλητικό μήνυμα, η κοπέλα απομακρύνεται από την παρέα, απαντά στο τηλέφωνο και τον ρωτάει τι θέλει. Θέλει την αδελφή της. Η Αγάπη αρνείται να του τη δώσει, εκείνος τη βρίζει και απειλεί ότι θα την κάνει κομμάτια...

Το εν λόγω τηλεφώνημα δεν αργεί να γίνει αντιληπτό από την παρέα, το κέφι χαλάει, κανείς δεν έχει πλέον διάθεση να παραμείνει στην παραλία της Γλυφάδας, όλοι συμφωνούν πως το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να γυρίσουν στο σπίτι του Στάνισλαβ στην Καλλιθέα. Πράγματι. Το αυτοκίνητο με την τετραμελή παρέα φτάνει στην Καλλιθέα, ο Στάνισλαβ προφασίζεται ότι θέλει να βρει μια καλή θέση για parking, οι κοπέλες αποβιβάζονται και ο φίλος του μένει μαζί του στο αυτοκίνητο. Ο Στάνισλαβ δεν θέλει να παρκάρει. Λέει στον φίλο του να κατέβει κι αυτός ανακοινώνοντάς του πως σκοπεύει να πάει στο σπίτι του Ζεϊτινίδη και να του ζητήσει τον λόγο για τα απειλητικά τηλεφωνήματα προς την Αγάπη. Ο φίλος του τού λέει να μην το κάνει και στη διαδρομή από Καλλιθέα προς Μενίδι προσπαθεί να τον μεταπείσει. Δεν τα καταφέρνει. Λίγη ώρα αργότερα οι δύο άνδρες μπαίνουν στην αυλή του Ζεϊτινίδη και ο Στάνισλαβ φωνάζει δυο-τρεις φορές «Γιάννη, βγες έξω». Μετά από περίπου δύο λεπτά, ο Γιάννης Ζεϊτινίδης στέκεται μπροστά του. Ο Στάνισλαβ τον ρωτά για ποιον λόγο βρίζει την Αγάπη, γιατί κατηγορεί εκείνη για τον χωρισμό του από την Αλεξάνδρα.

Δεν αργούν να ξεσπάσουν φωνές που μετατρέπονται σε ύβρεις και ύστερα σε μπουνιές. Ενόσω είναι όρθιοι, ο Ζεϊτινίδης κρατώντας ένα κουζινομάχαιρο καταφέρνει με δύναμη τα δύο πρώτα χτυπήματα στην κοιλιά και στα πλευρά του Στάνισλαβ. Ο τελευταίος, σαν να μη νιώθει τίποτα, συνεχίζει να απαντά στις μαχαιριές με τα χέρια του, το μαχαίρι του Ζεϊτινίδη καρφώνεται τουλάχιστον άλλες 13 φορές στο σώμα του Στάνισλαβ, με τις τελευταίες να τον βρίσκουν στον λαιμό. Λίγα λεπτά αργότερα ο Ζεϊτινίδης εξαφανίζεται μέσα στο σκοτάδι προς τα βουνά και ο Στάνισλαβ προχωρά αργά προς το αυτοκίνητό του συνειδητοποιώντας τότε -για πρώτη φορά- ότι έχει μαχαιρωθεί. Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποιεί και ο φίλος του όσα έχουν συμβεί, καθώς μέχρι τότε πίστευε ότι οι δύο άνδρες απλώς δέρνονται και προσπαθούσε να τους ηρεμήσει με τα λόγια. «Πάμε γρήγορα στο νοσοκομείο», του λέει ο Στάνισλαβ πιάνοντας την κοιλιά του. Ο φίλος του κάθεται στη θέση του οδηγού, ενημερώνει το ΕΚΑΒ και την Αλεξάνδρα, ο Στάνισλαβ μεταφέρεται στο «Γ. Γεννηματάς» και λίγα λεπτά αργότερα, στις 04.05 της 27ης Απριλίου του 2014, αφήνει την τελευταία του πνοή.

Ο Ζεϊτινίδης παραδίδεται στις Αρχές δύο ημέρες αργότερα και ομολογεί την εκ μέρους του ανθρωποκτονία ισχυριζόμενος ότι οδηγήθηκε σε αυτήν από τον φόβο του και από άμυνα: «Δεν ήθελα να σκοτώσω κανέναν. Εκείνη τη μέρα φοβήθηκα για τη ζωή μου. Μπήκαν στο σπίτι, φώναζαν. Τους μιλούσα και δεν άκουγαν. Το άτιμο το μαχαίρι το χτύπησα, μία-δυο φορές, δεν θυμάμαι πόσες, από τον φόβο μου. Ηθελα να σταματήσει να με χτυπάει. Ημουν σε άμυνα. Μπήκαν σπίτι μου δύο άνθρωποι μεθυσμένοι και με χτυπούσαν αλύπητα. Ελεγαν “θα σε κάνουμε κομματάκια στα βουνά”. Φοβήθηκα. Εκανα την τελευταία προσπάθεια αποτοξίνωσης (από τα ναρκωτικά) τρεις βδομάδες πριν από το συμβάν. Λυπάμαι αλλά λυπάμαι περισσότερο για τη ζωή μου».

Απειλές μέσα από τη φυλακή

Το δικαστήριο δεν πείθεται και τον καταδικάζει σε ισόβια κάθειρξη, καθώς «αποδείχθηκε ότι ο κατηγορούμενος τέλεσε με πρόθεση και σε ήρεμη ψυχική κατάσταση την ανθρωποκτονία». Οι απειλές απέναντι στην Αγάπη Τουρατζίδου δεν σταμάτησαν τη μέρα που ο Ζεϊτινίδης παραδόθηκε στις Αρχές και ομολόγησε το αποτρόπαιο έγκλημά του. Δεκαπέντε ημέρες μετά τη σύλληψή του, μέσα από τις Φυλακές Λάρισας, της τηλεφωνούσε βρίζοντάς τη χυδαία και απειλώντας την: «Εσύ φταις για όλα και θα πληρώσεις!». Η ποινή της ισόβιας κάθειρξης ήταν η μόνη ικανή να κατευνάσει τον τρόμο της Αγάπης και της Αλεξάνδρας, η μόνη που θα μπορούσε να «ισοσταθμίσει» τη βίαιη δολοφονία ενός ανθρώπου.

Τα χρόνια πέρασαν. Η Αγάπη ασχολήθηκε με το modeling, έλαβε μέρος στο «Greece’s Next Top Model». Το παρεμφερές μονοπάτι μιας νέας ζωής επέλεξε να ακολουθήσει και η αδελφή της Αλεξάνδρα, η οποία παντρεύτηκε και απέκτησε ακόμη ένα παιδί. Σε δύο ημέρες από σήμερα ο εφιάλτης του παρελθόντος αναμένεται ωστόσο να ξυπνήσει, ύστερα από την εκδίκαση της έφεσης που έχει ασκήσει ο Ζεϊτινίδης. Εκεί όπου για ακόμη μία φορά θα ακουστεί η σπαρακτική φωνή της μάνας του αδικοχαμένου Στάνισλαβ. Δίπλα της στέκει πλέον ο μικρότερος γιος της Γιούρι και ο δικηγόρος Πέτρος Γεωργιλάς ως συνήγορος πολιτικής αγωγής της οικογένειας του θύματος, ο οποίος δηλώνει στο «ΘΕΜΑ»: «Θέλω να εκφράσω την εμπιστοσύνη μου στην Ελληνική Δικαιοσύνη και ευελπιστώ ότι οι δικαστές και οι ένορκοι θα διατηρήσουν την πρωτοβάθμια ποινή της ισόβιας κάθειρξης για τον κατηγορούμενο. Ελπίζω οι αστήρικτες και ανυπόστατες προσπάθειες της υπεράσπισης να μειωθεί η ποινή, διά της αναγνώρισης ελαφρυντικού στον δράστη, να αποβούν άκαρπες, όπως άλλωστε συνέβη και στον πρώτο βαθμό».