Eπέστρεψαν στο Σύνταγμα οι Αγανακτισμένοι

Σύνταγμα 25 Μαΐου 2011 - 25 Μαΐου 2012. Ένας χρόνος συμπληρώνεται από την ημέρα που οι Έλληνες σηκώθηκαν από τους καναπέδες τους και κατέκλυσαν τις πλατείες διαδηλώνοντας μαζικά και ειρηνικά ως ένδειξη διαμαρτυρίας απέναντι στα μνημόνια και τα μέτρα λιτότητας.

Ένα χρόνο μετά τη γέννηση του κινήματος και δεκάδες Αγανακτισμένοι πολίτες έχουν επιστρέψει στην πλατεία Συντάγματος αλλά και σε πολλές άλλες πλατείες της χώρας.

Πάντω, λίγο πριν τις 21:00 άνοιξε η λεωφόρος Αμαλίας στο Σύνταγμα, η οποία παρέμεινε κλειστή για περίπου δύο ώρες.

Ήταν τον Μάιο του 2011 όταν άνθρωποι κάθε ηλικίας, αφήνοντας πίσω τις κομματικές ομπρέλες και ταυτότητες διαφόρων αποχρώσεων, στάθηκαν ο ένας δίπλα στον άλλο, ξεχνώντας όσα χωρίζουν τον καθένα, αντιλαμβανόμενοι ότι η χώρα και ο λαός μας ήταν σε κίνδυνο. Στις πλατείες δεν βρέθηκε ο κόσμος για να πιει έναν ακόμη καφέ ή μια ακόμη μπίρα. Η αυθόρμητη αντίδραση όσων κατέβηκαν, γρήγορα πήρε διαστάσεις και μορφοποιήθηκε ως ένα κίνημα που όμοιό του δεν έχει γίνει στα ελληνικά χρονικά. Ζυμώθηκαν πολιτικά ακόμη κι εκείνοι που διαδήλωναν για πρώτη φορά, αφού είχαν μάθει να απολαμβάνουν τον καναπέ τους χωρίς προβληματισμούς και ανησυχίες.



Μπορεί οι πιέσεις του συστήματος, η καταστολή της Αστυνομίας, η πρωτόγνωρη βία που εξαπολύθηκε εναντίων των διαδηλωτών και μετέτρεψε την πλατεία σε πεδίο μάχης να διέλυσαν το κίνημα, η πλατεία Συντάγματος όμως «κρατήθηκε» και άφησε παρακαταθήκες: κοινωνική αλληλεγγύη, κινήματα κατά των χαρατσιών, πολλές νέες συνελεύσεις γειτονιών.

Ουσιαστικά, ο κόσμος συσπειρώθηκε εκ νέου και μετά τα κινήματα των πλατειών, δημιουργώντας κάποια νέα πρότυπα ζωής, εφαρμόζοντάς τα στην πράξη, όπως οι κοινωνικές κουζίνες, τα ανταλλακτικά παζάρια, τα Δίκτυα Κοινωνικής Αλληλεγγύης, το υπαίθριο ιατρείο πρώτων βοηθειών με εθελοντές γιατρούς και διασώστες της πλατείας Συντάγματος κ.ά.