Αυτή την Κυριακή με το Θέμα, το εξαιρετικό μυθιστόρημα του νομπελίστα Ναγκίμπ Μαχφούζ «Χίμαιρα»

Το ρόλο της μάνας και τη σχέση της με τον γιο της. Μια σχέση στην οποίαν η αγάπη είναι τόσο ισχυρή ώστε οδηγεί στην ασφυξία.

Ο χαρακτηρισμός του «σύγχρονου κλασικού» επινοήθηκε για συγγραφείς με τη δύναμη, την παραγωγικότητα, την πρωτοτυπία και, πάνω από όλα, την ευαισθησία του Ναγκίμπ Μαχφούζ. Του σημαντικότερου, ίσως, λογοτέχνη που γέννησε ο αραβικός κόσμος και σίγουρα ο πιο σπουδαίος εκπρόσωπος των αιγυπτιακών γραμμάτων στον 20ο αιώνα. Η «Χίμαιρα» αποτελεί ένα από τα πλέον εμβληματικά βιβλία του Μαχφούζ, με μια αφήγηση καθηλωτική, η οποία διεισδύει στα μύχια της ανθρώπινης ψυχής -και δη στην πλέον καθοριστική σχέση, αυτή της μητέρας με το παιδί της. Ο αναγνώστης γίνεται δέκτης μιας συγκλονιστικής, χειμαρρώδους και ενίοτε σπαρακτικής εξομολόγησης του Κάμελ, ενός υπερβολικά συνεσταλμένου άνδρα, ο οποίος μοιράζεται τις σκέψεις και τα συναισθήματά του σε πρώτο πρόσωπο. Διηγείται περιστατικά από ολόκληρη τη διαδρομή της ζωής του, από τα παιδικά του χρόνια έως την ωριμότητα, πάντα όμως σε στενή συνάφεια με το παντοτινό σημείο αναφοράς της προσωπικότητάς του, τη μορφή της μητέρας του.

Ο Κάμελ μοιάζει να μην έχει απογαλακτιστεί ποτέ, παραμένοντας συνδεδεμένος με τη μητέρα μέσω ενός αόρατου ομφάλιου λώρου, ο οποίος διατηρείται άθικτος -ακόμη και όταν εκείνη πεθαίνει. «Κάποτε» εξομολογείται με συντριβή ο Κάμελ «το μόνο που προσδοκούσα στη ζωή ήταν μια αμυδρή ελπίδα να ξεκλέψω λίγο από το φως και την ανάσα της. Αλλά το φως της έσβησε για πάντα και με άφησε στο σκοτάδι. Είναι αλήθεια πως μου είχε εξασφαλίσει όλα τα αγαθά, αλλά τι άραγε μου είχαν προσφέρει αυτά; Αυτό που μου έλειπε ήταν τόσο σημαντικό, που δεν μπορούσα να απολαύσω ό,τι άλλο μου πρόσφερε η ζωή, ήμουν ένας άνθρωπος που του είχαν στερήσει την ευκαιρία να γνωρίσει τη σοφία της ζωής, μου ήταν αδύνατον να υπερβώ τον στενό κύκλο του εαυτού μου. Και εδώ ακριβώς κρυβόταν το μυστικό της μανίας μου, αυτό στεκόταν ανάμεσα σε μένα και τις χαρές της ζωής και όλα όσα η ζωή έκρυβε στις πτυχές της -έννοιες όπως η αρετή, η φιλία και η αλήθεια. Η μανία αυτή ευθυνόταν για την αποστροφή και τον φόβο μου για τους ανθρώπους, με έκανε να πιστέψω πως η ζωή ήταν ο εχθρός που καραδοκούσε στη στροφή του δρόμου για να με βλάψει». Η τελευταία ελπίδα του Κάμελ να ξεπεράσει τη μητέρα του, είναι ο έρωτας. Και η τελευταία ευκαιρία του, επίσης.

Αυτή την Κυριακή το εξαιρετικό μυθιστόρημα του Ναγκίμπ Μαχφούζ «Χίμαιρα» είναι στο ΘΕΜΑ.