Χρ. Ι. Στεφανάδης

Στην Ιλιάδα ,περιγράφεται ότι ο Αχιλλέας λέει ότι είναι έτοιμος να αφήσει κατά μέρος τον μεγάλο θυμό και οργή του εναντίον του Αγαμέμνονα και να πάει να τον συναντήσει, τον ολετήρα όπως λέει, δηλαδή τον καταστροφέα, του αγαπημένου του φίλου Πάτροκλου….
Το αντίθετο του ολετήρα είναι ο σωτήρας , ο λυτρωτής.

Σε όλη την ιστορική διαδρομή της χώρας μας, ολετήρες υπήρξαν πάρα πολλοί, σε όλους τους τομείς της κοινωνικής συμβίωσης , της οικονομίας, της παιδείας, της υγείας και κυρίως της πολιτικής.

Ολετήρες της κοινωνικής συμβίωσης.

Στην κοινωνική ζωή , οι κατά καιρούς ολετήρες, υπονόμευσαν και υπονομεύουν την ομαλή κοινωνική συμβίωση , προσπαθώντας να διαταράξουν την κοινωνική συνοχή, κινούμενοι πέραν των νόμων που καθορίζουν την λειτουργία του οργανωμένου κράτους. Χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν διάφορα μέσα, ακόμα και την βία, για τον σκοπό αυτό. Ακραία παραδείγματα είναι οι διάφορες αναρχικές ή ακόμα και τρομοκρατικές ομάδες…Σφετερίζονται και διαστρεβλώνουν την έννοια της πάλης των τάξεων, που είναι μια βασική λειτουργία των ανθρώπινων κοινωνιών από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Δηλαδή τον ανταγωνισμό, ανάμεσα σε αυτούς που κατέχουν τον πλούτο και σε αυτούς που ζουν από την εργασία τους. Η προαιώνια αυτή ταξική πάλη, όταν γίνεται συντεταγμένα μέσα σε μια κοινωνία και δεν παραβιάζει σε καμία περίπτωση την υπάρχουσα νομοθεσία, αποτελεί κινητήρια δύναμη ανάπτυξης.

Ολετήρες της οικονομίας.

Στο οικονομικό πεδίο, υπήρχαν και υπάρχουν ολετήρες σε κάθε επίπεδο. Από το επίπεδο της παραγωγικής διαδικασίας , όπου υπονομεύουν την παραγωγική απόδοση, είτε από ανεπάρκεια, είτε από ιδεολογικές στρεβλές αγκυλώσεις , μέχρι το επίπεδο της κεντρικής χάραξης της οικονομικής πολιτικής, οι ολετήρες, δρουν αντιπαραγωγικά και καταστροφικά.


Ολετήρες της παιδείας

Στον πολύ ευαίσθητο τομέα της παιδείας, που για την χώρα μας αποτελεί από την αρχαιότητα, προνομιακό πεδίο, οι διαχρονικοί ολετήρες, υπονόμευαν αλλά υπονομεύουν και σήμερα το μέλλον των Ελλήνων. Είναι αυτοί που δεν πιστεύουν στην αξιοκρατία, στην αξιολόγηση και στην αριστεία. Και δεν πιστεύουν, είτε από παρωχημένη ιδεολογία , είτε από προσωπική ανεπάρκεια . Γιατί ίσως ανελίχθηκαν, όχι με κριτήρια αξιοκρατικά, αλλά προσκολλώμενοι κατά περίπτωση, σε πολιτικές εξουσίες. Εξουσίες που κινήθηκαν και κινούνται με άξονα τον καταστροφικό λαϊκισμό και επομένως την φαυλοκρατία. Με την ισοπέδωση των αξιών αυτών όμως που πρεσβεύουν, καταστρέφουν την άμιλλα και αποπροσανατολίζουν την στοχοθέτηση της νέας γενιάς. Δυστυχώς σήμερα, στον τομέα της παιδείας, ολετήρες υπάρχουν πολλοί σε όλα τα επίπεδα. Στην βασική εκπαίδευση, την μέση εκπαίδευση, την ανώτατη εκπαίδευση, αλλά ακόμα χειρότερα, στο κέντρο των αποφάσεων, στο υπουργείο παιδείας…


Ολετήρες της υγείας

Στο ύψιστο αγαθό του ανθρώπου, την υγεία, οι ολετήρες δρουν καταστροφικά. Σε κυβερνητικό επίπεδο, νομοθετούν πλήττοντας την ουσιαστική αξιολόγηση του υγειονομικού προσωπικού και αποπροσανατολίζοντας τους πολίτες …Σε επίπεδο λειτουργών της υγείας, οι ολετήρες καταστρέφουν την εμπιστοσύνη του ασθενούς προς τον γιατρό, κυρίως χρηματιζόμενοι παράνομα. Καταστρέφουν το επίπεδο παροχής υπηρεσιών ,παραβιάζοντας συμβατικές τους υποχρεώσεις. Καλυπτόμενοι πίσω από συνδικαλιστικές διεκδικήσεις , όχι μόνο δεν παρέχουν τις υπηρεσίες για τις οποίες προσελήφθησαν, αλλά παρεμποδίζουν και τους άλλους που εργάζονται στον χώρο…

Ολετήρες της πολιτικής.

Εκεί όμως που οι ολετήρες είναι πιο επικίνδυνοι, είναι το πεδίο της πολιτικής και ειδικότερα της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Και αυτό, γιατί με τις αποφάσεις τους ευνοούν την δραστηριότητα των ολετήρων σε κάθε τομέα της κοινωνίας.
Σήμερα , το φαινόμενο αυτό, έχει υπερβεί κάθε προηγούμενο:

-Ψευδείς υποσχέσεις, με μόνο στόχο την πλάνη του λαού και την κατάληψη της εξουσίας.
-Διχαστική πολιτική που φθάνει στα όρια διάρρηξης της κοινωνικής συνοχής.
-Υπονόμευση της παραγωγικής διαδικασίας από ιδεοληψίες.
-Αλλοπρόσαλλη έως και επικίνδυνη εξωτερική πολιτική, που βασίζεται , όχι στο μακροπρόθεσμο εθνικό συμφέρον, αλλά σε προσπάθεια παραμονής στην εξουσία. Αλλά και σε προσήλωση σε ιδεολογίες του παρελθόντος. Ιδεολογίες που στιγμάτισαν τον αιώνα που πέρασε.
-Πέρα από κάθε όριο, προσπάθεια σπίλωσης πολιτικών αντιπάλων, θέλοντας να μονοπωλήσουν στον λαό το “ηθικό τους πλεονέκτημα”...

… Αλλά όπως έγραψα στην αρχή, στον αντίποδα των ολετήρων, είναι οι σωτήρες, οι λυτρωτές.
Αυτοί που θα επαναφέρουν την κοινωνική ομόνοια, την κοινωνική δικαιοσύνη, την ανταγωνιστική οικονομία και την αξιοκρατία σε όλους τους τομείς .
Αυτοί που θα επαναφέρουν την κανονικότητα, όπως αρμόζει σε μια δυτική δημοκρατική χώρα.
Είναι κάτι που επιβάλλεται.
Κάτι που ο ταλαιπωρημένος ελληνικός λαό , δικαιούται, όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν!
Και πιστεύω ότι θα το επιβάλλει με την ψήφο του!

* Ο Χριστόδουλος Ι. Στεφανάδης
Είναι Καθηγητής Καρδιολογίας