Θάνος Πλεύρης

Η Ευρώπη μέσα από την ιστορία της και κυρίως μετά από την πλήρη αιματοχυσία των λαών της, καθώς πάντοτε η Ευρώπη ήταν το πεδίο των μεγάλων πολέμων της ιστορίας, προσπάθησε και κατάφερε να δομήσει μέσα από την πλούσια ιστορία του πολιτισμού της μία ταυτότητα που διακατέχει όλους όσοι αισθανόμαστε κοινωνοί του ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Ξεπερνώντας τους εθνικούς διχασμούς που μας χαρακτήριζαν, διατηρώντας το κάθε έθνος την ταυτότητα και την διαφορετικότητα του συνδεθήκαμε σε αξίες και αρχές που πηγάζουν από τον Ελληνικό Πολιτισμό, έχουν τις βάσεις τους στο Ρωμαϊκό δίκαιο, διατηρούν τις υψηλές αξίες του Χριστιανισμού και μπολιάστηκαν από τον Διαφωτισμό. Είναι μια ταυτότητα που στηρίζεται στον σεβασμό της ανθρώπινης αξίας ως αυθύπαρκτης αξίας και αυτοσκοπό όπως αναφέρει ο Καντ, στην ελευθερία και στη δημοκρατία.

Το μεγαλείο της Ευρώπης δεν είναι τα τεχνολογικά της επιτεύγματα και η οικονομική της ανάπτυξη όλα αυτά τα έτη, αλλά οι Αρχές και οι Αξίες της. Το γεγονός ότι αισθάνεσαι ότι ως άνθρωπος, πολίτης και κάτοικος του ευρωπαϊκού χώρου τυγχάνεις θεσμοθετημένων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υψηλού επιπέδου παιδείας και ζεις σε ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ κοινωνίες.

Κινδυνεύει άραγε αυτός ο τρόπος ζωής; Προφανώς ναι και κινδυνεύει διότι το μεγάλο πλεονέκτημα αλλά και συνάμα μειονέκτημα του είναι η ανεκτικότητα ακόμη και σε αυτόν που θέλει να δυναμιτίζει τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής. Η Ευρώπη βασισμένη στις αρχές της δημοκρατίας ανέχεται ακόμη και τις απόψεις που είναι σε βάρος αυτής. Αυτό είναι το μεγαλείο της και συγχρόνως η Κερκόπορτα της. Άνθρωποι που έχουν ολοκληρωτικές θέσεις και αναπολούν αυταρχικά καθεστώτα, σκληρή φονταμεταλιστές, άτομα που μισούν την Ευρώπη και θέλουν να επιβάλλουν τον δικό τους τρόπο ζωής δύνανται με άνεση να εκμεταλλεύονται την ανοχή αυτή της Ευρώπης. Άνθρωποι οπαδοί κατά βάση του σκληρού Ισλάμ που θεωρούν την Δύση εχθρό και όποιον δεν ασπάζεται το Κοράνι μη άξιο να ζει προσέρχονται στην Ευρώπη μη θέλοντας να ενταχθούν σε αυτόν τον τρόπο ζωής αλλά να επιβάλλουν τον δικό τους τρόπο ζωής με το όραμα όταν αποκτήσουν και την δύναμη να μην επιτρέψουν σε όσους ζουν με τις Αρχές του Ευρωπαϊκού πολιτισμού να συνεχίσουν να υπηρετούν αυτόν το τρόπο ζωής.

Για να καταστεί σαφές το θέμα δεν είναι φυλετικό, διότι ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής είναι ανοικτός σε όποιον θέλει να γίνει κοινωνός του, να σέβεται τον άνθρωπο, την αξία του και την ελευθερία και να πρεσβεύει τις ίδιες αρχές, αλλά να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας είναι ουτοπία και έγκλημα για τις επόμενες γενιές να πιστεύουμε ότι άνθρωποι που έρχονται μαζικά και άναρχα και είναι φορείς ενός πολιτισμού ξένου από τις Ευρωπαϊκές Αξίες όπως αυτός των σκληρών ισλαμικών κοινωνιών, που βλέπουν την γυναίκα ως κατώτερη και τον άπιστό ως μη άξιο να ζει, ότι θα αποδεχθούν τις Αρχές και Αξίες της Ευρώπης. Αντιστοίχως άνθρωποι που υπηρετούν και πιστεύουν σε αυταρχικές ιδέες και καθεστώτα δεν γίνεται να πιστεύουμε ότι θα σεβαστούν τα ιδανικά της Ευρωπαϊκής Ταυτότητας.

Ο Ευρωπαϊκός Τρόπος Ζωής πρέπει να προστατευθεί και αυτό δεν είναι ξενοφοβία ή ρατσισμός, ούτε περιορισμός στην έκφραση γνώμης, αλλά υπηρεσία στις Αρχές που έκαναν την Ευρώπη. Μία από αυτές τις Αρχές είναι η Ανεκτικότητα και επομένως ο τρόπος προστασίας δεν θα πρέπει να άρει την βασική αρχή του τρόπου ζωής μας που στηρίζεται στο Σεβασμό του Ανθρώπου και την Ελευθερία, διότι τότε θα χάσουμε την ίδια αξία του τρόπου ζωής μας.

Ωστόσο θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι η ανεκτικότητα μας αυτή δεν είναι αδυναμία αλλά η δύναμη μας να υπερασπιστούμε τις Αξίες μας. Θα πρέπει λοιπόν να καταστεί σαφές ότι όποιος δεν επιθυμεί τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής και δεν θέλει να προσαρμοστεί σε αυτόν δεν είναι επιθυμητός. Μπορεί να έχει την δική του ταυτότητα όπως διατήρησε το κάθε ευρωπαϊκό έθνος, αλλά δεν μπορεί αυτήν του την ταυτόττηα να την επιβάλλει στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.

Εάν δεν γίνει αυτό οι επόμενες γενιές των Ευρωπαίων δεν θα κάνουν φιλοσοφική συζήτηση προστασίας του Ευρωπαϊκού Τρόπου Ζωής, αλλά αγώνα επιβίωσης. Αγώνα για τα αυτονόητα, ότι όλοι οι Άνθρωποι έχουν Αξία, ότι η Γυναίκα δεν είναι παρακολούθημα του άνδρα, ότι όλοι οι άνθρωποι εκφράζονται ελεύθερα μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες, ότι δεν υπάρχουν άπιστοι που πρέπει να εξισλαμιστούν. Όσα λοιπόν πέτυχε η Ευρώπη με πολύ αγώνα και αίμα για να φτιάξει αυτόν τον τρόπο ζωής δεν μπορεί στο όνομα μιας δήθεν ανεκτικότητας να το θέσει σε κίνδυνο. Το χρωστάμε στις γενιές που έρχονται να έχουν την ευτυχία και αυτές να ζήσουν στον Ελεύθερο Κόσμο του Ευρωπαϊκού Τρόπου Ζωής.