Τάκης Πουρναράκης

Πρόκειται για δυσθεώρητο ποσό που υπερβαίνει το 1 δισεκατομμύριο ευρώ (1.1δις) και εισπράττεται τέτοια εποχή από το κράτος που αντιμετωπίζει το Ι.Χ. ως «παχιά αγελάδα» παρότι έχουν περάσει ανεπιστρεπτί τα χρόνια εκείνα.
 
Ο λογαριασμός όμως παραμένει ίδιος γιατί οι επαΐοντες ακόμη μια χρονιά δεν πρόκαμαν. Διαβεβαίωνε σε όλους τους τόνους από το Νοέμβριο του 2015 ο κ. Τρύφων Αλεξιάδης, αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ότι τα τέλη κυκλοφορίας θα εξορθολογιστούν. Έλεγε ο αριστερός υπουργός: «Δεν είναι δυνατόν να πληρώνουν πολλά τα παλιά φθηνά αυτοκίνητα λόγω κυβικών και να τη γλυτώνουν τα νέα πολυτελή αυτοκίνητα λόγω χαμηλών ρύπων. Αυτό θα το αλλάξουμε για το 2016». Το 2016 ήρθε και πέρασε μπαίνουμε στο 2017, ο υπουργός ανασχηματίστηκε, τα τέλη κυκλοφορίας όμως παρέμειναν ίδια και απαράλλαχτα. 

Οι στρεβλώσεις που δημιουργήθηκαν με την πάροδο ετών έφεραν τους κατόχους αυτοκινήτων που ταξινομήθηκαν πριν το Νοέμβριο του 2010 αντιμέτωπους με απαξίωση της περιουσίας τους. Σήμερα καλούνται να πληρώσουν υπέρμετρα ποσά που δεν απηχούν στην πραγματικότητα καθότι τα τέλη των οχημάτων τους υπολογίζονται με βάση τα κυβικά και όχι τους ρύπους όπως στα αυτοκίνητα που ταξινομούνται από το Νοέμβριο του 2010 και μετά. 

Ας δούμε ένα παράδειγμα. Τις προηγούμενες μέρες είχαμε στα χέρια μας για δοκιμή την ολοκαίνουργια BMW 740Le. Μια πολυτελή υβριδική λιμουζίνα, βάρος δυο τόνων, μήκους σχεδόν 6m και τιμής 111.000 ευρώ. Ένα εξαιρετικό αυτοκίνητο που φτιάχτηκε για να μεταφέρει τον κ. πρόεδρο αυτοπροσώπως (σ.σ: βάλτε όποιον πρόεδρο θέλετε).  Η BMW 740 Le διαθέτει υβριδική μηχανή συνολικής απόδοσης 327PS, καταναλώνει 2.0lt/100km και εκπέμπει 50gr CO2/km. Προφανώς δεν πληρώνει τέλη κυκλοφορίας όπως όλα τα Ι.Χ. που εκπέμπουν κάτω από 90gr CO2/km. 

Παρκάρω στο runners point του Υμηττού την 740Le και λογικά με κοιτάζει έντονα μια παρέα δρομέων. Μια κοπέλα ρωτάει: «Δικό σας είναι αυτό το θωρηκτό;». « Όχι δοκιμή κάνω, για το newsauto.gr». Η συζήτηση φτάνει και στα τέλη κυκλοφορίας «… αυτό πρέπει να πληρώνει όσα παίρνω εγώ ένα εξάμηνο» λέει με παράπονο η νεαρή δρομέας. «Δεν πληρώνει τίποτα» της λέω, στην αρχή θεωρεί πως αστειεύομαι μετά νιώθω πως γύρω μου ανεβαίνει η ένταση: «Τι εννοείς δε πληρώνει τίποτα, το δίλιτρο Toyota RAV του πατέρα μου είναι δεκαετίας, δεν πωλείται ούτε 5000 ευρώ και πληρώνει 690 ευρώ το χρόνο. Αυτό το πολυτελές υπεραυτοκίνητο των 111.000 ευρώ δε πληρώνει τίποτα;» μου λέει εξαγριωμένος ένας νεαρός. Προσπαθώ να του εξηγήσω τα έργα και τις ημέρες της αριστερής κυβέρνησης που αύξησε πέρυσι τα τέλη στο RAV 4 του πατέρα του κατά 30 ευρώ και δεν πρόκαμε φέτος να τα εξορθολογίσει αλλά καταλαβαίνω πως δεν με ακούνε. Η οργή στα πρόσωπά τους είναι έκδηλη, η κοπέλα έχει δακρύσει. 

Αναφέρω τις βασικές συνταγματικές αρχές ισονομίας και ισοτιμίας για όλους τους Έλληνες πολίτες που καταστρατηγούνται με την επιβολή αυτών των τελών κυκλοφορίας και το λόγο μου συνοδεύουν κραυγές απογοήτευσης. 

Κακά τα ψέματα τα τέλη κυκλοφορίας είναι φόρος, ο τρόπος δε που επιβάλλεται με βάση τα κυβικά έωλος και παράνομος. Όμως έτσι είναι τα πράγματα στην Ελλάδα σήμερα, ο γδάρτης στηρίζει το «δότη».