Τάκης Πουρναράκης

Η αποθήκευση φωτογραφιών στα smartphones και η ανάρτησή τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν δώσει νέα διάσταση στην κουβέντα καθώς αυτή πλαισιώνεται από οπτικό ακουστικό υλικό. Πλέον δεν αναφέρεσαι έτσι αόριστα σ' εκείνη την μοναδική παραλία αλλά την δείχνεις από τα Google Maps.  Σα σύγχρονη ηλεκτρονική κολυμπήθρα του Σιλωάμ το facebook και το Instagram καθαγιάζουν αποτελώντας το νέο πεδίο κοινωνικής καταξίωσης.

Στην καλοκαιρινή παρέα, γνωστός μου επιδεικνύει περήφανος την απήχηση που είχε στους διαδικτυακούς του φίλους, η βόλτα motocross που έκανε με το γιό του μέσα στα βουνά: "Το είδες;" με ρωτάει, κάπως πικαρισμένος που δεν έχω ήδη σχολιάσει. "Δείξε μου"  απαντώ για ν' αποφύγω τις συζητήσεις περί facebook...

Από την πρώτη κιόλας φωτογραφία παγώνω... ο πατέρας και ο 10χρονος γιός του ανεβασμένοι σε μια μηχανή enduro με ντύσιμο παραλίας. Δηλαδή παντόφλα, σορτσάκι, μπλουζάκι και μοδάτο γυαλί. Ελπίζοντας πως πρόκειται για την πρώτη φωτογραφία και μετά θα έχουν ντυθεί συνεχίζω παρακάτω, έκπληκτος, βλέποντας αρκετές εικόνες από κακοτράχαλα μονοπάτια, ρυάκια, δύσκολες καταβάσεις, επικίνδυνα περάσματα και απότομες ανηφορικές πλαγιές. Στο βίντεο φαίνεται ο πατέρας να χειρίζεται με μαεστρία τη μηχανή προφανώς δεν είναι τυχαίος ούτε το κάνει για πρώτη φορά.

"Πως σου φάνηκε;" με ρωτάει "εγκληματικό" απαντώ παρότι καταλαβαίνω ότι θα γίνω αντιπαθής: "Είναι ποτέ δυνατόν να μην φοράτε κράνος και προστατευτικά σε μια τέτοια βόλτα; Να μην είστε ντυμένοι με μακριά ρούχα με λάστιχο στις άκρες που θα σας προφυλάξουν από τσιμπήματα εντόμων;". Η αντίδραση σπασμωδική "πως κάνεις έτσι μια βόλτα χαλαρά πήγαμε νωρίς το απόγευμα".

"Συγνώμη το παιδί στο ποδήλατο δε φοράει κράνος, πως ανέβηκε στη μηχανή χωρίς κράνος;". "Άσε μας ρε φίλε κράνος στο ποδήλατο, τι πάθαμε εμείς μικροί που δε φορούσαμε...", ανεβαίνει σταδιακά η ένταση της συζήτησης, χαλώντας την ιλαρότητα της βραδιάς.

Το τελευταίο επιχείρημα που άκουσα ήταν πως οι συγκεκριμένες φωτογραφίες είχαν πάρει πάνω από 1000 like και ήμουν ο μόνος που έλεγα τέτοια ξενέρωτα... Αυγουστιάτικα.

"Όσες φορές κι αν προσθέσεις το μηδέν, το αποτέλεσμα παραμένει μηδέν" απάντησα και σηκώθηκα για ν' αποφύγω τον καβγά. Το μυαλό μου γέμισε με καλοκαιρινές εικόνες, το παιδάκι στην αγκαλιά της μητέρας του στο ανοιχτό ΤΤ στο λιμανάκι της Ναυπάκτου, την κοπελίτσα πάνω στη γουρούνα με το κασκόλ ν' ανεμίζει, το τρακτέρ χωρίς φώτα στη Σκαφιδιά, την καρότσα του αγροτικού γεμάτη παιδιά που γύριζαν από το πρωινό μπάνιο, το φιγουρατζή με το τζετ σκι χωρίς μάσκα προσώπου που του τρύπησε η σφήκα το μάγουλο  και άλλα πολλά. Σα σε μίξη έβλεπα τους τίτλους στην ηλεκτρονική έκδοση του Πρώτου Θέματος: "Δυστύχημα στον επαρχιακό δρόμο Ναυπάκτου Ιτέας, κατέληξε το παιδί στην αγκαλιά της μητέρας του", "Τραγικός θάνατος τουρίστριας απαγχονίστηκε πάνω στη γουρούνα", "Σοβαρός τραυματισμός παιδιών στην επιστροφή από τη θάλασσα" και άλλα παρόμοια. Στο μυαλό μου ήρθε η πόζα της κοπέλας που ανέβασε μια ημίγυμνη προκλητική φωτογραφία. Ξεπέρασε τα 1000 like τα κίνητρα όμως χαμερπά, αρχέγονα. Κι όμως όταν της μιλά ένας αξιόλογος συνομήλικος της έρχεται αντιμέτωπος με μια πομπώδη απόρριψη: "Εγώ έχω 1000 like ποιος είσαι εσύ;".
0 + 0=0 σα να συζητάμε μεταξύ μας για τους λόγους που οδηγούν σε ρήξη του αχίλλειου τένοντα. Καλύτερα να ρωτήσουμε έναν ορθοπεδικό ε;