Παναγιώτης Σαββίδης

Προηγήθηκε τον περασμένο Ιανουάριο, το 1.8% που έλαβε στην κάλπη, ξεπερνώντας σε πολλές περιοχές της χώρας το ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ του Γιώργου Παπανδρέου αλλά και το πάλαι ποτέ ισχυρό ΠΑΣΟΚ. Αναμφισβήτητα –έστω και αργά- η εξέλιξη αυτή, φαίνεται πως αποτελεί δικαίωση για τον Βασίλη Λεβέντη, τον πολιτικό που όλα αυτά τα χρόνια λοιδορήθηκε και απαξιώθηκε συστηματικά, όσο κανένας άλλος στη χώρα μας, επειδή αυτά που ανέκαθεν υποστήριζε –με την παθιασμένη ρητορική που τον χαρακτηρίζει- ενοχλούσαν πολλούς και κυρίως αυτούς που μας έμαθαν να ζούμε με δανεικά και κάποιο πρωί να προσγειωθούμε απότομα.

Αν και χρησιμοποιούσε την κοινή λογική, επιχείρησαν μεθοδικά να τον μειώσουν χαρακτηρίζοντάς «γραφικό», επειδή –σε εποχές ευμάρειας και υπερκαταναλωτικού αμόκ- υποστήριζε δημόσια πως ο συνεχής εξωτερικός δανεισμός θα τινάξει την … μπάνκα στον αέρα, όπως και έγινε. Πως ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ, δημιουργούν  πελατειακό κράτος και ογκώδες δημόσιο τομέα προς εξυπηρέτηση των ψηφοφόρων τους, σε βάρος της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας που αποτελεί ουσιαστικά την ραχοκοκαλιά της οικονομίας. Πως η ασυδοσία και η αλόγιστη σπατάλη, μας έφερε στο χείλος της καταστροφής. Όλα όσα δημόσια υποστήριζε από το 1992 έως σήμερα, περιέχονται σε βίντεο στο YouTube με τίτλο «Προφητείες» με αποσπάσματα δηλώσεων του για τα «δεινά» που θα επιφέρουν στη χώρα οι πολιτικές που ακολούθησαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Βίντεο που ήδη έχει ξεπεράσει τις 213.000 προβολές και έχει γίνει πλέον viral.   

Ο Βασίλης Λεβέντης δικαιώνεται στη συνείδηση του απλού κόσμου επειδή απέδειξε πως διαθέτει διορατικότητα και πολιτικό ένστικτο. Επειδή χρησιμοποιεί ορθολογικά επιχειρήματα και δεν χαϊδεύει αυτιά. Επειδή αγωνίστηκε μόνος απέναντι σε κουστουμάτους πολιτικάντηδες και κόπιασε σχεδόν 23 χρόνια, ώστε να αντιληφθούμε πως εάν παίρναμε στα σοβαρά εκείνα που φώναζε –με το γνωστό στυλ του από τις εκπομπές του- ίσως δεν έφτανε η πατρίδα στο σημερινό της χάλι. 

Μετά τις επόμενες εκλογές, ο Βασίλης Λεβέντης και η Ένωση Κεντρώων πρέπει να είναι στη βουλή. Όχι για λόγους δικαίωσης –νομίζω πως δεν την έχει ανάγκη ο Λεβέντης- αλλά για να υπενθυμίζει σε όλους αυτούς που μας οδήγησαν λίγο πριν την χρεοκοπία, πως επιτέλους αν δεν αλλάξουμε ως χώρα και λαός, θα βουλιάξουμε όλοι μαζί. Στο κάτω, κάτω πρόκειται για μία φωνή και μία παρουσία πολύ πιο σοβαρή σε σχέση με άλλες «γραφικές» που ζούμε στη σημερινή βουλή. 

Δεν είναι τυχαίο, πως ολο και περισσότερο πλέον ακούς, κυρίως από νέα παιδιά που δεν τους αναλογεί κανέναν μερίδιο ευθύνης για τη σημερινή κατάσταση της χώρας- πως ο «Λεβέντης είναι Λεβεντιά».