Κωνσταντίνος Μπογδάνος

Είναι εκεί, το περιέχουν οι τροφές, αλλά δεν το βλέπεις. Εδώ έχουμε «κρυμμένο ΣΥΡΙΖΑ». Να, ο φημολογουμένως εκλεκτός του Αλέξη για τη θέση του Επιτρόπου λειτουργεί εντός ΚΙΝ.ΑΛ. ως αντιπολίτευση στη Φώφη και ως πρoγεφύρωμα του κυβερνώντος κόμματος. Δεν είναι όμως μόνο στη «νέα Αριστερά» που χτίζουν «Γέφυρες».

«Κρυμμένο ΣΥΡΙΖΑ» συναντά κανείς και στην αξιωματική αντιπολίτευση. Προ ημερών δύο μεγαλοστελέχη την ίδια ημέρα χαρακτήρισαν τον κ. Παυλόπουλο, που μόνο ο Κυριάκος δεν ψήφισε το ’15, «εξαιρετικό Πρόεδρο της Δημοκρατίας». Κι άλλος, πάλι, επιζήτησε ξανά το συριζαϊκό χειροκρότημα...

Αυτό που παρατηρούμε είναι η προσπάθεια του συστήματος ΣΥΡΙΖΑ να επιβιώσει με κάθε τρόπο και να παίξει ρόλο την επόμενη μέρα. Ειδικά στην περίπτωση που η ναρκοθέτηση που τώρα λαμβάνει χώρα καρποφορήσει, ένα ατύχημα θα μπορούσε να φέρει εξελίξεις.

Δύο σχολές αντίληψης διατρέχουν το κατά κάποιους «συνταγματικό» και κάποτε «ευρωπαϊκό» τόξο. Η μία λέει ότι καμία συνεργασία δεν είναι ποτέ δυνατή με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το θέμα δεν είναι απλώς πολιτικό. Είναι πολιτισμικό, ηθικό, ανθρωπολογικό και πολιτειακό. Η άλλη σχολή ασκείται στην ιεροεξεταστική πρακτική της πολιτικής ορθότητας, υιοθετεί την ατζέντα-όχημα του πολιτισμικού μαρξισμού υπό φιλελεύθερο μανδύα, φροντίζει να καλλιεργεί επαφές εκατέρωθεν ώστε να είναι πάντα μέσα στα πράγματα. «Γιατί όχι;» σου λέει. Είναι όντως λογικό κάποιοι να θέλουν το κακό σενάριο της τελευταίας έκθεσης του ΔΝΤ να επαληθευθεί και η χώρα να βρεθεί μπροστά σε ακόμα ένα μνημόνιο. Ειδικά αν οι εταίροι-δανειστές ζητήσουν τότε «μεγάλο συνασπισμό» και τεθεί θέμα πρωθυπουργίας...

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης -και θεωρητικά η συνεργασία του με το ΚΙΝ.ΑΛ.- είναι το μόνο πραγματικό ανάχωμα στην ύπαρξη ενός ΣΥΡΙΖΑ που παίζει κυρίαρχο πολιτικό ρόλο στη χώρα. Μια «πέμπτη φάλαγγα» θα υπονομεύει όλο και ενεργότερα αυτό το εγχείρημα.