Γιώργος Κυριακός

Στο προσφυγικό ζήτημα -που αφορά όλη την Ευρώπη- πολλές φορές καλούμεθα να πάρουμε όλο το βάρος της επίλυσης επάνω μας. Η τουριστική χρονιά φαίνεται ότι θα κλείσει με τζίρο κοντά στα 5 δισ. ευρώ, με μια υστέρηση έναντι του 2019 που ξεπερνάει τα 13 δισ. ευρώ. Ηδη τα σχολεία έχουν ανοίξει και, δυστυχώς, από την πρώτη μέρα λειτουργίας τους τα διαδικτυακά σχόλια ή ακόμα και τα ανέκδοτα για τις σχολικές μάσκες που δεν πληρούσαν τις προδιαγραφές όλο και πληθαίνουν. Ευαίσθητος τομέας για ανέκδοτα. Σε αυτό τον τομέα δεν γελάει κανείς. Το χειρότερο, δε, είναι ότι δεν έχουμε ακούσει μία συγγνώμη. Ανθρώπινη. Σε όλα τα φυλλάδια διαχείρισης κρίσεων ο πρώτος κανόνας είναι ότι δεν κρύβεις το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Οπως έχει τονίσει μάλιστα και ένας έγκριτος δημοσιογράφος, η απόσταση από το χαλί στο χάλι είναι ένας τόνος διαφορά. Δυστυχώς, μέχρι τη στιγμή που γράφεται αυτό το άρθρο παρακολουθούμε ένα απίστευτο πινγκ πονγκ δηλώσεων και μετάθεσης ευθύνης από -θεωρητικά- υπεύθυνους για μια αστοχία που μπορεί να συμβεί. Κανείς δεν έχει αναλάβει την ευθύνη! Για όλα φταίνε οι άλλοι... Οσοι από εμάς έχουμε υπηρετήσει το Δημόσιο γνωρίζουμε καλά ότι σημασία έχουν οι διαδικασίες (process management), οι οποίες μπορεί να μη συμβαδίζουν με τα συνήθως ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα - απόρροια πολλές φορές έλλειψης σχεδιασμού και ταχύτητας λήψης αποφάσεων. Στον ιδιωτικό τομέα σημασία έχει το αποτέλεσμα και μετά η διαδικασία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα που μνημονεύεται σε πολλά συνέδρια είναι η φράση γνωστού Αγγλου προπονητή που λέει: «Βάλτε πρώτα το γκολ και μετά ελάτε να μου πείτε ότι το βάλατε». Οταν, λοιπόν, το Δημόσιο καλείται να παίξει μόνο του τον ρόλο του ιδιώτη αρχίζουν τα προβλήματα.

Πιστεύω πως όλοι θα συμφωνήσουμε ότι για να πάει εμπρός η πατρίδα μας σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο χρειάζονται όλοι και όλες οι σοβαρές προτάσεις.

Δεν περισσεύει κανείς. Η φωνή, η κριτική, αλλά πάνω απ’ όλα οι στοιχειοθετημένες προτάσεις της αντιπολίτευσης είναι πολύ σημαντικές τόσο για την ποιότητα όσο και για την ίδια τη δημοκρατία. Με μία προϋπόθεση. Οτι η αντιπολίτευση θα γίνεται με επιχειρήματα, προτάσεις, αλλά και σεβασμό στον αντίπαλο. Η αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση δεν οδηγεί πουθενά. Κραυγές, κατηγορίες, έλλειψη επιχειρημάτων και έλλειψη positioning πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι δεν οδηγούν πουθενά. Είναι άδικο να κατηγορείται κάποιος για την πτώση του ΑΕΠ του β’ τριμήνου όταν σε όλο τον κόσμο υπήρξε αντίστοιχη πτώση. Μια εμπεριστατωμένη συζήτηση για το εάν το μέγεθος της πτώσης ήταν το καλύτερο που μπορούσαμε να πετύχουμε και αν το μείγμα πολιτικής ήταν το καλύτερο είναι τελείως άλλο θέμα, και μια τέτοια συζήτηση είναι χρήσιμη για το μέλλον. Πάντα με σεβασμό. Στην πολιτική χρησιμοποιούνται κατά κόρον οι λέξεις «αποδόμηση» και «ζύμωση». Είθισται, μια πολιτική παράταξη μόλις έρχεται μια εισήγηση από άλλο κόμμα να κοιτάζει πρώτα πώς να την αποδομήσει και όχι πώς να υιοθετήσει και υλοποιήσει τα δυνατά θετικά σημεία της. Η δε ζύμωση -συνήθως αναφέρεται ως τρόπος για να φτάσει κάποιος σε ένα αποτέλεσμα- δυστυχώς ως επί το πλείστον γίνεται εσωτερικά και όχι διακομματικά. Ακούμε πολλές φορές για την ιδέα του brainstorming. Η ιδέα αυτή έχει ένα κύριο χαρακτηριστικό. Ο καθένας λέει την ιδέα του χωρίς να επιτρέπεται ο άλλος να την καταρρίψει σε πρώτο στάδιο. Στο τέλος αξιολογούνται όλες οι ιδέες με βάση συγκεκριμένα κριτήρια. Ας σκεφτούμε όλοι μας πόσο μια τέτοια διαδικασία θα εμπλούτιζε τον ποιοτικό διάλογο.

Εχω παρακολουθήσει τώρα τελευταία πολλές ώρες συζητήσεων στη Βουλή αλλά και στη ΔΕΘ στη Θεσσαλονίκη. Εχω χαρεί πολύ τον τρόπο με τον οποίο αντιπολιτεύεται το Κίνημα Αλλαγής. Η πρόεδρος Φώφη Γεννήματα με σεβασμό προς τον πολιτικό αντίπαλο, με γνώση, πείρα, ήθος, χωρίς κορόνες και χωρίς λαϊκισμό, έχει καταθέσει πολλές -φανερά- δουλεμένες προτάσεις για την υγεία, την εργασία, την παιδεία, την οικονομία, τις δημόσιες επενδύσεις, την εξωτερική πολιτική. Υποστήριξε τις προτεινόμενες από την κυβέρνηση συμφωνίες με Ιταλία και Αίγυπτο, μίλησε υπέρ του ανοίγματος των σχολείων με ασφάλεια για τα παιδιά μας, προσέθεσε στο τραπέζι του διαλόγου πολλές οικονομικές προτάσεις για την ανακούφιση των μικρομεσαίων, αλλά και την καλύτερη αξιοποίηση του πακέτου Πισσαρίδη. Ενδεικτικά, σημειώνω προτάσεις της κυρίας Γεννηματά, όπως για κάθε επένδυση επιχείρησης 1.000 ευρώ για την πρόσληψη κάποιου εργαζομένου να δίνονται 1.500 ευρώ φοροαπαλλαγής, για κάθε σύσταση νέας επιχείρησης από νέους να υπάρχει για τα πρώτα τρία χρόνια αναστολή φορολογίας, να εξαιρεθούν από τον φόρο αλληλεγγύης οι συνταξιούχοι και οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, για την αναβάθμιση του σιδηροδρομικού δικτύου της Ελλάδας, για την προώθηση ενός νέου παραγωγικού μοντέλου με 100 δισ. ευρώ επενδύσεις στη χώρα και για τη δημιουργία 50.000 επιχειρήσεων με αποκέντρωση πόρων και αποφάσεων, με φορολογικά κριτήρια για τον επαναπατρισμό των νέων στη χώρα μας μετατρέποντας το brain drain σε brain gain, με προτάσεις για την καλύτερη απορρόφηση των προγραμμάτων ΕΣΠΑ και για την ανασύσταση του κράτους.

Μια συνολική τοποθέτηση καλοδουλεμένη, χωρίς ακρότητες, με αρχή, μέση και τέλος και ένα κεντρικό σύνθημα (positioning) που αναφέρεται στη Νέα Αλλαγή. Ισως αξίζει πλέον όποτε αναφέρεται κάποιος στο ΚΙΝ.ΑΛ. να αναφέρεται στο Κίνημα Νέας Αλλαγής.

Πολλοί μπορεί να διαφωνήσουν με τις ανωτέρω αναφερθείσες θέσεις της κυρίας Γεννηματά. Είμαι σίγουρος όμως ότι και αυτοί που θα διαφωνήσουν θα διακρίνουν μια μεθοδική και σε βάθος προσέγγιση, με επιχειρήματα, πολιτικό λόγο και ταυτότητα, αλλά πάνω απ’ όλα υπευθυνότητα και θέληση προσφοράς για το κοινό καλό. Θα διακρίνουν επίσης μια δυναμική και προοπτική. Προσωπικά, θεωρώ ότι αυτού του είδους η υπεύθυνη και δημιουργική αντιπολίτευση βοηθάει τη χώρα μας αλλά και την κυβέρνηση να δώσει λύσεις τις κρίσιμες αυτές ημέρες. Ειλικρινά εύχομαι οι προτάσεις αυτές να μελετηθούν πολύ σοβαρά από την κυβέρνηση και να μη δοθεί προτεραιότητα στην προσπάθεια αποδόμησής τους.