Οχι στη μιζέρια
kuriakos

Γιώργος Κυριακός

Οχι στη μιζέρια

Σήμερα, όλο και πιο πολύ, όλο και πιο συχνά, όλο και περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο καθημερινά ψάχνουν να βρουν την αλήθεια τους. 

Προσπαθούν με μεγάλο κόπο και πόνο να ξαναξεκινήσουν τη ζωή τους, να επιβιώσουν και να σώσουν την εργασία τους, να ξαναδούν τις προτεραιότητές τους, καθώς και να αξιολογήσουν τι είναι σημαντικό και τι όχι. Ως άνθρωποι «είμαστε αναζητητές της γνώσης, μα καθόλου του εαυτού μας», όπως έλεγε και ο Νίτσε. 

Πολλοί άνθρωποι -μέσα στις πολλές στιγμές μοναξιάς τους- ξαναγνώρισαν και αγάπησαν τον εαυτό τους, απαραίτητη προϋπόθεση για να αγαπήσουν τους άλλους. Η κρίση μάς γέμισε ανασφάλεια. Ενας μονοκύτταρος οργανισμός, ένας ιός, χωρίς διακρίσεις έκλεισε στο σπίτι πάνω από 4 δισεκατομμύρια ανθρώπους.

Στην Ελλάδα μας πήραμε 110 εκατομμύρια άδειες -όσα και τα γραπτά μηνύματα- για να βγούμε «εκεί έξω». Παγκοσμίως, πάνω από 250.000 άνθρωποι έχασαν τη μάχη. Οι οικονομίες σε όλο τον κόσμο συνεθλίβησαν και όλες οι προβλέψεις που έγιναν στο τέλος του 2019 από τους γκουρού της οικονομίας σήμερα μας φαίνονται εκτός πραγματικότητας. Απλά πράγματα, τα οποία θεωρούσαμε όλοι δεδομένα, ξαφνικά έγιναν αδύνατα.

Ακουσα και ξανάκουσα με μεγάλη προσοχή και ειλικρινή σεβασμό τον φημισμένο -και τόσο σεμνό- Ελληνα καθηγητή Φυσικής Δημήτρη Νανόπουλο να μας υπενθυμίζει ότι όλοι εμείς οι άνθρωποι είμαστε «τυχαία γεγονότα και μία χωροχρονική κουκιδίτσα». Τον άκουσα επίσης να μας προειδοποιεί ότι αν δεν προνοήσουμε ένας ιός μπορεί στο μέλλον να απειλήσει ακόμα και την ίδια την ύπαρξη της ανθρωπότητας. Πολύ σοβαρά λόγια από έναν από τους κορυφαίους φυσικούς του κόσμου.

Μέσα από τη μεγάλη περιπέτεια του κορωνοϊού στη χώρα μας, νέοι ήρωες αναδεικνύονται οι νοσηλευτές και το ιατρικό προσωπικό, και παρότι έβαλαν μάσκες, η ανθρωπότητα επιτέλους μπόρεσε να τους δει κοιτάζοντάς τους στα μάτια. Ενας ιός μάς έκανε να καταλάβουμε ότι είμαστε, από τη μία, τόσο αδύναμοι και, από την άλλη, να ξανασυνειδητοποιήσουμε την αξία της επιστήμης ως σωτήρα του ίδιου του ανθρώπινου είδους. Στην Ελλάδα μας καταλάβαμε -θέλω να πιστεύω- ότι μόνο ενωμένοι μπορούμε να μεγαλουργήσουμε.

Ο κοινός εχθρός μάς ενώνει. Ολοι συνειδητοποιούμε κάθε μέρα ότι δεν χωράει στη ζωή μας η μιζέρια. Ελαβα πρόσφατα το εξής κείμενο από έναν συνομήλικο φίλο μου. Του το έστειλε ο γιος του. Με γέμισε περηφάνια αλλά και ευθύνες.

Ελεγε λοιπόν αυτός ο νέος άνθρωπος: «Oταν δεν είσαι σε μια χώρα στην οποία φορτώνουν τα πτώματα στις καρότσες των φορτηγών, αλλά σε μια χώρα που έχει την πολυτέλεια να ανεβάζει σε καρότσα φορτηγού την Πρωτοψάλτη, όταν δεν είσαι σε μια χώρα στην οποία οι γιατροί αποφασίζουν ποιος θα κρατήσει τον αναπνευστήρα και ποιος θα πάει να συναντήσει τον Πλάστη, αλλά είσαι σε μια χώρα στην οποία έχεις την πολυτέλεια να γράφεις πύρινα σχόλια στο fb επειδή σου στέρησαν τη χειμερινή κολύμβηση ή το αντίδωρο, όταν δεν είσαι σε μια χώρα της οποίας ο ηγέτης πρώτα δοκίμαζε πολιτική ανοικτών θυρών μέχρι που τον έβαλαν άρον άρον στην Εντατική και τώρα καλεί σε υπομονή και τήρηση των μέτρων για μην έρθει 2ο κύμα, αλλά σε μια χώρα στην οποία έχεις την πολυτέλεια να μην είσαι ευχαριστημένος από το Power Point των υπουργών που σου δείχνει τα βήματα για να επιστρέψεις σε κανονικούς ρυθμούς ζωής, τότε είσαι μια χαρά, φιλαράκο μου. Και ναι, ούτε ο εχθρός κατανικήθηκε, ούτε κανείς σώφρων άνθρωπος αγνοεί τις τεράστιες οικονομικές δυσκολίες που έχουμε μπροστά.

Αλλά είναι ωραίο να έχεις την πολυτέλεια να κάνεις τον έξυπνο επειδή ζεις σε μια χώρα που κατάφερε κάτι που φάνταζε αδιανόητο στην αρχή της κρίσης». Και ας μην ξεχνάμε όλοι μας ότι ναι, τα καταφέραμε. Και ας είναι μόνο το πρώτο ημίχρονο.

Η φωνή του νέου αυτού ανθρώπου είναι η φωνή της αλήθειας που δεν θέλει τη μιζέρια απ’ όπου κι αν προέρχεται. Είναι η φωνή των νέων ανθρώπων των Qimera (αναγραμματισμός για το μεράκι) που μας θυμίζουν με ένα εξαιρετικό τραγούδι: «Για κοίτα πώς γίναμε καλύτεροι στα δύσκολα. Είναι ο καθένας από μας μία σταγόνα. Τόσο μικρή μα τόσο σημαντική.

Μα αν ενωθούμε όλοι σε έναν αγώνα. Θα φτιάξουμε μαζί μια θάλασσα μαγική. Είναι ο καθένας από μας ένα κομμάτι. Από κομμάτια απαρτίζονται τα σύνολα. Κι όταν ο καθένας από μας θα κάνει κάτι, Τότε θα γινόμαστε λίγο καλύτεροι στα δύσκολα». Ας γινόμαστε καλύτεροι και στα εύκολα, όταν έρθουν.

Σήμερα πιο πολύ από ποτέ στη χώρα μας πρέπει να είμαστε περήφανοι. Ηδη πολλά έντυπα σε όλο τον κόσμο μιλάνε για το θαύμα της Ελλάδας. Ενδεικτικά εύσημα στη χώρα μας για τη διαχείριση της κρίσης του νέου κορωνοϊού έδωσε ο διάσημος Ισραηλινός ιστορικός Χαράρι: «Η Ελλάδα κάνει εξαιρετική δουλειά στην αναχαίτιση της επιδημίας. Αν είχα να διαλέξω μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ αυτή τη στιγμή ποια χώρα θα έπρεπε να ηγείται του κόσμου για να μας παράσχει ένα σχέδιο δράσης, σίγουρα θα επέλεγα την Ελλάδα».

Ιστορικά η Ελλάδα ξέρει να αντιμετωπίζει εξωτερικούς εχθρούς μοναδικά. Είναι γνωστή η ρήση: «Στο εξής δεν θα λέμε ότι οι Eλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Eλληνες». Ιστορικά όμως η Ελλάδα έχει να επιδείξει και πολλά παραδείγματα όπου η εσωστρέφεια και η μιζέρια κατέστρεψαν την τεράστια δυναμική της και τις μεγάλες προοπτικές που είχε.

Ας διδαχθούμε από την Ιστορία μας. Ας δούμε το δάσος. Ας χαρούμε την πρώτη μας νίκη. Ας προχωρήσουμε ομαδικά, χωρίς μιζέρια, αλλά με ομαδικότητα, αλληλεγγύη και πολλή δουλειά. Ας συνεχίσουμε να είμαστε περήφανοι. Ας γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.

Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ειδήσεις Δημοφιλή Σχολιασμένα
ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ