Φώφη Γιωτάκη

Όλων αυτών που την προκάλεσαν. Όλων των ενόχων.

Οι πολίτες είναι αυτοί που σε όλες τις δημοσκοπήσεις, ένα χρόνο μετά την τραγωδία, δυσανασχετούν ή και οργίζονται για την αντίδραση της κυβέρνησης, για τις πρωτοβουλίες που έλαβε ή που δεν έλαβε όπως όφειλε στο διάστημα που μεσολάβησε, για την γενικότερη στάση της. Είναι ένα θέμα που δεν κλείνει με την τριήμερη διαδικασία που ξεκίνησε στη βουλή μετά από την κατάθεση πρότασης δυσπιστίας. Είναι ένα θέμα για το οποίο η Δικαιοσύνη οφείλει να κάνει τη δουλειά της όσο πιο υπεύθυνα και γρήγορα μπορεί για να αποδοθεί δικαιοσύνη και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι. Κανείς στο τέλος της ημέρας δεν μπορεί να συγκαλύψει μια τραγωδία, ούτε τους υπεύθυνους.

Χρέος της Πολιτείας, της κυβέρνησης και των κομμάτων της αντιπολίτευσης είναι όταν κλείσουν σήμερα το βράδυ οι προβολείς της πολιτικής αντιπαράθεσης στη βουλή να συνεχίσουν να δείχνουν το έμπρακτο ενδιαφέρον τους για τις οικογένειες των θυμάτων και για το πως η χώρα μας δεν θα ξαναζήσει νέες εθνικές τραγωδίες, όπως αυτή της 28ης Φεβρουαρίου του 2023. Για το πως δεν θα υπάρχουν άλλα «ανθρώπινα λάθη», για το πως θα υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές, για το πως θα λειτουργεί η τηλεδιοίκηση, οι ασφαλιστικές δικλείδες σε κάθε κρατική και άλλη δομή στη χώρα. Από αύριο και κάθε ημέρα που θα περνά, οι αρμόδιοι έχουν χρέος να δημιουργήσουν με υπευθυνότητα τη νέα επόμενη μέρα- τα δε κόμματα της αντιπολίτευσης να συμβάλουν με τις προτάσεις τους στη διαμόρφωση της νέας συνθήκης που αναμένουν οι πολίτες σε κάθε γωνιά της χώρας.

Οι πολίτες αξιολογούν, κρίνουν, συγκρίνουν και κινούνται αναλόγως. Δεν είναι τυχαίο ότι τα Τέμπη, ένα χρόνο μετά, βρίσκονται ψηλά στην αξιολόγηση, όπως άλλα μείζονα ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες. Όπως ο πληθωρισμός, η ακρίβεια στα τρόφιμα, η κακή κατάσταση στα νοσοκομεία, η στεγαστική κρίση. Πριν από λίγες ώρες δημοσιεύτηκαν στοιχεία της Eurostat, σύμφωνα με τα οποία η Ελλάδα το 2023 βρέθηκε δεύτερη από το τέλος ανάμεσα στις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) σε ό,τι αφορά στον δείκτη του κατά κεφαλήν ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ), εκφρασμένου σε μονάδες αγοραστικής δύναμης. Τα ίδια στοιχεία δίνουν και άλλες ενδιαφέρουσες πληροφορίες, όπως ότι η Βουλγαρία από όλες τις χώρες της ΕΕ (μέσος όρος 100) κατείχε την τελευταία θέση στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ με 64 μονάδες, ενώ η Ελλάδα ακολούθησε με 67 μονάδες.

Μια απλή επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ αποκαλύπτει την σκληρή πραγματικότητα, τη δυσβάσταχτη συνθήκη για τα ευάλωτα νοικοκυριά αλλά και τη μεσαία τάξη. Οι τιμές παρά τις όποιες παρεμβάσεις και τους ελέγχους παραμένουν απρόσιτες για τους περισσότερους. Οι πραγματικοί μισθοί δείχνουν όλο και πιο μικροί και συρρικνωμένοι όσον αφορά στην αγοραστική δύναμη του καθενός και της καθεμιάς, ενώ τα πάγια έξοδα μιας τετραμελούς οικογένειας καραδοκούν κάθε μήνα. Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι αντιμετωπίζουν το μεγαλύτερο πρόβλημα. Είναι αυτοί που χτυπούν πρώτοι «καμπανάκια» στις δημοσκοπήσεις και διατηρούν ψηλά το θέμα της ακρίβειας στους σχετικούς πίνακες. Όπως και οι νέοι άνθρωποι που δυσκολεύονται να «χτίσουν» μια αξιοβίωτη ζωή, με αναβαθμισμένη Παιδεία για όλους, με ένα ισχυρό Εθνικό Σύστημα Υγείας και με φιλικές υπηρεσίες σε κάθε τομέα. Μόνο αν η πυροδότηση της ευημερίας γίνει στη βάση, τότε θα γίνουν πολλές χιλιάδες μικρές εκρήξεις δημιουργικότητας που θα κινητοποιήσουν το ανθρώπινο δυναμικό αυτού του τόπου. Τους νέους ανθρώπους που αναζητούν ευκαιρίες με προοπτική στον τόπο τους και δεν τις προσπερνούν εφόσον υπάρχουν και εφόσον εγγυώνται (έστω μικρά αλλά) σταθερά βήματα εξέλιξης.

Η αλήθεια είναι ότι στις προεκλογικές περιόδους οι δημόσιες συζητήσεις και αντιπαραθέσεις γίνονται περισσότερο για τις εντυπώσεις και λιγότερο για την ουσία. Ωστόσο, σε αυτήν την συγκυρία, φαίνεται ότι οι πολίτες, ξύνουν περισσότερο απ’ ότι συνήθως την επιφάνεια για να διακρίνουν και να συναντήσουν το σχέδιο και τις συγκεκριμένες προτάσεις που εισηγούνται τα κόμματα για την επόμενη μέρα. Αναμένουν ειλικρίνεια, καθαρά λόγια και σαφές πλάνο. Έρχονται ευρωεκλογές αλλά με χαρακτηριστικά εθνικών εκλογών.