Δημήτρης Χ. Παξινός

Για άλλη μια φορά γινόταν συζήτηση, για τις οικονομικές ατασθαλίες, λοβιτούρες της προηγούμενης κυβέρνησης. Εκεί λοιπόν προκληθείς από κάποιο δημοσιογράφο, βουλευτής της Ν.Δ. απάντησε με το αυτονόητο ότι «σε όλα τα κόμματα υπάρχουν έντιμοι και μη», ή κάπως έτσι.

Από τη Ν.Δ. θεώρησαν ότι είναι προσβολή για την κυβερνώσα παράταξη και κλήθηκαν τα πειθαρχικά όργανα, με τον τηλεφωνικό τρόπο που αυτά συγκαλούνται, και διέγραψαν τον εν λόγω βουλευτή. Έψαχνε ο καημένος να δει τι είχε κάνει και διεγράφη. Ακόμα θα ψάχνει, και έχουν περάσει τόσα χρόνια. Είναι κι αυτός ένας τρόπος να κρατάνε τον κόσμο στο μαντρί.

Άσχετα βέβαια ότι μετά αποκαλύφθηκαν διάφορα και για τους αξιωματούχους της κυβέρνησης, που παρέπεμπαν σε διαφθορά δημοσίου χρήματος, προς ίδιον όφελος φυσικά.

Η διαφθορά έχει φθάσει στο μεδούλι, εδώ και πολλά χρόνια, γι’ αυτό και έχει απομακρυνθεί, αποστασιοποιηθεί η κοινωνία. Μπορεί κανείς να υποθέσει ότι οι μεν είναι χορτασμένοι και άλλοι πεινασμένοι για την εξουσία και όλα τα συμπαρομαρτούντα.

Κάποια στιγμή και οι πεινασμένοι γίνονται χορτάτοι, αφού λεφτά υπάρχουν πράγματι, αλλά είναι για τους επιτήδειους που όλο και πληθύνονται. Οι δε χορτασμένοι, άπληστοι, με ακόρεστη δίψα για πιο πολλά δεν σταματούν. Κι όλο φουσκώνει η κοιλιά τους. Είναι πλέον όλοι χορτασμένοι, πλην του μεγάλου μέρους της κοινωνίας, που υποφέρει, ιδιαίτερα τώρα με την επιδημία του κορονοϊού.

Οι λίγοι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι πτωχοί πτωχότεροι, παγκοσμίως. Δεν θέλω να πω μ’ αυτό ότι δεν υπάρχουν έντιμοι και μάλιστα πολλοί, αλλά συνήθως είναι απ’ την έξω μεριά. Γιατί είχαν την ατυχία να μην ανήκουν σε κομματικούς σχηματισμούς. Ήθελαν να προχωρήσουν με την αξία τους, με το ήθος τους. Αμ δε! Πάντα βρίσκονται τρύπες να «τρουπώσουν» οι δικοί μας σε θέσεις συνιστώμενες λόγω του επείγοντος. Πάντα υπάρχει το επείγον για να βολευτούν κάποιοι δικοί μας. Και εδώ συναντάς την αγαθή σύμπνοια των μεγάλων κομμάτων και τον τρόπο που μοιράζουν την πίτα, ανέγγιχτη για τους μη έχοντες πρόσβαση σε συγγενείς και θείους.

Κάπως έτσι διορίστηκαν στην Βουλή των Ελλήνων, άγνωστος ακόμη αριθμός, αφού η βουλή διαθέτει αυτονομία προϋπολογισμού και δράσεως. Είναι όλοι παιδιά ενός ανώτερου Θεού, σε αντίθεση με αυτά των κατώτερων θεών. Ποτέ δεν δόθηκε στην δημοσιότητα ούτε ο ακριβής αριθμός, ούτε τα ονόματά τους, λες και πρόκειται για μυστικό του κράτους. Γιατί ίσως αποκαλυφθεί η συγχορδία αναλογικών διορισμών.

Καλοί και κακοί, πράγματι υπάρχουν σε όλα τα κόμματα. Και αυτό είναι αυτονόητο. Η ανθρώπινη φύση και η ατιμωρησία, όπως διαπαιδαγωγηθήκαμε από το 1821, φέρνει το αποτέλεσμα που όλοι γνωρίζουμε. Και η δικαιοσύνη, θα μου πείτε; Η Δικαιοσύνη, τα τελευταία χρόνια, εξακολουθεί να παίζει το γνωστό ρόλο της, καλή με τους μεγάλους, τα μεγάλα αφεντικά, τα μεγάλα ψάρια, και αυστηρή με τους λοιπούς, τους μη έχοντες στον ήλιο μοίρα. Ακριβή στα πίτουρα και φθηνή στο αλεύρι. Υπακούει στην εκάστοτε κυβέρνηση, όποια κι αν είναι αυτή, με μεγάλη μάλιστα προθυμία και υπερθεματίζεται σε τεμενάδες. Ενεργεί κατά την εικαζομένη βούληση της εκτελεστικής εξουσίας. Θα τρίζουν τα κόκαλα του Στέφανου Ματθία, του Σωτήρη Μπάγια και τόσων άλλων πανάξιων λειτουργών της, που θέλησαν να υπηρετήσουν την Δικαιοσύνη και όχι την ποικιλώνυμη εξουσία. Είτε πολιτική, είτε επιχειρηματική. Οι δικαστές έγιναν πολιτικοί και οι πολιτικοί δικαστές. Νομοθετούν και απαλλάσσουν τους επώνυμους με συνεχείς τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα που τους χρησιμοποιούν γι’ αυτό το λόγο. Και μαζί με αυτούς και τους περί αυτούς που έφεραν τις αστικές και ποινικές ευθύνες και για να χρυσώσουν το χάπι ψηφίζουν, νομοθετούν ότι χρειάζεται έγκληση από τα ίδια τα Διοικητικά Συμβούλια που οι ίδιοι αποτελούν. Να μηνύσουν δηλαδή τους εαυτούς τους. Προσπαθούν να αντιδράσουν κάποιοι δικαστές αλλά στο τέλος είναι σαφές ότι θα επικρατήσει η «νομιμότητα», που περνάει από τις ψηφισθείσες απαλλακτικές διατάξεις.

Καλοί και κακοί λοιπόν υπάρχουν σε όλους τους κομματικούς συσχετισμούς. Τι είχες Γιάννη; Τι είχα πάντα. Η διαφθορά είναι τρόπος ζωής και δεν αναφέρεται μόνο στην αρπαγή, στην κλοπή, στην απιστία, αλλά αφορά σε διαμορφωμένο τρόπο σκέψης, όταν ευνοούνται άτομα και ομάδες. Και αυτό είναι που μας λείπει σε μεγάλο βαθμό.

*Πρώην πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών