Δημήτρης Δανίκας

Συνέβη στον Ιανό. Με την ευκαιρία παρουσίασης πολιτικού πονήματος του φίλου Λευτέρη Κουσούλη για το φαινόμενο «ΣΥΡΙΖΑ». Το περιεχόμενο σαρωτικό. Περίπου για τα πάντα φταίει ο Τσίπρας και η παρέα του. Περίπου λιβελογράφημα. Καλό αυτό. Και είναι καλό επειδή ένας περίτεχνος λίβελος όπως αυτός του Λευτέρη απαιτεί οξύνοια σκέψης, διεισδυτικότητα πνεύματος, κριτική αναλυτικότητα και ασυγκράτητη λατρεία λεξιλαγνείας και λεξιθηρίας

Το καλύτερο; Το άρτιο και ερεθιστικό λιβελογράφημα προκαλεί σκέψη, ανασύρει επιχειρήματα, αφυπνίζει τον διάλογο και δημιουργεί προυποθέσεις πολεμικών αντιπαραθέσεων και συγκρουσιακών πεδίων δράσης-αντίδρασης. Με απλά λόγια συνιστώ το πόνημα του Λευτέρη Κουσούλη, τόσο για την γλώσσα του, όσο και για την επινοητικότητα των επιχειρημάτων του. Το συνιστώ και στους εχθρούς αλλά και στους φανατικούς φίλους του Αλέξη Τσίπρα. Διαβάζοντάς το φορτώνεις επιχειρήματα εναντίον αλλά και τούμπαλιν. Τέλεια

Στο πάνελ των ομιλητών πέντε ειδήμονες. Ο πέμπτος, ο Αντώνης Παπαγιαννίδης ως συντονιστής. Χαμηλόφωνος και πάντα σαρκαστικός. Από τους τέσσερις μοναδική εξαίρεση ψυχραιμίας και ουσιαστικής τοποθέτησης ο Ευτύχης Βαρδουλάκης σύμβουλος στρατηγικής και επικοινωνίας. Κάτι έμαθα από τον Ευτύχη. Να ναι καλά

Οσο για τους υπόλοιπους, άστα να πάνε. Οι δύο αντισυριζαίοι, ιδιαιτέρως ο επίκουρος καθηγητής Παναγής Παναγιωτόπουλος έδωσε ρέστα παροξυσμού ως ιπτάμενος πέραν του κόσμου τούτου. Περίπου δηλαδή πως ο πανούργος Τσίπρας τα έκανε όλα αυτά ως αθεράπευτος επίγονος του Στάλιν. Δηλαδή ο πλανητάρχης Τραμπ, η καγκελάριος Μέρκελ και ο Μπενιαμίν Νετανιάχου του Ισραήλ, τυλίχτηκαν σε μια κόλλα χαρτί απ αυτόν τον λιλιπούτειο Αλέξη Τσίπρα. Ολοι αυτοί παρέα με την Μοσάντ, τη CIA καθώς και με όλες τις μεγάλες μυστικές υπηρεσίες του πλανήτη

Τι επεδίωκε, τελικώς, ο Τσίπρας; Θέλει και ρώτημα; Φυσικά να δημεύσει τις περιουσίες μας. Να απομονώσει την Σωρρακώσταινα από τον υπόλοιπο κόσμο. Να νεκραναστήσει τον Εμβέρ Χότζα της Αλβανίας. Να καταστρέψει τις εκκλησίες και να ξυρίσει τους παπάδες. Ανάμεσα στα άλλα τα κομμουνιστικά. Να πέφτεις, να σούρνεσαι από τρανταχτά και αλλεπάλληλα γέλια!

Δεν τα είπε έτσι ακριβώς. Αλλά τα επιχειρήματά του εκεί σε οδηγούν ,σ αυτές τις σκέψεις και σ αυτόν τον ασυγκράτητο παροξυσμό

Στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, ως Συριζαίος, ο Νίκος Ξυδάκης. Ο παροξυσμός προκαλεί παροξυσμό. Η πρόκληση την πρόκληση. Και η υπερβολή την υπερβολή. Όλα αυτά στολισμένα με αφθονία λεκτικών περικοκλάδων, με αυταράσκεια και μπόλικο ελιτίστικο ναρκισσισμό!

Μα καλά όλοι αυτής της σκέψης και του πνεύματος, και είναι πολλοί, διαβιούν και σουλατσάρουν σε ένα παράλληλο σύμπαν; Αραγε κατάλαβαν, ένιωσαν στο πετσί τους τον πόνο, το βάσανο εκατομμυρίων ανθρώπινων ερειπίων, θυμάτων ενός αόρατου πολέμου;

Μπας και έτυχε να διαβάσουν πως το 25 με 30% των εισοδημάτων, ίσως και περισσότερο, εξαερώθηκε εν μία νυκτί; Μπας και έχουν πέσει πάνω σε συνανθρώπους τους να ψαχουλεύουν σε σκουπιδοτενεκέδες; Μπας και γνωρίζουν άτομα που τα έχασαν όλα μα όλα;

Μπας και γνωρίζουν το όνομα του πολιτικού της Νέας Δημοκρατίας που άνοιξε τον δρόμο στον Τσίπρα; Μπας και άκουσαν, έστω τυχαία, τους ύμνους της λεγόμενης πλουτοκρατίας υπέρ Τσίπρα;

Και τέλος κάτι ακόμα. Το πιο κρίσιμο. Το αντιλαμβάνονται νήπια βρεφονηπιακού σταθμού

Πέντε «δια ταύτα»

Ένα λοιπόν. Ο ταχαριστερός Τσίπρας έπεισε τους πολίτες πως η σχέση μας με την Ευρωπαική Ενωση είναι μονόδρομος

Δύο λοιπόν. Υιοθέτησε μέτρα, άκρως επώδυνα, χωρίς να ανοίξει ρουθούνι

Τρία λοιπόν. Διέσυρε την Αριστερά

Τέσσερα λοιπόν. Εκλεισε οριστικά το «Μακεδονικό»

Πέντε λοιπόν. Ολοκλήρωσε την διαδρομή Μνημονίου και αυστηρής επιτήρησης

Εξι λοιπόν. Επανέφερε στην εξουσία τη Νέα Δημοκρατία και παρέδωσε τα κλειδιά στον Κυριάκο Μητσοτάκη

Αν με ρωτούσαν, εκ του αποτελέσματος, τι από τα δύο είναι ο Αλέξης Τσίπρας, επίγονος του Στάλιν η άνθρωπος της Νέας Δημοκρατίας, θα απαντούσα, χωρίς σκέψη, μα φυσικά το δεύτερο! Πιο συστημικός πεθαίνεις!