Δημήτρης Δανίκας

Αυτή η ειδησάρα των τελευταίων ημερών. Αυτή η επίσκεψη στη Σαουδική Αραβία, η πλήρης αποκάλυψη της πολιτικής πεμπτουσίας της κυβερνήσεως του Ντόναλντ Τραμπ

Με την επίσκεψή του και κυρίως με τις συμφωνίες που μοιάζουν, περίπου με αδελφοποίηση της δημοκρατικής Αμερικής με το στυγνό δικτατορικό καθεστώς των πριγκίπων, ξεπλένονται, καθαγιάζονται τα εγκλήματα του αραβικού καθεστώτος. Μωρέ δε πα να μαστιγώνουν τις γυναίκες τους, να τεμαχίζουν τον μακαρίτη τον Τζαμάλ Χασόγκτζι, και να φυλακίζουν η και να αποκεφαλίζουν όποιον τολμήσει να σηκώσει κεφάλι;

Πάνω απ όλα τα μπιμπικίνια. Πόσα; Εξακόσια δισεκατομμύρια. Πάνω από το διπλάσιο του ετήσιου, ελληνικού εισοδήματος. Και μόνο τον αριθμό ν ακούσεις σε πιάνει ίλιγγος. Ποιος θα τα δώσει; Θέλει και ρώτημα; Τα περισσότερα οι Σαουδάραβες. Που; Για αγορά πολεμικού υλικού. Για αγορά τεχνολογίας. Και για μεγάλους, Αμερικανούς, εργολάβους που πρόκειται να προσέλθουν για να ανοικοδομήσουν

Που τα βρίσκουν; Τα μπιμπικίνια εννοείται. Από τα αστείρευτα πηγάδια. Εκείνοι δεν κάνουν τίποτα. Ολημερίς, ολονυχτίς καταβροχθίζουν, αγοράζουν και απολαμβάνουν. Τα χαρέμια γεμάτα από πρόθυμα κορίτσια. Σκέψου δηλαδή να μην κάνεις τίποτα και τα χρήματα να πέφτουν στα χρηματοκιβώτια από τα πηγάδια

Ο Τραμπ, λοιπόν, ως τεράστιος πλασιέ, αφού πρώτα, στη διάρκεια της επίσκεψής του και την ώρα που αντάλλασσε χειραψίες, έριξε και ένα υπνάκο, συμφώνησε να εκχωρήσει και κάποια ανταλλάγματα. Αυτό έλειπε. Εμείς θα πέσουμε του είπαν οι πρίγκιπες. Και θα πέσουμε με δισεκατομμύρια. Αντε θα σας κάνουμε ακόμα πιο πλούσιους. Αλλά να πέσεις και εσύ

Ότι θέλετε. Για πέστε μου αδελφοί μουσουλμάνοι τι να κάνω; Να άρεις τις οικονομικές κυρώσεις στη Συρία. Ντον, του είπαν, τα παιδιά εκεί είναι δικά μας. Σαρξ εκ της σαρκός μας. Αμ ποιοι νομίζεις ότι χρηματοδοτούν όλες αυτές τις οργανώσεις; Οι μανάδες τους;

Τι να κάνει και ο Ντον Τραμπ. Υποχώρησε. Εξακόσια δισεκατομμύρια είναι αυτά. Και συμφώνησε να αρθούν οι κυρώσεις. Με απλά λόγια έτσι ενισχύει Τζιχαντιστές και πάσης φύσεως τρομοκράτες. Με απλά λόγια «πουλάει» το Ισραήλ. Το οποίο ακούει Συρία και βγάζει φλύκταινες. Και ταυτόχρονα, ο Ντον, μ αυτή την πολιτική, αναγορεύει σε μεγάλο εταίρο τον έτερο δικτάτορα Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν

Ο οποίος Ερντογάν αφού πρώτα κατάφερε να ισορροπήσει μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, τώρα μ αυτή τη συμφωνία, βλέπει να ανοίγουν διάπλατα οι ορίζοντες Τουρκικής κυριαρχίας προς Συρία και ίσως προς Ιράν

Με απλά λόγια, για τα δικά μας, τίποτα το δεδομένο, το οριστικό και το κατηγορηματικό. Οι Σαουδάραβες «πουλάνε» άφθονο χρήμα προς τις ΗΠΑ. Εμείς με τις βάσεις. Φτάνει αυτό; Ποιος ξέρει. Εκείνο που εγώ καταλαβαίνω είναι ένα και μοναδικό. Στήριγμά μας ούτε Γερμανία, ούτε Γαλλία, ούτε Βρυξέλες. Μόνο το Ισραήλ. Η μοναδική μας ασπίδα. Όλα τ άλλα κουβέντες του αέρα και προσκυνήματα στον Παρθενώνα!

Οσο θα βαστάει το Ισραήλ θα υπάρχει ελπίδα. Ο εχθρός του εχθρού μου ο καλύτερος φίλος μου. Εκεί φτάσαμε. Μπενιαμίν Νετανιάχου και ξερό ψωμί.